Cicit – Wikipedia, wolna encyklopedia

Cicit lub cyces (hebr.: צִיצִית) – element rytualnego stroju żydowskiego.

1. Frędzle, przywiązane do czterech rogów chusty modlitewnej (talit), zakładanej przez żydów na głowę i ramiona w czasie modlitwy
2. Rodzaj koszuli (prostokątna chusta z otworem na głowę) z frędzlami (cicit) noszonej przez żydów na co dzień, zwanej też talit katan/tałes kutn.

Frędzle o których mowa w biblijnej Księdze Liczb (Bemidbar) 15:37–41 przypominają noszącym je i patrzącym na nie o przykazaniach Pana. Talit, w którym brakuje choćby jednej z cicit lub w którym choćby jedna z cicit jest za krótka bądź źle zawiązana, jest niekoszerny i nie może być używany. Micwa noszenia cicit jest ściśle związana poprzez modlitwę Szema z trzema innymi przykazaniami: odmawiania modlitwy Szema, mocowania mezuzy na framudze drzwi domu i zakładania tefilin.

Przy zakładaniu cicit (talit katan) odmawia się błogosławieństwo:

Baruch Ata Haszem, Elokejnu Melech haolam, Aszer kidszanu bemicwotaw, weciwanu al micwat cicit.

Błogosławionyś Ty, Haszem, Bóg Nasz, Król świata, który uświęcił nas swoimi przykazaniami i dał nam przykazanie (noszenia) cicit.

Przy zakładaniu tałesu mówi się:

Baruch Ata Haszem, Elokejnu Melech haolam, Aszer kidszanu bemicwotaw, weciwanu lehit'atef bacicit.

Błogosławionyś Ty, Haszem, Bóg Nasz, Król świata, który uświęcił nas swoimi przykazaniami i nakazał nam okrywać się (okryciem z) cicit.

Zobacz multimedia związane z tematem: Cicit

• Modlitewnik Żydowski Pardes Lauder, Kraków 2005