Siły Powietrzne Republiki Chińskiej – Wikipedia, wolna encyklopedia

Siły Powietrzne Republiki Chińskiej

ROCAF
Godło Republiki Chińskiej zdobiące każdy samolot
Państwo	Tajwan
Data sformowania	1920
Dane podstawowe

Siły Powietrzne Republiki Chińskiej (chiń. trad. 中華民國空軍; pinyin Zhōnghuá Mínguó Kōngjūn) – formacja lotnicza Armii Republiki Chińskiej, mające za zadanie obronę kraju, czyli de facto przed agresją ze strony Chińskiej Republiki Ludowej.

ROCAF wykorzystuje niemal wyłącznie sprzęt produkcji USA lub rodzimy, ale część uzbrojenia sprowadzono też z Francji. Skrzydła i dywizjony zachowały numerację sprzed roku 1949, ponieważ Kuomintang nie uznał legalności władz w Pekinie.

W roku 1965 posiadano 92 sztuki F-5A, 23 sztuki F-5B. W trakcie wojny w Wietnamie 48 F-5A wypożyczono Wietnamowi Południowemu jednak zostały zwrócone. Wypożyczenie odbyło się za przybycie amerykańskich Phantomów II w dwóch eskadrach w celu obrony kraju oraz wypożyczyć na 30 miesięcy 28 sztuk T-28 w celach szkoleń. Pewna część została później sprzedana, a część przebudowano na cele^[1].

Na mocy kontraktu z czerwca 2011 roku zamówiono 60 śmigłowców UH-60M z silnikami General Electric T-700-GE-701D, domówiono kolejne 24 sztuki w 2016 roku^[2].

Republika Chińska starała się o zakup F-16 (chodziło o wersję F-16/J79) jeszcze w 1979. Jednak poprawiające się stosunku USA-ChRL spowodowały wstrzymanie sprzedaży tych samolotów (na życzenie Chińskiej Republiki Ludowej). Tajwan opracował wówczas własny samolot wielozadaniowy AIDC F-CK-1 Ching-kuo, wykorzystując cichą pomoc technologiczną USA.

Powstał w ten sposób nowoczesny oraz stosunkowo tani i niezawodny (Tajwan w warunkach realnego zagrożenia ze strony ChRL nie może sobie pozwolić na słaby jakościowo sprzęt) samolot wielozadaniowy, wraz z całym zestawem opracowanych do niego rakiet Sky Sword I oraz Sky Sword II. Samolot może też korzystać z uzbrojenia opracowanego w krajach zachodnich (głównie amerykańskiego).

Ostatecznie jednak w 1992 prezydent George Bush zgodził się na sprzedaż 150 samolotów F-16 do Tajwanu (równolegle zakupiono też 60 Mirage 2000, by przyśpieszyć proces unowocześniania lotnictwa Tajwanu). Wszystkie tajwańskie F-16, 120 F-16A i 30 F-16B, zbudowano w unikalnej wersji Block 20.

Pierwsze samoloty przekazano Tajwanowi w lipcu 1996. Początkowo trafiły one do 21. FS z bazy Luke w Arizonie, gdzie prowadzono szkolenie pilotów. Pierwsze samoloty przebazowano do Tajwanu w kwietniu 1997. Samoloty te wprowadzono do uzbrojenia 21. Taktycznego Dywizjonu Myśliwskiego (zbieżność numerów – przypadkowa) z 4. Taktycznego Skrzydła Myśliwskiego Tajwanu (znanego również jako 455. Skrzydło), stacjonującego w Jiayi. Kolejnym dywizjonem był 22. TFS, który otrzymał F-16 w 1998, także bazował on w Jiayi i wchodził w skład 4. Skrzydła.

Kolejno, w latach 1999–2000 przezbrojono na F-16 trzy dywizjony 5. (401.) Taktycznego Skrzydła Myśliwskiego, bazującego w Taoyuan. W skrzydle tym w F-16 wyposażono 15. i 16. Taktyczne Dywizjony Myśliwskie (według innych źródeł – 26. i 27.) oraz 17. Taktyczny Dywizjon Myśliwski i 12. Dywizjon Rozpoznania Taktycznego. Samoloty tego ostatniego zostały wyposażone w zasobniki rozpoznawcze LOROP. Jednocześnie w 4. Skrzydle na F-16 przezbrojono kolejne, 14. i 23 TFS. Ostatnią jednostką tajwańską F-16 jest 46. Dywizjon z 7. (737.) Skrzydła, który bazuje w Taidong. Ta ostatnia jednostka pełni też funkcję agresorów, służąc do treningu pilotów.

Początkowo Tajwan otrzymał jedynie pociski AIM-9M i AGM-65B, ale w 2000 dostarczono też AIM-120 AMRAAM, AGM-65G i przeciwokrętowe AGM-84 Harpoon, w które także wyposażono tajwańskie F-16. Republika Chińska wykorzystuje także pociski Sky Sword I i Sky Sword II – opracowane dla samolotu AIDC F-CK-1 Ching-kuo.

