French
DeutschDenis Mukwege – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Denis Mukwege (2014) | |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 1 marca 1955 |
| doktor medycyny | |
| Specjalność: ginekologia, pediatria | |
| Alma Mater | Uniwersytet Burundi, |
| Odznaczenia | |
 | |
| Nagrody | |
Denis Mukwege (ur. 1 marca 1955 w Costermansville[1]) – kongijski ginekolog, działacz społeczny i pastor zielonoświątkowy, laureat wielu nagród pokojowych, w tym Pokojowej Nagrody Nobla (2018).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w 1955 jako trzecie z dziewięciorga dzieci. Studiował w Zairze (ówczesna nazwa Demokratycznej Republiki Konga), Francji i Belgii.
Jest dyrektorem medycznym Szpitala Panzi w Bukavu we wschodniej części Demokratycznej Republiki Konga. Jako ginekolog specjalizuje się w leczeniu ofiar gwałtów zbiorowych, które rozpowszechniły się w czasie II wojny domowej w Kongu, szacuje się, że około 200 000 kobiet padło ofiarami gwałtów w tym kraju[2]. Szpital jest największym ośrodkiem pomagającym ofiarom gwałtów w Kongu, udzielił pomocy około 50 000 ofiarom przemocy seksualnej[3]. Oprócz pomocy medycznej szpital udziela także pomocy psychologicznej[4], prawnej i prowadzi działalność edukacyjną[3].
W 2012 uzbrojeni bojownicy napadli na jego dom i próbowali go zabić, w strzelaninie zginął jego ochroniarz[2]. Po ataku wyjechał do Europy, powrócił do Konga na początku 2013, mieszka w szpitalu pod stałą ochroną żołnierzy kontyngentu ONZ[5].
Jest laureatem m.in. przyznanej mu w 2008 Nagrody Praw Człowieka ONZ[2]. W grudniu 2013 został laureatem Right Livelihood Award, przyznanej mu „za pełną odwagi pracę na rzecz kobiet, które doświadczyły wojennej przemocy seksualnej i za odważne mówienie o głębokich przyczynach tej przemocy”[6]. W 2013[2] i ponownie 2014 wymieniany jako kandydat do Pokojowej Nagrody Nobla[7]. 21 października 2014 został uhonorowany Nagrodą Sacharowa[8][9]. W 2018 został odznaczony Pokojową Nagrodą Nobla razem z Nadią Murad „za wysiłki mające na celu zaprzestanie używania przemocy seksualnej jako narzędzia wojny i konfliktów zbrojnych”[10].
Jest bohaterem nakręconego w 2015 filmu dokumentalnego „Mężczyzna, który naprawia kobiety: gniew Hipokratesa”[11].
Oprócz swojej pracy chirurga, pełni funkcję pastora w kościele zielonoświątkowym, w Bukavu[12].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Mukwege Denis, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2024-07-29].
- ↑ a b c d Nobel Peace Prize: Congo rape trauma surgeon among favorites [online], edition.cnn.com/ [dostęp 2014-09-14] (ang.).
- ↑ a b The Panzi Model. [dostęp 2018-10-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-25)].
- ↑ Denis Mukwege: The man who mends women. 5-10-2018. [dostęp 2018-10-09]. (ang.).
- ↑ Nobel Peace Prize winner: Denis Mukwege from DR Congo. 5-10-2018. [dostęp 2018-10-09]. (ang.).
- ↑ List of Right Livelihood Award Laureates [online], The Right Livelihood Award [dostęp 2014-09-14] [zarchiwizowane z adresu 2014-09-25] (ang.).
- ↑ Franciszek, Mukwege i Snowden – kandydaci do pokojowego Nobla [online], Onet.pl, 13 września 2014 [dostęp 2014-09-14] [zarchiwizowane z adresu 2014-09-14].
- ↑ Denis Mukwege: winner of Sakharov Prize 2014. Parlament Europejski, 21-10-2014. [dostęp 2014-10-21]. (ang.).
- ↑ Parlament Europejski: nagroda Sacharowa dla lekarza z Kongo. Polskie Radio, 21-10-2014. [dostęp 2014-10-21]. (pol.).
- ↑ Pokojowa Nagroda Nobla dla Denisa Mukwege i Nadii Murad [online], Polskie Radio, 5 października 2018 [dostęp 2018-10-05] (pol.).
- ↑ Mężczyzna, który naprawia kobiety: gniew Hipokratesa (2015). Filmweb. [dostęp 2018-10-09].
- ↑ Pingstvänner förvandlar världen [online], www.dagen.se, 10 grudnia 2018 [dostęp 2019-01-06] (szw.).
