Achille Charles de Broglie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Achille Charles de Broglie
Ilustracja
Data urodzenia

28 listopada 1785

Data śmierci

26 stycznia 1870

Premier Królestwa Francji
Okres

od 13 sierpnia 1830 i 12 marca 1835
do 2 listopada 1830 i 22 lutego 1836

Poprzednik

Jules Armand de Polignac, Édouard Mortier

Następca

Jacques Laffitte, Louis Adolphe Thiers

Achille-Charles-Léonce-Victor, 3. książę de Broglie [də ˈbʀœj] (ur. 28 listopada 1785 w Paryżu, zm. 26 stycznia 1870 tamże) – polityk francuski.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Sophie de Rosen-Kleinroop (1764–1828) i Claude’a Victora de Broglie[1]. Za Restauracji należał do zwolenników konstytucyjnej monarchii, 1830 minister oświecenia, 1831 poseł w Londynie (1832–1836) minister spraw zagranicznych, również premier (13 sierpnia – 2 listopada 1830 i 12 marca 1835 – 22 lutego 1836). W roku 1849 był w Zgromadzeniu Narodowym przywódcą prawicy. Z małżeństwa z Albertine de Staël Holstein, córki Madame de Staël, mieli kilkoro dzieci m.in. syna Alberta Victora de Broglie[2][1].

Jego karierę wspierał jego przyjaciel, przywódca prawicy François Guizot. Dzięki niemu de Broglie był w latach 1847–1848 (do marca) ambasadorem Francji w Londynie.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Bernard de Larquier Rochefort, Dictionnaire de Broglie et du Vaisseau "La Victoire", 1984, s. 527 (fr.).
  2. Historia Pałacu Coppet. Maison de Broglie, 2013. (fr.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Wielka ilustrowana encyklopedia Gutenberga (1928–1934)