Jan Jerzy IV Wettyn – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jan Jerzy IV Wettyn

książę elektor Saksonii
Okres	od 12 września 1691 do 27 kwietnia 1694
Poprzednik	Jan Jerzy III Wettyn
Następca	August II Mocny
Dane biograficzne
Dynastia	Wettynowie
Data i miejsce urodzenia	18 października 1668 Drezno
Data i miejsce śmierci	27 kwietnia 1694 Drezno
Ojciec	Jan Jerzy III Wettyn
Matka	Anna Zofia Oldenburg
Żona	Eleonora Wettyn (Sachsen-Eisenach)
Dzieci	nieślubne: Wilhelmina Maria Fryderyka von Rochlitz
Multimedia w Wikimedia Commons

Jan Jerzy IV Wettyn (ur. 18 października 1668 w Dreźnie, zm. 27 kwietnia 1694 w Dreźnie) – książę elektor Saksonii w latach 1691–1694.

Był synem elektora Saksonii Jana Jerzego III Wettyna i Anny Zofii Oldenburg. Jego młodszym bratem był Fryderyk August I Wettyn.

W młodości za sprawą polityki dziada Fryderyka III był pretendentem do tronu duńskiego.

Po śmierci ojca w 1691 roku, został władcą Saksonii. Pozostając pod wpływem swoich doradców umocnił sojusz z Brandenburgią wymierzony przeciwko polityce Habsburgów w Rzeszy. Wszedł w konflikt z cesarzem Leopoldem I, co w 1692 roku stało się powodem wycofania armii saskiej z wojny z Turcją.

Ważną rolę w jego życiu odgrywała metresa Magdalena Sibylla von Neitschütz. Pomimo że książę elektor od 1692 roku był żonaty z Eleonorą von Sachsen-Eisenach, poświęcił się związkowi z kochanką, którą zamierzał oficjalnie poślubić. Budziło to niezadowolenie i animozje na dworze książęcym w Dreźnie.

Jan Jerzy IV Wettyn zmarł na ospę. Pochowany został w kościele św. Marii we Freibergu.

Jedynym jego dzieckiem była nieślubna córka Wilhelmina Maria Fryderyka von Rochlitz (ur. 1693, zm. po 1729), która pochodziła ze związku z Magdaleną Sibyllą von Neitschütz i która wyszła za mąż za kasztelana radomskiego Piotra Świętosława Dunina.

Po śmierci Jana Jerzego IV Wettyna władzę w Saksonii przejął Fryderyk August I Wettyn, późniejszy król Polski August II Mocny.

• Wettynowie