Rudy Tomjanovich – Wikipedia, wolna encyklopedia

Rudy Tomjanovich

Pełne imię i nazwisko	Rudy Tomjanovich, Jr.
Data i miejsce urodzenia	24 listopada 1948 Hamtramck
Wzrost	203 cm
Masa ciała	99 kg
Kariera
Aktywność	1970–1981
Szkoła średnia	Hamtramck (Michigan)
College	University of Michigan (1967–1970)
Draft	1970, numer: 2 San Diego Rockets
Kariera klubowa Lata Kluby Wyst. 1970–1981 San Diego/Houston Rockets
Kariera trenerska Lata Drużyna 1983–1992 Houston Rockets (asystent) 1992–2003 Houston Rockets 2004–2005 Los Angeles Lakers
Dorobek medalowy Trenerskie Reprezentacja  Stany Zjednoczone Igrzyska olimpijskie złoto Sydney 2000 koszykówka Mistrzostwa Świata brąz Grecja 1998 Koszykówka
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Rudy Tomjanovich (ur. 24 listopada 1948 w Hamtramck) – amerykański koszykarz występujący na pozycji skrzydłowego, po zakończeniu kariery zawodniczej trener koszykarski, dwukrotny mistrz NBA, jako trener Houston Rockets.

Został wybrany w 1970 w pierwszej rundzie draftu przez San Diego Rockets. W swoim pierwszym sezonie w NBA spędzał na parkiecie średnio ponad 10 minut, notując ok. 5 punktów i 5 zbiórek na mecz. W następnych dwóch sezonach po przenosinach zespołu do Houston, zdecydowanie poprawił swoje statystyki. W trzecim sezonie był najlepszym strzelcem drużyny (18,7 punktu na mecz) oraz najlepszym w walce na tablicach notując średnio 11,6 zbiórek w meczu. W sezonie 1974–1975, awansował z Rakietami do pierwszych playoffów w historii drużyny. W sezonie 1976–1977 zespół awansował do finału konferencji. Kolejny sezon okazał się dla Tomjanovicha bardzo pechowy. W czasie meczu z Los Angeles Lakers doszło do bijatyki, w której Rudy został uderzony w twarz, przez co pauzował przez pół sezonu. Jeszcze dziś Tomjanovich ma problemy ze słuchem, spowodowane tamtą bójką. Na parkietach spędził jeszcze trzy sezony, które nie obfitowały w sukcesy. Karierę zakończył 2 października 1981 roku, a jego numer - 45 zawisnął pod dachem hali w Houston 28 stycznia 1982. W latach 1973–1979 co rok uczestniczył w meczu gwiazd.

Przygodę z trenerką rozpoczął w sezonie 1985-86. Był asystentem trenera Rockets. Posadę pierwszego trenera objął w trakcie sezonu 1991-92, kiedy to rozegrane były już 52 spotkania. Nie udało mu się doprowadzić zespołu do playoff. W kolejnym sezonie ta sztuka mu się udała i awansował nawet do półfinału konferencji. W kolejnym sezonie Houston Rockets wygrało aż 58 spotkań sezonu zasadniczego i zdobyło pierwsze w historii klubu Mistrzostwo ligi. Rok później udało się obronić tytuł. Nie udało się to po raz trzeci. W sezonie 1996–1997 podopieczni Tomjanovicha dotarli do finału konferencji zachodniej, w którym ulegli po wyrównanej rywalizacji Utah Jazz. Następne dwa sezony to awans do pierwszej rundy playoff. W latach 1999–2003 Rakiety nie awansowały do playoff, a Tomjanovich z powodu choroby musiał ustąpić ze stanowiska trenera.

Podsumowując, podczas dwunastu sezonów pracy w Houston doprowadził drużynę siedem razy do fazy playoff i dwa razy do tytułu Mistrzów NBA. Ekipa wygrała 56% spotkań.

W 2004 roku został szkoleniowcem Los Angeles Lakers. Obecnie jest na trenerskiej emeryturze.

Na podstawie^[1][2], o ile nie zaznaczono inaczej.

NCAA

• Zaliczony do:
  • I składu Big Ten (1969, 1970)
  • II składu All-American (1970 przez Associated Press, United Press International)
  • III składu All-American (1970 przez NABC)
• Lider Big Ten w zbiórkach (1969, 1970)
• Drużyna Michigan Wolverines zastrzegła należący do niego numer 45

NBA

• Wicemistrz NBA (1981)
• Uczestnik meczu gwiazd:
  • NBA (1974–1977, 1979)
  • Legend NBA (1989)^[3]
• Zespół Houston Rockets zastrzegł należący do niego numer 45

• Mistrzostwo NBA z Houston Rockets (1994, 1995)
• Trener drużyny zachodu podczas meczu gwiazd NBA (1997)
• Złoty medal igrzysk olimpijskich w Sydney (2000)
• Brązowy medal mistrzostw świata (1998)
• Wybrany do Koszykarskiej Galerii Sławy im. Naismitha (16 maja 2021)^[4][5]

• Statystyki zawodnicze z NBA na basketball-reference.com (ang.)
• Statystyki z NCAA na sports-reference.com (ang.)
• Statystyki trenerskie na basketball-reference.com (ang.)