Siemens-Schuckert D.III – Wikipedia, wolna encyklopedia
![]() | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ | |
Konstrukcja | |
Załoga | 1 osoba |
Historia | |
Data oblotu | 1917 |
Lata produkcji | 1917-1918 |
Dane techniczne | |
Napęd | |
Moc | |
Wymiary | |
Rozpiętość | 8,4 m |
Długość | 5,75 m |
Wysokość | 2,8 m |
Powierzchnia nośna | 18,82 m² |
Masa | |
Własna | 534 kg |
Startowa | ok. 725 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. | ok. 180 km/h |
Prędkość wznoszenia | 1 min 45 s na 1000 m, 3 min 45 s na 2000 m |
Pułap | 8000 m |
Długotrwałość lotu | 2 h |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
2 karabiny maszynowe Spandau LMG 08/15 (7,92 mm) | |
Użytkownicy | |
![]() | |
Rzuty | |
![]() |
Siemens-Schuckert D.III – niemiecki samolot myśliwski z okresu I wojny światowej, produkowany przez zakłady Siemens-Schuckertwerke GmbH .
Historia[edytuj | edytuj kod]
Oblatany w I połowie 1917 roku dwupłatowiec myśliwski Siemens-Schuckert D.III miał nietypowy, birotacyjny silnik gwiazdowy Siemens-Halske Sh.III o mocy 118 kW (160 KM), w którym wał korbowy wraz ze śmigłem wirowały w przeciwnym kierunku niż cylindry. Jednak rozwiązanie to pomimo zmniejszenia momentu pędu wirującej masy silnika (głównego problemu silników rotacyjnych) spowodowało gorsze chłodzenie i przegrzewanie się jednostki napędowej. W związku z licznymi awariami seryjne myśliwce trafiły do służby dopiero na początku 1918 roku, w celu polepszenia chłodzenia usunięto w nich dolną część osłony silnika. Samolot ten miał jednak najlepszą prędkość wznoszenia ze wszystkich myśliwców I wojny światowej (1 min 45 s na 1000 m, 3 min 45 s na 2000 m i 20 min na 6000 m). Zastąpiony został w ostatnim okresie wojny przez nowszy model Siemens-Schuckert D.IV, napędzany mocniejszym silnikiem Siemens-Halske Sh.IIIa o mocy 147 kW (200 KM). Ogółem wyprodukowano 200 samolotów wersji D.III i D.IV.
Opis konstrukcji[edytuj | edytuj kod]
Był to jednomiejscowy dwupłat konstrukcji drewnianej. Kadłub półskorupowy o przekroju kołowym pokryty sklejką, aluminiowa osłona silnika. Skrzydła dwudźwigarowe, konstrukcji drewnianej, kryte płótnem, zespolone słupkami drewnianymi i drutem stalowym. Śmigło czterołopatowe z kołpakiem. Uzbrojenie: 2 zsynchronizowane karabiny maszynowe Spandau LMG 08/15 kalibru 7,92 mm umieszczone na grzbiecie kadłuba przed kabiną pilota.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tomasz Goworek: Samoloty myśliwskie pierwszej wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1988. ISBN 83-206-0689-6.
- Michael Sharpe: Dwupłatowce, trójpłatowce i wodnosamoloty. Warszawa: Bellona, 2001. ISBN 83-11-09273-7.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Sylwetka samolotu Siemens-Schuckert D.III w serwisie «Уголок неба». airwar.ru. [dostęp 2023-06-26]. (ros.).