Henryk Pobożny (Saksonia) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Henryk Pobożny

Henryk Pobożny, portret pędzla Lucasa Cranacha starszego
książę Saksonii
Okres	od 17 kwietnia 1539 do 18 sierpnia 1541
Dane biograficzne
Dynastia	Wettynowie
Data i miejsce urodzenia	16 marca 1473 Drezno
Data i miejsce śmierci	18 sierpnia 1541 Drezno
Ojciec	Albrecht Odważny
Matka	Sydonia z Podiebradów
Żona	Katarzyna Meklemburg
Dzieci	Sybilla, Emilia, Sidonia, Maurycy, Seweryn, August
Multimedia w Wikimedia Commons

Henryk Pobożny, niem. Heinrich der Fromme (ur. 16 marca 1473 r. w Dreźnie, zm. 18 sierpnia 1541 r. tamże) – od 1539 r. książę saski (w części Saksonii obejmującej Marchię Miśnieńską), z dynastii Wettynów.

Henryk Pobożny był młodszym synem księcia saskiego Albrechta Odważnego (założyciela albertyńskiej linii dynastii Wettinów, od podziału z 1485 r. władcy części Saksonii) i Sydonii – córki króla czeskiego Jerzego z Podiebradów. W 1498 r. odbył podróż do Ziemi Świętej, później udał się też do Santiago de Compostela. Po śmierci ojca w 1500 r. na mocy jego postanowień z 1499 r. został jego dziedzicem we Fryzji, którą ojciec otrzymał od cesarza Maksymiliana I Habsburga w 1498 r. (jego starszy brat Jerzy Brodaty odziedziczył saskie posiadłości ojca). Ponieważ Henryk, nieposiadający odpowiednich środków, nie był w stanie utrzymać władzy we Fryzji z uwagi na wciąż trwające tam powstanie, w 1505 r. oddał Fryzję starszemu bratu w zamian za regiony Freibergu i Wolkensteinu oraz dożywotnią coroczną pensję. Odtąd przebywał głównie we Freibergu, na uboczu wielkiej polityki, gdzie m.in. gromadził kolekcję broni palnej.

W przeciwieństwie do swego starszego brata Jerzego, który pozostawał gorliwym stronnikiem Kościoła katolickiego Henryk sprzyjał reformacji – zezwolił swoim poddanym na przechodzenie na luteranizm, a w 1537 r. sam dokonał konwersji na to wyznanie i przystąpił do protestanckiego związku szmalkaldzkiego. Gdy w 1539 r. Jerzy zmarł, nie pozostawiając po sobie żadnego syna (wszyscy zmarli jeszcze przed śmiercią ojca), Henryk odziedziczył księstwo saskie, mimo starań brata, by zapewnić następstwo tronu katolickiemu księciu. Po objęciu władzy, Henryk ustanowił luteranizm religią państwową. Jednak dwuletnie panowanie w Saksonii książę uważał za rozczarowanie i większość tego czasu spędził we Freibergu.

6 lipca 1512 r. Henryk poślubił we Freibergu Katarzynę, córkę księcia Meklemburgii-Schwerin Magnusa II. Mieli sześcioro dzieci:

• Sybillę (ur. 1515, zm. 1592), żonę księcia Saksonii-Lauenburga Franciszka I,
• Emilię (ur. 1516, zm. 1591), żonę margrabiego Ansbach Jerzego,
• Sydonię (ur. 1518, zm. 1575), żonę księcia Brunszwiku-Calenberg Eryka II,
• Maurycego (ur. 1521, zm. 1553), który został następcą ojca jako książę saski, później sprawował funkcję elektora saskiego,
• Seweryna (ur. 1522, zm. 1533),
• Augusta (ur. 1526, zm. 1586), elektora saskiego po śmierci swego brata Maurycego.

• Elisabeth Werl: Heinrich der Fromme. W: Neue Deutsche Biographie. T. 8. Berlin: Duncker & Humblot, 1969, s. 391–393. [dostęp 2010-01-13]. (niem.).
• Heinrich Theodor Flathe: Heinrich der Fromme. W: Allgemeine Deutsche Biographie. T. 11. Leipzig: Verlag von Dunckler & Humblot, 1880, s. 601–602. [dostęp 2010-01-13]. (niem.).