Przez ostatnie lata władze wyspy prosiły USA o sprzedaż kolejnych 66 F-16 w nowocześniejszej wersji Block 52+ oraz modernizacje posiadanych maszyn do takiego standardu. Pomimo poparcia ze strony Kongresu dla tych starań (Kongres w 1979 przyjął uchwałę, która nakazuje USA zaopatrywanie Tajwan w systemy obronne), administracja prezydencka odrzuca kolejne lub opóźnia rozpatrzenie tych pism, z powodu presji ChRL. W 2011 Tajpej wniosło o zgodę na modernizację 145 posiadanych F-16A/B, na którą uzyskano zgodę^[3]. W 2012 Lockheed Martin otrzymał kontrakt na przeprowadzenie modernizacji, część prac wykona też Aerospace Industrial Development Corporation (AIDC)^[4].

• Dowództwo sił powietrznych (空軍總司令部)

Siły powietrzne podlegają naczelnemu dowództwu, ministrowi obrony i Prezydentowi

• • Dowództwa szeregowe: personalne, operacji i treningu, logistyki, planowania, komunikacji, elektroniki i informacji, spraw generalnych, kontrolowania, inspektoratu generalnego, broni politycznej.
  • Dowództwo Operacyjne Sił Powietrznych (作戰司令部)
    • Skrzydło pogodowe (氣象聯隊): Danshui
    • Komunikacji, kontroli ruchu i informacyjne skrzydło(通信航管資訊聯隊): Tajpej
    • Skrzydło kontroli taktycznej (戰術管制聯隊)
  • Skrzydło Obrony Przeciwlotniczej i Garnizonowe (防砲警衛司令部)
  • Dowództwo Edukacji Treningu i Doktryny (教育訓練暨準則發展司令部)
  • Dowództwo Logistyczne (後勤司令部)
  • Skrzydła Bojowe (作戰聯隊)
    • 401 Taktyczne Skrzydło Myśliwskie (401聯隊): Hualian AFB (F-16A/B)
      • 17.eskadra myśliwska "Thor"
      • 26.eskadra myśliwska "Czarownica"
      • 27.eskadra myśliwska "Czarny Smok"
    • 427 Taktyczne Skrzydło Myśliwskie (427聯隊): Ching Chuan Kang AFB AIDC F-CK-1 Ching-Kuo A/B
      • 7.eskadra myśliwska "Wilk"
      • 8 Dywizjon Myśliwski "Latające Smoki"
      • 28 Skrzydło Myśliwskie "Baby Dragon"
    • 439 Operacyjne Skrzydło (439聯隊): Pingdong AFB C-130H,: E-2T i C-130HE
      • 10 Taktyczna Grupa Lotnicza
        • 101 Dywizjon Mostu Powietrznego
        • 102 Dywizjon Mostu Powietrznego
      • 20 Grupa Wsparcia Elektronicznego
        • 6 Grupa Wsparcia Elektronicznego
        • 2 Dywizjon Szybkiego Reagowania
    • 443 Taktyczne Skrzydło Myśliwskie (443聯隊): Tainan AFB F-CK-1A/B
      • 1 Dywizjon Myśliwski
      • 3 Dywizjon Myśliwski
      • 9 Dywizjon Myśliwski
    • 455 Taktyczne Skrzydło Myśliwskie (455聯隊): Jiayi AFB F-16A/B and S-70C
      • Grupa Ratownictwa Powietrznego
      • 21 Dywizjon Myśliwski
      • 22 Dywizjon Myśliwski
      • 23 Dywizjon Myśliwski
    • 499 Taktyczne Skrzydło Powietrzne (499聯隊): Xinzhu AFB Mirage 2000-5Di/Ei
      • 41 Dywizjon Myśliwski "Święta Tarcza"
      • 42 Dywizjon Myśliwski "Kobra"
      • 48 Dywizjon Myśliwski "Święty Orzeł"
    • 737 Taktyczne Skrzydło Myśliwskie (737聯隊): Taidong AFB F-5E/F
      • 44 Dywizjon Myśliwski
      • 45 Dywizjon Myśliwski
      • 46 Dywizjon Myśliwski
  • Baza Dowodzenia Sił Powietrznych (基地指揮部)
    • Baza Dowodzenia w Songshan (松山基地指揮部)
    • Baza Dowodzenia w Taoyuan (桃園基地指揮部)
  • Akademia Sił Powietrznych (空軍官校): Gangshan AFB AIDC AT-3A Tzu-chung

