Siły powietrzne i obrona przeciwlotnicza Serbii – Wikipedia, wolna encyklopedia
Państwo | |
---|---|
Siły zbrojne | |
Nazwa skrócona | RV i PVO |
Data utworzenia | ok.2006-2007 |
Znak rozpoznawczy |
Siły powietrzne i obrona przeciwlotnicza Serbii (serb. Ратно ваздухопловство и противваздухопловна одбрана) – rodzaj Sił Zbrojnych Serbii.
Na siły powietrzne i obronę przeciwlotniczą Serbii składają się na dwie brygady lotnicze, brygada rakiet przeciwlotniczych, brygada radioelektroniczna, batalion łączności i batalion inżynieryjny[1].
Park maszynowy[1]
[edytuj | edytuj kod]- Wojska lotnicze
- Śmigłowce
- 45 śmigłowców Gazelle (produkowanych na licencji).
- Samoloty treningowo-szturmowe
- 30 samolotów treningowo-szturmowych SOKO G-4 Super Galeb.
- Myśliwce szturmowe
- 26 myśliwców szturmowych SOKO J-22 Orao.
- Samoloty szkolno-treningowe
- 15 samolotów szkolno-treningowych UTVA 75.
- Śmigłowce średnie
- 6 średnich śmigłowców Mi-8T.
- Myśliwce
- 14 myśliwców MiG-29.
- Transportowe samoloty
- 4 samoloty An-26S.
- 3 samoloty Jak-40.
- Śmigłowce
- 2 śmigłowce Mi-17.
- 1 śmigłowiec H145M (zamówiono 9 sztuk).
- Samoloty do specjalnych zadań
- 1 samolot PA-34-220T do zadań fotogrametrycznych.
- Transportowe samoloty
- 1 samolot An-2.
- Obrona przeciwlotnicza
- Samodzielne Bataliony Obrony Przeciwlotniczej
Samodzielne bataliony obrony przeciwlotniczej wykorzystują holowane armaty 40 mm Bofors, współpracujące ze stacjami radiolokacyjnymi Giraffe M75 na podwoziu FAP2026.
- Przenośne Zestawy Rakietowe
- Przenośne zestawy rakietowe Strzała-1.
- Przenośne zestawy rakietowe 9K35 Strieła-10.
- Przenośne zestawy rakietowe 9K38 Igła.
- Dywizjony Zestawów S-125M1T Newa
- 2 dywizjony zestawów S-125M1T Newa.
- Dywizjony Mobilne z Zestawami 2K12 Kub-M
- 3 dywizjony mobilne z zestawami 2K12 Kub-M.
Modernizacja
[edytuj | edytuj kod]Począwszy od 2016 roku Serbia wzmacnia i modernizuje swoje siły powietrzne. W ciągu ostatnich 5 lat pojawiło się 14 nowych helikopterów i 10 myśliwców MiG-29. Proces zakupów rozpoczął się pod koniec 2016 roku, kiedy zakupiono 5 nowych rosyjskich śmigłowców transportowych Mi-17 V5, 4 śmigłowce bojowe Mi-35M i 5 samolotów Airbus X-145M. Wszystkie śmigłowce posiadają opancerzenie, dzięki czemu są odporne na ostrzał z lekkiej broni piechoty z ziemi. Samoloty MIG-29 przekazały Rosja i Białoruś. Wraz z 4 myśliwcami posiadanymi przez Serbię wcześniej ich łączna liczba wzrosła do 14, co odpowiada jednostce rangi eskadry. W Chinach zakupiono drony i samoloty bojowe CH-92A. Do sił powietrznych został również wprowadzony mały bezzałogowy samolot własnej produkcji Vrabac (Sparrow). Najniższy odsetek nowego lub ulepszonego sprzętu bojowego znajduje się w jednostkach rakietowych artylerii oraz przeciwlotniczych. Oprócz cyfryzacji kilku systemów rakietowych KUB, obronę Sił Powietrznych wzmocniono zakupionym w Rosji systemem pocisków artyleryjskich Pancir S1. Testowany także zmodernizowany system artyleryjski PASARS. W przygotowaniu jest zakup chińskiego systemu obrony przeciwlotniczej FK-3 oraz pocisków przeciwlotniczych Mistral od Francji. [2]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Igor Bozinovski: Aktualny stan sił zbrojnych Serbii. Fundacja Polskie Forum Bezpieczeństwa, 2014-09-01. [dostęp 2017-01-02]. (pol.).
- ↑ BSN: New weapons strengthen Serbia's Air ForceBSN: New weapons strengthen Serbia's Air Force [online], N1, 28 lipca 2021 [dostęp 2022-01-16] (serb.).