82 Pułk Artylerii Ciężkiej – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł dotyczy 82 pac Wojska Polskiego. Zobacz też: inne pułki artylerii noszące numer „82”.

82 Warszawski pułk artylerii ciężkiej (82 pac) – oddział artylerii ciężkiej ludowego Wojska Polskiego.

Pułk został sformowany we wrześniu 1945 roku według etatu Nr 4/8 ciężkiego pułku artylerii Rezerwy Naczelnego Dowództwa. Jednostka powstała na bazie 21 zapasowego pułku artylerii (dowództwo pułku i jeden dywizjon), nadwyżek po rozformowanej 5 Brygadzie Artylerii Ciężkiej^[1], z których utworzono drugi dywizjon oraz 8 samodzielnego dywizjonu rozpoznania aArtyleryjskiego, na bazie którego utworzono baterię artyleryjskiego rozpoznania pomiarowego.

W lutym 1946 roku pułk został przeformowany w 27 Warszawski dywizjon artylerii ciężkiej.

• Dowództwo pułku
• dwa dywizjony artylerii a. trzy baterie a. dwa plutony ogniowe a. dwa działony

• bateria artyleryjskiego rozpoznania pomiarowego
• bateria sztabowa a. pluton rozpoznawczy, pluton łączności i pluton topograficzny
• szkoła pułkowa
• pluton transportowy
• pluton remontowy
• warsztaty techniczne i mundurowe
• ambulatorium

Stan etatowy pułk liczył 10 pracowników i 726 żołnierzy, w tym 111 oficerów, 205 podoficerów i 410 szeregowców. Na uzbrojeniu znajdowały się dwadzieścia cztery 152 mm armato-haubice wz. 1937 (MŁ-20).

• Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945–1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
• Mała kronika ludowego Wojska Polskiego 1943-1973. XXX - lecie LWP, pod red. Mikołaja Plikusa, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1975