Etallobarbital – Wikipedia, wolna encyklopedia
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||
Wzór sumaryczny | C9H12N2O3 | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa | 196,20 g/mol | ||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||
Numer CAS | |||||||||||||||
PubChem | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Klasyfikacja medyczna | |||||||||||||||
ATC | |||||||||||||||
|
Etallobarbital – organiczny związek chemiczny, allilowa pochodna kwasu barbiturowego. Stosowany jako środek o działaniu sedatywnym i uspokajającym, należy do grupy barbituranów. Po raz pierwszy zsyntetyzowany w 1927 roku[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ C.R. Ganellin , David J. Triggle , Dictionary of Pharmacological Agents, CRC Press, 1996, s. 51, ISBN 978-0-412-46630-4 .