20 Warszawska Dywizja Pancerna – Wikipedia, wolna encyklopedia
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Rozformowanie | |
Nazwa wyróżniająca | |
Patron | |
Tradycje | |
Nadanie sztandaru | |
Rodowód | |
Dowódcy | |
Pierwszy | ppłk Zbigniew Ohanowicz |
Ostatni | |
Organizacja | |
Numer | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
20 Warszawska Dywizja Pancerna im. Konstantego Rokossowskiego (20 DPanc) – związek taktyczny wojsk pancernych ludowego Wojska Polskiego.
Formowanie i zmiany organizacyjne
[edytuj | edytuj kod]We wrześniu 1955 roku 20 Dywizja Zmechanizowana została przeformowana w 20 Dywizję Pancerną.
Na początku lat 60. przeniesiono dywizję na etaty pokojowo-wojenne[3].
W 1989 roku dywizja została zrestrukturyzowana. Przyjęła również numer i tradycje rozformowywanej 2 Warszawskiej Dywizji Zmechanizowanej z Nysy. Podległe dywizji oddziały także przejęły numeracje oddziałów 2 DZ. I tak na przykład 49 pułk zmechanizowany przyjął nazwę 6 pułku zmechanizowanego z Częstochowy.
Osobne artykuły:Znakiem taktycznym dywizji malowanym na sprzęcie bojowym i samochodach były malowane w kolorze białym wizerunki zwierząt wpisane w koło o średnicy ok. 20 cm z białą obwódką o szerokości ok. 1 cm.
Tradycje
[edytuj | edytuj kod]Zgodnie z rozkaz nr 025/MON z 30.09.1967 w sprawie przekazania jednostkom wojskowym historycznych nazw i numerów oraz ustanowienia dorocznych świąt jednostek (Dz. Roz. Tjn. MON Nr 10, poz. 53) dywizja przyjęła tradycje 1 Warszawskiej Brygady Kawalerii i otrzymała nazwę wyróżniającą „Warszawska”.
Dywizja nosiła imię marszałka Konstantego Rokossowskiego.
Struktura organizacyjna i rozmieszczenie
[edytuj | edytuj kod]Rozmieszczenie i struktura organizacyjna | |||
---|---|---|---|
1960 | 1989 | ||
garnizon | oddział | garnizon | oddział |
Szczecinek | Dowództwo 20 DPanc | Szczecinek | Dowództwo 20 DPanc |
Stargard Szcz. | 20 pułk czołgów | Stargard Szcz. | 24 pułk czołgów (3xbcz) |
Czarne | 28 pułk czołgów | Czarne | 28 pułk czołgów (3xbcz) |
Budów | 68 pułk czołgów | Budowo | 68 pułk czołgów (3xbcz) |
Wałcz | 49 pułk zmechanizowany | Wałcz | 49 pułk zmechanizowany |
Choszczno | 105 dywizjon artylerii haubic | Budowo | 36 pułk artylerii |
Choszczno | 7 dywizjon artylerii rakietowej | Choszczno | 7 dywizjon rakiet taktycznych |
Stargard Szcz. | 30 dywizjon artylerii plot | ||
Rogowo | 99 pułk artylerii plot | ||
Gryfice | 73 batalion saperów | Stargard Szcz. | 7 batalion saperów |
Szczecinek | 63 batalion łączności | Szczecinek | 63 batalion łączności |
Piła - Czarne | 19 kompania rozpoznawcza | Budowo | 8 batalion rozpoznawczy |
Czarne | 67 batalion transportowy | Czarne | 20 batalion zaopatrzenia |
Czarne | 20 batalion remontowy | ||
Szczecinek | batalion medyczny DPM | Szczecinek | 58 batalion medyczny |
Żołnierze dywizji
[edytuj | edytuj kod]Dowódcy dywizji[4] :
- 1955-56 – ppłk Zbigniew Ohanowicz
- 1956-58 – płk Andrzej Freń
- 1958-63 – płk dypl./gen. bryg. Adolf Humeniuk
- 1963-67 – płk dypl./gen. bryg. Marian Tarnawski
- 1967-71 – płk dypl./gen. bryg. Marian Wasilewski
- 1971-75 – płk dypl./gen. bryg. Tadeusz Stawowiak
- 1975-78 – płk dypl./gen. bryg. Zbigniew Blechman
- 1978-79 – płk dypl. Zenon Bryk
- 1979-82 – ppłk dypl./płk dypl. Władysław Saczonek
- 1982-84 – ppłk dypl./gen. bryg Roman Dysarz
- 1984-86 – płk dypl./gen. bryg. Marian Robełek
- 1986-89 – płk dypl./gen. bryg. Aleksander Topczak
Oficerowie
- Mieczysław Dachowski
- Andrzej Wojtkowski
- Mieczysław Cieniuch
- Zdzisław Goral
- Michał Jach
- Zdzisław Żurawski
Przekształcenia
[edytuj | edytuj kod]20 Dywizja Zmechanizowana → 20 Warszawska Dywizja Pancerna → 2 Pomorska Dywizja Zmechanizowana
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Leszkowicz 2022 ↓, s. 748.
- ↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Toruniu
- ↑ Puchała 2013 ↓, s. 276.
- ↑ Mąsior 2005 ↓.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Tomasz Leszkowicz: Spadkobiercy Mieszka, Kościuszki i Świerczewskiego. Ludowe Wojsko Polskie jako instytucja polityki pamięci historycznej. Warszawa: Wydawnictwo Instytut Pamięci Narodowej, 2022. ISBN 978-83-8229-588-7.
- Franciszek Puchała: Budowa potencjału bojowego Wojska polskiego 1945-1990. Obszary szpiegowskich działań. Warszawa: Fundacja "Historia i Kultura", 2013. ISBN 978-83-11-12800-2.
- Andrzej Wojtaszak, Kazimierz Kozłowski: Żołnierz polski na Pomorzu Zachodnim X-XX wiek. Materiały z sesji naukowej z 10 listopada 1999 r. Praca zbiorowa. Szczecin: Oddział Edukacji Obywatelskiej, 2001. ISBN 83-86992-76-X.
- Wiesław Mąsior: Dowódcy dywizji Wojska Polskiego. Profesjonalne Forum Wojskowe. Serwis-militarny.net, 2005. [dostęp 2018-02-05].