Edward Fierich – Wikipedia, wolna encyklopedia

Edward Fierich
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 sierpnia 1817
Sambor

Data i miejsce śmierci

13 listopada 1896
Kraków

profesor nauk prawnych
Alma Mater

Uniwersytet Lwowski

Doktorat

1845
Uniwersytet Lwowski

Profesura

1850

Polska Akademia Umiejętności
Status

członek krajowy czynny

Dziekan
Uczelnia

Wydział Prawa UJ

Okres zatrudn.

1850-1890

Rektor UJ
Odznaczenia
Kawaler Orderu Franciszka Józefa (Austro-Węgry)

Edward Fierich (ur. 12 sierpnia 1817 w Samborze, zm. 13 listopada 1896 w Krakowie) – prawnik polski, profesor i rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]
Grób Edwarda Fiericha na cmentarzu Rakowickim

Był synem Traugotta zarządcy dóbr kameralnych w Samborze i Anny Pauliny z Münnichów (1786 – 6 VIII 1851), kształcił się we Lwowie; w 1839 ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Lwowskiego. W latach 1839–1846 praktykował we lwowskiej Prokuratorii Skarbu. W 1845 obronił na Uniwersytecie Lwowskim doktorat z prawa. Pracował w administracji państwowej. W 1850 uzyskał nominację na profesora zwyczajnego UJ. Prowadził wykłady z postępowania cywilnego i prawa administracyjnego austriackiego, a dodatkowo także z prawa handlowego i wekslowego. Czterokrotnie pełnił funkcję dziekana Wydziału Prawa (1852–1859, 1866/1867, 1876/1877 i 1885/1886), a w roku akademickim 1872/1873 był rektorem. Od 1873 członek Komisji Prawniczej Akademii Umiejętności. W 1854 został odznaczony Orderem Franciszka Józefa. W 1888 uzyskał szlachectwo II stopnia, z tytułem "Ritter". W 1890 przeszedł na emeryturę[1].

Miał opinię dobrego wykładowcy, cieszył się popularnością zarówno wśród nauczycieli akademickich, jak i studentów. Ogłosił kilka prac naukowych, m.in. O ważności zobowiązania wekslowego z podpisem przez pełnomocnika położonym (1863), Powszechny kodeks handlowy wraz z ustawą, wprowadzającą go w życie i wszelkimi postanowieniami doń się odnoszącymi, bądź uzupełniającymi, bądź objaśniającymi (1869)[2].

Z małżeństwa z Ksawerą Kołodziejską miał dwóch synów, przyszłych profesorów prawa UJ – Franciszka i przedwcześnie zmarłego Maurycego (1856-1889). Pochowany został w grobowcu rodzinnym na cmentarzu Rakowickim (kwatera Ab zach.)[3]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]