Zdjęcie	Samolot	Producent	Typ	Wersja	Liczba sztuk	Uwagi
Samoloty myśliwskie
	Lockheed F-16 Fighting Falcon	Stany Zjednoczone	Myśliwiec wielozadaniowy	Block 20 F-16V	187	Otrzymano 120 F-16A i 30 F-16B. 5 F-16B Block 20 stacjonuje w USA dla celów treningowych. 8 F-16A/B wyposażonych w zasobniki rozpoznawcze (RF-16).Wszystkie maszyny zostaną poddane modernizacji przez Lockheed Martin i tajwański Aerospace Industrial Development Corporation (AIDC)[4][5].
	Dassault Mirage 2000	Francja	Myśliwiec wielozadaniowy	2000-5EI/DI	56	Otrzymano 48 Mirage 2000Ei i 12 Mirage 2000Di, podstawowy myśliwiec przechwytujący.
	AIDC F-CK-1 Ching-Kuo	Tajwan	Myśliwiec wielozadaniowy	F-CK-1A/B	126	Opracowywana wersja F-CK-1C/D.
	Northrop F-5 Tiger II	Stany Zjednoczone	Lekki myśliwiec/rozpoznawczy	F-5E F-5F RF-5E	32 32 5	28 F-5E/F w 1973 od USA, 308 F-5E/F zbudowano na licencji w latach 1973-1986.
Samoloty wczesnego ostrzegania
	Grumman E-2 Hawkeye	Stany Zjednoczone	Statek powietrzny wczesnego ostrzegania	E-2T E-2C Hawkeye 2000	2 4	Modernizowane do standardu Hawkeye 2000.
Treningowe
	AIDC AT-3A Tzu-chung	Tajwan	Trening zaawansowany	AT-3A AT-3B	36 17	Zostaną zastąpione przez nowe samoloty szkolenia zaawansowanego[6][7].
	Beechcraft T-34 Mentor	Stany Zjednoczone	Trening podstawowy	US-1A	36
Samoloty transportowe
	Lockheed C-130 Hercules	Stany Zjednoczone	Taktyczny transportowiec Walka elektroniczna	C-130H C-130HE	19 1
	Beechcraft 1900C	Stany Zjednoczone	Transport osób	B-1900C	11
	Fokker F50	Holandia	Transport VIP	F50	3
	Boeing 737	Stany Zjednoczone	Transport VIP	B737-800	1
Śmigłowce
	Sikorsky S-70C Blue Hawk	Stany Zjednoczone	Search and Rescue	S-70C-1/1A/6	17	10 S-70C-1, 3 S-70C1A, 4 S-70C-6
	Eurocopter EC-225 Super Puma	Francja	Search and Rescue	EC-225	3	Zamówiono 20.

Pocisk	Producent	Typ	Wersja	Liczba sztuk	Uwagi
Kpr klasy powietrze-powietrze
AIM-120 AMRAAM	Stany Zjednoczone	średniego zasięgu	AIM-120C-5 AIM-120C-7	120 0	Zamówione w 2000 dla F-16 Zamówiono 218 dla F-16.
AIM-7 Sparrow	Stany Zjednoczone	średniego zasięgu	AIM-7M	605	Dostarczone wraz z F-16.
MBDA MICA	Francja	średniego zasięgu		960	Dla Mirage 2000-5.
Sky Sword II	Tajwan	średniego zasięgu	TC-2	250+	Kompatybilny ze wszystkimi typami.
AIM-9 Sidewinder	Stany Zjednoczone	krótkiego zasięgu	AIM-9B AIM-9J/N AIM-9M AIM-9M-2	570 2066 900 192	Ogółem od 1955 dostarczono 3728 pocisków rodziny AIM-9, część może nie być operacyjna.
Magic II	Francja	krótkiego zasięgu	R550	480	Dla Mirage 2000-5.
Sky Sword I	Tajwan	krótkiego zasięgu	TC-1	300	Kompatybilny ze wszystkimi typami.
Kpr klasy powietrze-ziemia
AGM-65 Maverick	Stany Zjednoczone	Pocisk naprowadzany telewizyjnie	AGM-65B AGM-65G AGM- 65G2	500 40 234	wersje B mogą przenosić także F-5E/F
Przeciwokrętowe pociski odrzutowe
AGM-84 Harpoon	Stany Zjednoczone	Przeciwokrętowy	AGM-84L AGM-84G	110 8	Zamówiono 58.

Zdjęcie	Platforma	Producent	Wersja	Liczba baterii	Uwagi
	MIM-104 Patriot	Stany Zjednoczone	PAC-2	3	200 rakiet, modernizowane do PAC-3.
	MIM-104 Patriot	Stany Zjednoczone	PAC-3	7	Zamówione, 444 rakiety.
	Baterie rakiet Sky Bow	Tajwan	Sky Bow I/II/III	6
	MIM-23 Hawk	Stany Zjednoczone		19	932 rakiety. Zastępowane przez Sky Bow II.
	Radar Skyguard z RIM-7M Sparrow i OTO 35mm	Szwajcaria		6	500 rakiet RIM-7M, 24 zestawy, każda bateria z 4 radarami.
	System Antelope z TC-1 i Bofors 40mm/L70	Tajwan		6