Carl Hubbell – Wikipedia, wolna encyklopedia
miotacz | |||||
Pełne imię i nazwisko | Carl Owen Hubbell | ||||
---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 22 czerwca 1903 | ||||
Data i miejsce śmierci | 21 listopada 1988 | ||||
Odbijał | prawą | ||||
Rzucał | lewą | ||||
Debiut | 26 lipca 1928 | ||||
Ostatni występ | 24 sierpnia 1943 | ||||
Statystyki | |||||
Win–loss record | 253–154 | ||||
ERA | 2,98 | ||||
Strikeouty | 1677 | ||||
Kariera klubowa | |||||
| |||||
Baseball Hall of Fame | |||||
Rok wprowadzenia | 1947 | ||||
Głosów | 87,0% (3. głosowanie) | ||||
Metoda elekcji |
Carl Owen Hubbell (ur. 22 czerwca 1903, zm. 21 listopada 1988) – amerykański baseballista, który występował na pozycji miotacza przez 16 sezonów w New York Giants.
Przebieg kariery
[edytuj | edytuj kod]W 1926 i 1927 został zaproszony na testy do drużyny Detroit Tigers, jednak ówczesny grający menadżer Ty Cobb i trener miotaczy George McBride zdecydowali o niepowoływaniu go na mecze Major League Baseball[1]. W związku z tym został sprzedany do Beaumont Exporters, klubu farmerskiego "Tygrysów"[2]. Wkrótce potem chciał przedwcześnie zakończyć karierę, jednak w jednym z meczów Beaumont Exporters był obserwowany przez skauta New York Giants Dicka Kinsellę[1] i niebawem, 12 lipca 1928 roku, podpisał kontrakt z klubem z Nowego Jorku[3]. Hubbell przyznał, że jego sprzedaż przez Detroit Tigers była "najlepszą rzeczą, która mu się przytrafiła"[1].
W MLB zadebiutował 26 lipca 1928 roku w meczu przeciwko Pittsburgh Pirates, w którym Giants ulegli 5–7; Hubbell rozegrał zaledwie dwa inningi[2][4]. Pięć dni później w spotkaniu z Chicago Cubs zanotował swoje pierwsze zwycięstwo. 8 maja 1929 w zwycięskim 11–0 meczu przeciwko Pirates zagrał no-hittera[2]. W 1933 roku wystąpił w 1. i 4. meczu World Series, w których rywalem Giants byli Washington Senators; w obydwu tych spotkaniach Hubbell zaliczył wygrane, a Giants zwyciężyli w pięciu meczach[5]. W tym samym sezonie został wybrany po raz pierwszy w karierze MVP National League[6]. Trzy lata później przyznano mu tę nagrodę po raz drugi[2].
Hubbell między sezonem 1936 a 1937 zwyciężył w 24 kolejnych meczach, co jest rekordem dotąd niepobitym[1]. Po raz ostatni wystąpił 24 sierpnia 1943. W 1947 roku został wybrany do Galerii Sław Baseballu[7]. Zmarł 21 listopada 1988 w wyniku obrażeń, jakich doznał w wypadku samochodowym w Scottsdale w Arizonie[8].
Nagrody i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]Nagroda/wyróżnienie | Lata | Źródło |
2× MVP National League | 1933, 1936 | [9] |
9× All-Star | 1933, 1934, 1935, 1936, 1937, 1938, 1940, 1941, 1942 | [10] |
Zwycięzca w World Series | 1933 | [11] |
Baseball Hall of Fame | od 1947 | [7] |
#11 zastrzeżony przez Giants | 1944 | [12] |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d The Ten Greatest Left-Handed Pitchers: A Legacy Worth Knowing. bleacherreport.com. [dostęp 2012-09-09]. (ang.).
- ↑ a b c d Carl Hubbell - SABR. sabr.org. [dostęp 2012-09-09]. (ang.).
- ↑ Carl Hubbell Transactions. baseball-reference.com. [dostęp 2012-09-09]. (ang.).
- ↑ Pirates 7 Giants 5. baseball-reference.com. [dostęp 2012-09-09]. (ang.).
- ↑ 1933 World Series. baseball-reference.com. [dostęp 2012-09-09]. (ang.).
- ↑ MLB Season History - 1933. espn.com. [dostęp 2012-09-09]. (ang.).
- ↑ a b Hubbell, Carl. baseballhall.org. [dostęp 2012-09-09]. (ang.).
- ↑ Carl Hubbell, Star Left-Hander For Giants in 1930's, Dies at 85. nytimes.com. [dostęp 2012-09-09]. (ang.).
- ↑ Most Valuable Player winners. mlb.com. [dostęp 2012-09-09]. (ang.).
- ↑ Most Seasons on All-Star Roster. baseball-reference.com. [dostęp 2012-08-25]. (ang.).
- ↑ Baseball-Reference Playoff and World Series Index. baseball-reference.com. [dostęp 2012-08-27]. (ang.).
- ↑ Retired Uniform Numbers. baseball-statistics.com. [dostęp 2012-09-09]. (ang.).