Maurycy Wettyn – Wikipedia, wolna encyklopedia

Maurycy Wettyn
Ilustracja
Wizerunek herbu
książę elektor Saksonii
Okres

od 1547
do 11 lipca 1553

Poprzednik

Jan Fryderyk Wspaniałomyślny

Następca

August Wettyn

Dane biograficzne
Dynastia

Wettynowie

Data i miejsce urodzenia

21 marca 1521
Freiberg

Data i miejsce śmierci

11 lipca 1553
pod Sievershausen

Ojciec

Henryk Pobożny

Matka

Katarzyna Meklemburg

Żona

Agnieszka Heska

Dzieci

Anna
Albrecht

Maurycy Wettyn, Maurycy saski (ur. 21 marca 1521 we Freibergu, zm. 11 lipca 1553 pod Sievershausen) – elektor Saksonii w latach 1547–1553.

Pochodził z linii albertyńskiej Wettynów. Był synem księcia Saksonii Henryka Pobożnego i Katarzyny Meklemburskiej. W dzieciństwie wychowany w katolicyzmie, po konwersji rodziny przyjął wraz z nią luteranizm. Po śmierci ojca w 1541 roku został jego następcą. Kontynuował politykę sekularyzacji dóbr kościelnych i wspierania rozwoju reformacji w Rzeszy. Przyczynił się do rozwoju szkolnictwa w swoim państwie, przystąpił też do Związku szmalkaldzkiego.

Początkowo był stronnikiem swojego kuzyna przywódcy protestantów niemieckich, Jana Fryderyka Wspaniałomyślnego, wkrótce po wyprawie na Brunszwik w 1542 roku popadł jednak z nim w konflikt i przeszedł do obozu cesarskiego. Wspierał Habsburgów w wojnie z Turcją. Podczas wojny szmalkaldzkiej został stronnikiem Karola V Habsburga. Za obietnicę uzyskania od cesarza tytułu elektorskiego najechał księstwo Saksonię-Wittenberg, który zbrojnie odebrał Janowi Fryderykowi z linii ernestyńskiej Wettinów. Następnie w 1547 roku wsparł wojska cesarskie w bitwie pod Mühlbergiem, w której została rozbita koalicja książąt protestanckich w Rzeszy.

Po uwięzieniu Jana Fryderyka Wspaniałomyślnego otrzymał od cesarza Karola V tytuł elektorski oraz część dóbr należących do linii ernestyńskiej Wettinów.

Po 1549 roku zajął się reformą administracyjną swojego państwa. Aby nie popaść w konflikt z cesarzem zagwarantował na posiadanych terenach swobody religijne dla katolików jednocześnie umacniając pozycję kościoła luterańskiego w Saksonii. Po umocnieniu swojej pozycji odszedł od sprzyjania polityce Habsburgów i w 1551 roku zorganizował w Torgau zjazd książąt niemieckich, który przekształcił się w bunt. Dzięki pomocy króla Francji, Henryka II zorganizował armię, która zmusiła wojska Karola V do opuszczenia Niemiec. W 1552 roku zawarł z Ferdynandem I Habsburgiem rozejm w Pasawie, a następnie wsparł go w działaniach wojennych przeciw Turcji. Od 1553 roku prowadził wojnę z margrabią Kulmbach, Albrechtem Alcybiadesem.

Maurycy Wettyn zmarł 11 lipca 1553 na skutek ran odniesionych w zwycięskiej bitwie pod Sievershausen. Pochowany został w mauzoleum w kościele św. Marii we Freibergu. Następcą Maurycego w Saksonii został jego brat August Wettyn.

Małżeństwo

[edytuj | edytuj kod]

9 stycznia 1541 w Marburgu ożenił się z Agnieszką Heską (1527–1555), najstarszą córką landgrafa Hesji Filipa Wielkodusznego i Krystyny Saksońskiej. Miał z nią dwoje dzieci, ale żadne z nich nie przeżyło ojca:

  • Annę (ur. 23 grudnia 1544, zm. 18 grudnia 1577), w latach 1561–1571 żonę Wilhelma I Milczka, księcia Oranii,
  • Albrechta (ur. 28 listopada 1545, zm. 12 kwietnia 1546).

Przodkowie

[edytuj | edytuj kod]
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Fryderyk II Łagodny
 
 
 
 
 
 
 
Albrecht Odważny
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Małgorzata Habsburg
 
 
 
 
 
 
 
Henryk Pobożny
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Jerzy z Podiebradów
 
 
 
 
 
 
 
Sydonia
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Kunegunda ze Šternberka
 
 
 
 
 
 
 
Maurycy Wettyn
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Henryk IV Gruby
 
 
 
 
 
 
 
Magnus II
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Dorota brandenburska
 
 
 
 
 
 
 
Katarzyna
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Eryk II
 
 
 
 
 
 
 
Zofia Erykówna
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Zofia