Emilio Segrè – Wikipedia, wolna encyklopedia
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
profesor | |
Specjalność: fizyka | |
Uczelnia | |
Nagrody | |
Emilio Gino Segrè (ur. 1 lutego 1905 w Tivoli, Włochy, zm. 22 kwietnia 1989 w Lafayette, Kalifornia, USA[1]) – amerykański fizyk jądrowy, z pochodzenia włoski Żyd, który w roku 1937 otrzymał, wspólnie z Carlo Perrierem (1886–1948), pierwszy pierwiastek sztuczny – technet (Tc). W roku 1940 Segrè uczestniczył w odkryciu astatu, a w roku 1941 – plutonu. Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki (1959)[2].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był profesorem Uniwersytetu w Palermo w latach 1936–1938. W roku 1938 wyjechał do USA, gdzie został profesorem Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley (1946–1972). W latach 1942–1946 kierował grupą laboratoriów w Los Alamos (projekt Manhattan).
Prowadził badania w zakresie fizyki jądrowej. Współpracował także z innymi wybitnymi fizykami. Z Enrico Fermim opracował pomysł spowalniania prędkich neutronów w wyniku przepuszczania ich przez substancje zawierające wodór. Współodkrywca pierwiastków: technetu (1937), astatu (1940) i plutonu-239 (1941). Wraz z Owenem Chamberlainem odkrył antyproton (1955), za co w roku 1959 otrzymał Nagrodę Nobla[2][3].
Był laureatem wielu innych nagród i członkiem towarzystw naukowych, m.in. Narodowej Akademii Nauk w Waszyngtonie[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Segrè Emilio Gino, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-03-31] .
- ↑ a b Emilio Segrè - Facts. [w:] The Nobel Prize in Physics 1959 > Emilio Segrè, Owen Chamberlain [on-line]. Nobel Media AB. [dostęp 2014-02-17]. (ang.)., Biographical, Nobel Lecture, December 11, 1959, Properties of Antinucleons
- ↑ a b American Jewish Recipients of the Nobel Prize. [dostęp 2009-10-19].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wulf von Bonin, Erich Bagge, Robert Herrlinger: Laureaci nagrody Nobla. Chemia, fizyka, medycyna. Warszawa: 1969.
- Beata Tarnowska (red.): Nagrody Nobla, Leksykon PWN. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001. ISBN 83-01-13393-7.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- ISNI: 0000000446451085
- VIAF: 246165026
- LCCN: n80006206
- GND: 119166917
- NDL: 00474804
- BnF: 120133900
- SUDOC: 028261828
- SBN: CFIV031603
- NLA: 35488048
- NKC: jx20101209017
- BNE: XX1664104
- NTA: 072637196
- BIBSYS: 90057570
- CiNii: DA00680878
- Open Library: OL335898A
- PLWABN: 9810698499305606
- NUKAT: n99044392
- J9U: 987007279140205171
- PTBNP: 74596
- CANTIC: a10155387
- LNB: 000291280
- CONOR: 127330147
- ΕΒΕ: 186846
- BLBNB: 000348586
- KRNLK: KAC201424416
- LIH: LNB:tB5;=BR