Bristol Britannia – Wikipedia, wolna encyklopedia
Bristol Britannia w malowaniu Royal Air Force | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ | |
Załoga | 3-9 |
Historia | |
Data oblotu | 16 sierpnia 1952 |
Liczba egz. | 85 |
Dane techniczne | |
Napęd | |
Moc | 4446 KM (3270 kW) każdy |
Wymiary | |
Rozpiętość | 43,4 m |
Długość | 37,9 m |
Wysokość | 11,4 m |
Powierzchnia nośna | 192,7 m² |
Masa | |
Własna | 42 230 kg |
Startowa | 83 915 kg |
Osiągi | |
Prędkość przelotowa | 652 km/h |
Pułap | 9700 m |
Zasięg | 6870-8600 km |
Dane operacyjne | |
Liczba miejsc | |
84-139 |
Bristol Type 175 Britannia – brytyjski samolot pasażerski średniego i dalekiego zasięgu opracowany na początku lat 50. XX wieku przez przedsiębiorstwo Bristol Aeroplane Company. Był to jeden z ostatnich samolotów tego typu napędzany silnikami turbośmigłowymi.
Pierwszy lot samolotu miał miejsce 16 sierpnia 1952 roku, jednak ze względu na problemy z zamarzaniem silników prace nad konstrukcją wydłużyły się, a Britannia odbyła swój pierwszy rejs dopiero 1 lutego 1957 roku na obsługiwanej przez linie BOAC trasie Londyn-Johannesburg.
Łącznie zbudowano 85 egzemplarzy samolotu. Na bazie samolotu opracowany został morski samolot rozpoznawczy Canadair CP-107 Argus oraz samolot pasażersko-transportowy Canadair CL-44 (CC-106 Yukon).
Katastrofy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Bristol 175 Britannia. All the World's Helicopters and Rotorcraft. [dostęp 2011-04-25]. (ang.).