French
Deutsch7 Pułk Strzelców Pieszych – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | mjr Jan Pruszyński |
| Organizacja | |
| Rodzaj wojsk | |
7 Pułk Strzelców Pieszych – polski pułk piechoty okresu Królestwa Polskiego.
Sformowany w początkach 26 maja 1831 z gwardzistów Gwardii Ruchomej województwa sandomierskiego[1].
5 czerwca 1831 dowódcą pułku został mjr Jan Pruszyński (dostał się później do niewoli)[1].
Bitwy i potyczki w 1831
[edytuj | edytuj kod]Pułk brał udział w walkach w czasie powstania listopadowego[2].
- Odrowąż (12 sierpnia)
- Michałów (24 września).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Gembarzewski 1925 ↓, s. 76.
- ↑ Miejsca bitew i potyczek oraz daty podano za: Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925, s. 76.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925.
| Wojska |
| ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Bitwy |
|
