Maciej z Kościana – Wikipedia, wolna encyklopedia
Miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | w sierpniu 1488 |
Rektor Akademii Krakowskiej | |
Okres sprawowania | 1472–1473 |
Wyznanie | |
Kościół |
Maciej z Kościana (zm. w sierpniu 1488) – doktor prawa kanonicznego, rektor Akademii Krakowskiej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był synem Klemensa mieszczanina z wielkopolskiego Kościana. Wpisał się na listę studentów Akademii Krakowskiej w 1442 w 1445 uzyskał stopień bakałarza nauk wyzwolonych. Jako doktor prawa kanonicznego obejmował stanowisko rektora w semestrze zimowym 1472–1473. W 1479 był dziekanem Wydziału Prawa. W latach 1472–1487 był proboszczem w kościele św. Anny w Krakowie zainicjował dokumentowanie cudów i łask doznanych za wstawiennictwem Jana Kantego. W dokumentach po raz ostatni został odnotowany 29 lipca 1488, 12 września 1488 natomiast po śmierci Macieja uczelnia powierzyła probostwa kościoła św. Anny Janowi z Wysokiej. Maciej z Kościana zgromadził sporą bibliotekę, którą zapisał Kolegium Większemu.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Dagmara Wójcik-Zega "Maciej z Kościana" [w:] "Profesorowie Wydziału Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego 1364–1780" tom 1 wyd. 2015 s. 242-243
- ↑ a b c d e f g h i j k l Pełniący funkcję rektora w zastępstwie.
- ↑ Od 1805 do 1809 Uniwersytet połączony z Uniwersytetem Lwowskim i zgermanizowany, 1809 repolonizacja po włączeniu Krakowa do Księstwa Warszawskiego.
- ↑ W latach 1853–1860 rektorów nie wybierano, Uniwersytetem kierował mianowany przez rząd kurator.
- ↑ Sprawował obowiązki rektora Tajnego Uniwersytetu.