Izaak Alfasi – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2023-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Izaak Alfasi (1013-1103; hebr. ר יצחק אלפסי) – średniowieczny talmudysta z Maroka. Jego najbardziej znanym dziełem jest Sefer Ha-halachot. Dzieło to miało duży wpływ na późniejszą metodę studiów nad Halachą, szczególnie na metodę Żydów sefardyjskich. Jest także autorem licznych respons. Uważany jest za najważniejszy autorytet rabiniczny przed Majmonidesem. Pisał po hebrajsku i arabsku.

Urodził się w Fezie, stąd wziął się jego przydomek Alfasi, który oznacza po arabsku "z Fezu". Studiował w Tunezji. Miał żonę i dwójkę dzieci. Pod koniec życia przeniósł się z Maroka do Hiszpanii, gdyż wytoczono mu proces z nieustalonego do dziś powodu.