Julius Erving – Wikipedia, wolna encyklopedia

Julius Winfield Erving II

32, 6
niski skrzydłowy
Pseudonim	Dr. J, The Claw
Data i miejsce urodzenia	22 lutego 1950 East Meadow
Wzrost	201 cm
Masa ciała	95 kg
Kariera
Aktywność	1971–1987
Szkoła średnia	Roosevelt (Roosevelt, Nowy Jork)
College	Massachusetts (1968–1971)
Draft	1972, numer: 12 Milwaukee Bucks
Kariera klubowa Lata Kluby Wyst. 1971–1973 Virginia Squires 155 1973–1976 New York Nets 252 1976–1987 Philadelphia 76ers 836
Multimedia w Wikimedia Commons

Julius Winfield Erving II (ur. 22 lutego 1950 w East Meadow) – amerykański koszykarz, grający na pozycji niskiego skrzydłowego, mistrz NBA z 1983, członek Koszykarskiej Galerii Sław, nosił przydomek Dr. J^[1].

Mierzący 201 cm wzrostu koszykarz studiował na University of Massachusetts. Choć wybrano go w drafcie NBA 1972, zawodową karierę zaczynał w ABA, lidze na początku lat 70. konkurencyjnej dla NBA. Był jedną z największych gwiazd tych rozgrywek. Lata 1971-1973 spędził w Virginia Squires, przez kolejne trzy sezony był graczem New York Nets. Zaliczano go do I składu All-ABA (1973-1976) oraz drugiego (1972). Był trzykrotnie liderem strzelców ABA (1973, 1974, 1976) oraz wystąpił pięciokrotnie w meczu gwiazd ABA (1972-1976). Dwukrotnie zdobywał tytuł mistrza ABA (1974, 1976), otrzymując przy tym za każdym razem tytuł MVP finałów, był także trzykrotnie MVP sezonu zasadniczego ligi ABA (1974-1976). W 1976 podczas meczu gwiazd ABA wygrał pierwszy w historii turniej wsadów, w którym to wykonał wsad z linii rzutów osobistych.

W tym samym roku doszło do połączenia lig, a Erving został graczem Philadelphia 76ers. Do końca kariery – w 1987 – był związany z tą organizacją. Z nim w składzie 76ers z miejsca awansowali do czołówki ligi, a w 1983 został mistrzem NBA.

W sezonie 1979/1980 zajął drugie miejsce w głosowaniu na MVP fazy zasadniczej^[2].

W 1981 został MVP sezonu zasadniczego. Jedenaście razy brał udział w NBA All-Star Game (dwa razy był MVP spotkania gwiazd). Zaliczano go do I składu All-NBA (5 × 1978, 1980-1983), All-NBA 2nd Team (1977, 1984). Znany był jako świetny dunker. Wystartował w konkursach wsadów NBA w 1984 oraz 1985. W 1984 zajął drugie miejsce za Larry Nancem, w 1985 był natomiast czwarty.

W 1996 znalazł się wśród 50 najlepszych graczy występujących kiedykolwiek w NBA.

Magazyn koszykarski Slam uznał go za jedną z największych gwiazd koszykówki ulicznej w historii^[3], podobnie jak i kilka innych wydawnictw oraz portali internetowych^[4][5].

• Uczestnik I rundy turnieju National Invitation Tournament (NIT – 1970, 1971)
• Mistrz sezonu regularnego konferencji (1971)
• Zaliczony do Akademickiej Galerii Sław Koszykówki (2006)^[6]

• dwukrotny mistrz ABA (1974, 1976)^[7]
• MVP^[8]:
  • sezonu ABA (1974–1976 – w 1975 wspólnie z George’em McGinnisem)^[9]
  • finałów ABA (1974, 1976)
• Uczestnik meczu gwiazd:
  • ABA (1972–1976)
  • NBA vs ABA (1972)^[10]
• Zaliczany do^[8]:
  • I składu:
    • ABA (1973–1976)
    • debiutantów ABA (1972)^[11]
    • defensywnego ABA (1976)^[12]
  • II składu ABA (1972)
  • składu najlepszych zawodników w historii ligi ABA (ABA's All-Time Team – 1997)^[13]
• Lider:
  • strzelców sezonu regularnego (1973, 1974, 1976)^[7]
  • play-off w:
    • średniej:
      • zdobytych punktów (1972–1974, 1976)^[14]
      • zbiórek (1972)^[15]
    • liczbie celnych rzutów wolnych (1976)^[16]
• Zwycięzca konkursu wsadów ABA (1976)^[17]
• Najlepszy Zawodnik w Historii Ligi ABA (ABA All-Time MVP)^[13]

• Rekordzista ABA w średniej zbiórek (20,4) uzyskanych w trakcie pojedynczego sezonu (1972) w fazie play-off^[18]
• Rekordzista ABA w średniej zbiórek (20,4) uzyskanych w trakcie pojedynczego sezonu (1972) w fazie play-off przez debiutanta^[18]

• Mistrz NBA (1983)^[19]
• trzykrotny wicemistrz NBA (1977, 1980, 1982)^[19]
• MVP:
  • NBA (1981)^[20]
  • meczu gwiazd NBA (1977, 1983)^[21]
  • miesiąca NBA (marzec 1980, listopad 1980, 1981)^[22]
  • tygodnia NBA (21.10.1979, 18.01.1981, 19.04.1987)^[23]
• Uczestnik:
  • meczu gwiazd NBA (1977–1987)^[1]
  • konkursu wsadów NBA (1984, 1985)^[24]
• Zaliczony do:
  • I składu NBA (1978, 1980–1983)^[25]
  • II składu NBA (1977, 1984)^[25]
  • grona :
    • 35 najlepszych zawodników w historii NBA (NBA 35th Anniversary Team – 1980)^[26]
    • 50 najlepszych zawodników w historii NBA (NBA’s 50th Anniversary All-Time Team – 1996)^[27]
    • najlepszych zawodników w historii NBA, wybranego z okazji obchodów 75-lecia istnienia ligi (2021)^[28]
  • Koszykarskiej Galerii Sław (Naismith Memorial Basketball Hall Of Fame – 1993)^[29]
• Zdobywca nagrody J. Walter Kennedy Citizenship Award (1983)^[30]
• Klub:
  • Nets zastrzegł należący do niego w ABA numer 32^[31]
  • Philadelphia 76ers zastrzegł należący do niego numer 6^[31]
• Lider play-off NBA w liczbie celnych rzutów wolnych (1977, 1980, 1982)^[16]

• Julius Erving Award
• Streetball