Grand Prix Belgii 1954 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Grand Prix Belgii 1954
Grand Prix de Belgique
3. wyścig z 9 w sezonie
35. Grand Prix Formuły 1
Tor Circuit de Spa-Francorchamps
Belgia Circuit de Spa-Francorchamps
Data

20 czerwca 1954

Trasa
Liczba okrążeń

36

Długość okrążenia

14,120 km

Dystans

508,320 km

Uczestnicy
Zgłoszenia

15 kierowców

Zakwalifikowało się

14 kierowców

Ukończyło wyścig

7 kierowców

Wyniki
Pole position

Juan Manuel Fangio
(4:22,1, Maserati)

Zwycięzca

Juan Manuel Fangio
(2:44:42,4, Maserati)

Najszybsze
okrążenie

Juan Manuel Fangio
(4:25,5, Maserati)

3. Grand Prix w sezonie 1954
Poprzednie

Indianapolis 500

Następne

Grand Prix Francji

Grand Prix Belgii
1953 1954 1955

Grand Prix Belgii 1954 (oryg. Grand Prix de Belgique) – 3. runda Mistrzostw Świata Formuły 1 w sezonie 1954, która odbyła się 20 czerwca 1954 po raz 5. na torze Circuit de Spa-Francorchamps.

16. Grand Prix Belgii, 5. zaliczane do Mistrzostw Świata Formuły 1.

Juan Manuel Fangio podczas tego Grand Prix zdobył swoje 11 pole position. Była to także ostatnia Grand Prix w którym brał udział Giuseppe Farina w sezonie 1954. Nie startował później z powodu kontuzji. Jest on ostatnim zawodnikiem który startował we wszystkich GP z rzędu (oprócz GP rozgrywanych w Indianapolis). Ustanowił podczas tego Grand Prix rekord 30 startów z rzędu.

Wyniki

[edytuj | edytuj kod]

Kwalifikacje

[edytuj | edytuj kod]

Źródło: statsf1.com[1]

P Nr Kierowca Konstruktor(-silnik) Opony Czas Odstęp Strata
1 26 Argentyna Juan Manuel Fangio Maserati P 4:22,1
2 6 Argentyna José Froilán González Ferrari P 4:23,6 +1,5 +1,5
3 4 Włochy Giuseppe Farina Ferrari P 4:26,0 +2,4 +3,9
4 28 Argentyna Onofre Marimón Maserati P 4:27,6 +1,6 +5,5
5 10 Wielka Brytania Mike Hawthorn Ferrari P 4:29,4 +1,8 +7,3
6 8 Francja Maurice Trintignant Ferrari P 4:30,0 +0,6 +7,9
7 12 Francja Jean Behra Gordini E 4:34,5 +4,5 +12,4
8 18 Belgia André Pilette Gordini E 4:40,0 +5,5 +17,9
9 22 Wielka Brytania Stirling Moss Maserati P 4:40,8 +0,8 +18,7
10 16 Belgia Paul Frère Gordini E 4:42,0 +1,2 +19,9
11 30 Włochy Sergio Mantovani Maserati P 4:42,0 +0,0 +19,9
12 24 Argentyna Roberto Mieres Maserati P 4:43,8 +1,8 +21,7
13 20 Tajlandia Prince Bira Maserati P 4:46,5 +2,7 +24,4
14 2 Belgia Jacques Swaters Ferrari E 4:54,2 +7,7 +32,1
P Nr Kierowca Konstruktor(-silnik) Opony Czas Odstęp Strata

Wyścig

[edytuj | edytuj kod]

Źródła: statsf1.com[2]

