Widukind (wódz saski) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Widukind – wódz Sasów w drugiej połowie VIII wieku, ich przywódca w walkach przeciwko Karolowi Wielkiemu.

Widukind należał do najznaczniejszych postaci pogańskich Sasów. Po raz pierwszy wzmiankowany jest w źródłach (jako jeden z najważniejszych wśród Sasów), gdy w 777 roku po podboju Sasów przez Karola Wielkiego w przeciwieństwie do wielu swych rodaków, którzy składali hołd Karolowi w Paderborn, uszedł do Danii. Powrócił jednak w roku kolejnym i zorganizował walki Sasów przeciwko nowej władzy i narzucanej przez nią religii. Sasi plądrowali cały region środkowego Renu, zagrozili nawet Fuldzie, zostali jednak pokonani przez Franków.

W 782 roku Widukind ponownie był w Danii, podczas gdy wielu wielmożów saskich brało udział w spotkaniu z Karolem w Paderborn, ale znowu – gdy tylko Karol Wielki opuścił kraj Sasów, Widukind powrócił i wzniecił wielkie powstanie Sasów przeciwko Karolowi. Chrześcijańscy misjonarze zostali zabici lub uciekli, kraj wracał do pogaństwa. Nie znamy szczegółów działań Widukinda w tym czasie (nie wiemy, kto dowodził wojskami Sasów w bitwach 783). W 784 zawarł sojusz z Fryzami.

Ostatecznie to Frankowie zdobyli przewagę nad Sasami, a Karol Wielki zmusił Widukinda do uznania swej władzy: w 785 Widukind poddał się Karolowi i został ochrzczony w Attigny (Karol był jego ojcem chrzestnym). Odtąd brak jest w źródłach informacji o nim, m.in. nie ma śladów, by brał udział w późniejszych starciach. Niektórzy badacze przypuszczali, że został mnichem w opactwie Reichenau. Potomkinią Widukinda była Matylda, druga żona króla Niemiec Henryka I Ptasznika^[1].

Widukind dość szybko stał się legendarnym bohaterem, nawet królem Sasów, pojawiał się w opowieściach także jako budowniczy kościołów i nawet święty. Na pochodzenie od niego powoływali się Billungowie i Oldenburgowie, a nawet Kapetyngowie (wspomniana wyżej Matylda była babką Hugona Kapeta). Za miejsce jego pochówku uważano Enger, gdzie znajdują się pochodzące ze średniowiecza nagrobek oraz relikwiarz Widukinda.

• Bernhard von Simson: Widukind. W: Allgemeine Deutsche Biographie. T. 42. Leipzig: Verlag von Dunckler & Humblot, 1897, s. 364–369. [dostęp 2011-01-21]. (niem.).
• Franz Kampers: Widukind. W: The Catholic Encyclopedia. T. 15. New York: Robert Appleton Company, 1912. [dostęp 2011-01-21]. (ang.). Brak numerów stron w książce
• Widukind, Herzog von Engern. [w:] Genealogie Mittelalter: Mittelalterliche Genealogie im Deutschen Reich bis zum Ende der Staufer: Materialsammlung [on-line]. [dostęp 2016-02-17]. (niem.).
• Patrick Corbet: Widukind. W: Encyclopedia of the Middle Ages. André Vauchez (red.). T. K–Z. Cambridge: James Clarke & Co, 2000, s. 1545. ISBN 1-57958-282-6. [dostęp 2011-01-21]. (ang.).
• Widukind (d. c. 807). W: Michael Frassetto: Encyclopedia of Barbarian Europe: Society in Transformation. ABC-Clio, 2003, s. 368. ISBN 1-57607-263-0. [dostęp 2011-01-21]. (ang.).
• Sean Gilsdorf: Introduction. W: Queenship and Sanctity: The Lives of Mathilda and the Epitaph of Adelheid. Sean Gilsdorf (red.). The Catholic University of America Press, 2004, s. 3–4, 44. ISBN 0-8132-1374-6. [dostęp 2011-01-21]. (ang.).

Zobacz multimedia związane z tematem: Widukind (wódz saski)

• Widukind Museum Enger. [dostęp 2011-01-21]. (ang.).
• Grabrelief Widukinds in der Engeraner Kirche. [w:] Internet-Portal „Westfälische Geschichte” [on-line]. [dostęp 2011-01-21]. (ang.).