Horatio Seymour – Wikipedia, wolna encyklopedia
Horatio Seymour pomiędzy rokiem 1855 a 1865 | |
Data i miejsce urodzenia | 31 maja 1810 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 12 lutego 1886 |
gubernator Nowego Jorku | |
Okres | od stycznia 1853 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Okres | od stycznia 1863 |
Poprzednik | |
Następca |
Horatio Seymour (ur. 31 maja 1810 w Pompey, zm. 12 lutego 1886 w Utice) – amerykański polityk. Kandydat na prezydenta w 1868 roku z ramienia Partii Demokratycznej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 31 maja 1810 roku w Pompey i uczęszczał do lokalnych szkół[1]. Studiował prawo w Utice[1]. Został przyjęty do palestry w 1832 roku[2]. W latach 30. pracował jako sekretarz wojskowy przy gubernatorze Williamie Marcym[2]. W 1842 roku został wybrany na burmistrza Utiki[2]. Osiem lat później po raz pierwszy kandydował na stanowisko gubernatora Nowego Jorku, jednak wybory przegrał[2]. Po dwóch latach ponownie ubiegał się o to stanowisko i tym razem skutecznie[2]. W 1856 roku starał się o reelekcję, jednak wybory przegrał, głównie z powodu jego sprzeciwu wobec ustawy prohibicyjnej[1]. Działając w polityce stanowej, aktywnie wspierał program budowy ulepszeń Kanału Erie[1]. Nie zabierał jednocześnie głosu w kwestii niewolnictwa czy wojny z Meksykiem[1].
W czasie wojny secesyjnej popierał stanowisko Unii, jednocześnie sprzeciwiając się polityce Abrahama Lincolna, zakładającej powszechny pobór do wojska, aresztowania polityczne i emancypację niewolników[2]. W 1862 roku ponownie został wybrany gubernatorem Nowego Jorku[1]. Podczas zamieszek w lipcu 1863 roku chciał położyć im kres, jednak jego koncyliacyjna postawa, osłabiła pozycję polityczną[2].
Po wojnie włączył się w odbudowywanie podzielonej Partii Demokratycznej[2]. Został kandydatem na prezydenta w wyborach w 1868, startując przeciwko Ulyssesowi Grantowi[2]. Uzyskał ponad 2,7 miliona głosów, co stanowiło drugi wynik wśród kandydatów (Grant uzyskał ponad 3 miliony)[3]. W Kolegium Elektorskim otrzymał 80 głosów, wobec 214 głosów dla Granta[4]. Po porażce, Seymour wycofał się z polityki krajowej. Zmarł 12 lutego 1886 roku w Utice[1].
Jego żoną była Mary Bleecker; byli bezdzietni[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h Horatio Seymour. HarpWeek Elections. [dostęp 2017-11-30]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i Horatio Seymour, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-11-30] (ang.).
- ↑ US President – National Vote. Our Campaign. [dostęp 2017-11-30]. (ang.).
- ↑ Electoral College Box – 1868. NARA. [dostęp 2017-11-30]. (ang.).