P  + / –  Nr Kierowca Konstruktor Opony Okr. Czas / Strata Komentarz
1 Bez zmian 26 Argentyna Juan Manuel Fangio Maserati P 36 2:44:42,4
2 Awans 4 8 Francja Maurice Trintignant Ferrari P 36 +24,2
3 Awans 6 22 Wielka Brytania Stirling Moss Maserati P 35 +1 okr.
4 Awans 1 10 Wielka Brytania Mike Hawthorn
Argentyna José Froilán González
Ferrari P 20
15
+1 okr.
5 Awans 3 18 Belgia André Pilette Gordini E 35 +1 okr.
6 Awans 7 20 Tajlandia Prince Bira Maserati P 35 +1 okr.
7 Awans 4 30 Włochy Sergio Mantovani Maserati P 34 +2 okr.
Niesklasyfikowani
  16 Belgia Paul Frère Gordini E 14 +22 okr. silnik
  4 Włochy Giuseppe Farina Ferrari P 14 +22 okr. zapłon
  12 Francja Jean Behra Gordini E 12 +24 okr. zawieszenie
  28 Argentyna Onofre Marimón Maserati P 3 +33 okr. silnik
  6 Argentyna José Froilán González Ferrari P 1 +35 okr. silnik
  2 Belgia Jacques Swaters Ferrari E 1 +35 okr. olej
  24 Argentyna Roberto Mieres Maserati P 0 +36 okr. pożar
Nie wystartowali / niedopuszczeni do ponownego startu
  12 Francja André Simon Gordini E 0 choroba
P  + / –  Nr Kierowca Konstruktor Opony Okr. Czas / Strata Komentarz

Najszybsze okrążenie

[edytuj | edytuj kod]

Źródło: statsf1.com[3]

Nr Kierowca Konstruktor Czas Okr.
26 Argentyna Juan Manuel Fangio Maserati 4:25,5 13

Prowadzenie w wyścigu

[edytuj | edytuj kod]

Źródło: statsf1.com[4]

Nr Kierowca Konstruktor Okrążenia Suma
26 Argentyna Juan Manuel Fangio Maserati 3-10, 14-36 31
4 Włochy Giuseppe Farina Ferrari 1-2, 11-13 5

Klasyfikacja po wyścigu

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza piątka otrzymywała punkty według klucza 8-6-4-3-2, 1 punkt przyznawany był dla kierowcy, który wykonał najszybsze okrążenie w wyścigu[5]. Klasyfikacja konstruktorów została wprowadzona w 1958 roku. Liczone było tylko 5 najlepszych wyścigów danego kierowcy.

Uwzględniono tylko kierowców, którzy zdobyli jakiekolwiek punkty

P +/− Kierowca Starty Punkty P1 P2 P3 PP NO NS
1 0 Argentyna Juan Manuel Fangio 2 17 2 1 1
2 +5 Francja Maurice Trintignant 2 9 1
3 -2 Stany Zjednoczone Bill Vukovich 1 8 1
4 +1 Argentyna José Froilán González 2 6,5 1 1
5 -1 Włochy Giuseppe Farina 2 6 1 1 1
6 -3 Stany Zjednoczone Jimmy Bryan 1 6 1
7 -2 Stany Zjednoczone Jack McGrath 1 5 1 1 1
8 N Wielka Brytania Stirling Moss 1 4 1
9 -1 Francja Élie Bayol 1 2
9 -1 Stany Zjednoczone Mike Nazaruk 1 2
9 N Belgia André Pilette 1 2
12 N Wielka Brytania Mike Hawthorn 2 1,5 1
13 -3 Stany Zjednoczone Duane Carter 1 1,5
13 -3 Stany Zjednoczone Troy Ruttman 1 1,5
P +/− Kierowca Starty Punkty P1 P2 P3 PP NO NS

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. BELGIUM 1954 Qualifications. statsf1.com. [dostęp 2021-02-25]. (ang.).
  2. BELGIUM 1954 Result. statsf1.com. [dostęp 2021-02-25]. (ang.).
  3. BELGIUM 1954 Best Laps. statsf1.com. [dostęp 2021-02-25]. (ang.).
  4. BELGIUM 1954 Laps led. statsf1.com. [dostęp 2021-02-25]. (ang.).
  5. 1954 – STATS F1. statsf1.com. [dostęp 2021-02-24]. (ang.).