Thomas Thurnbichler – Wikipedia, wolna encyklopedia

Thomas Thurnbichler
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

19 czerwca 1989
Innsbruck

Klub

Kitzbüheler SC

Debiut w PŚ

6 stycznia 2008 w Bischofshofen (45. miejsce)

Rekord życiowy

210 m na Heini-Klopfer-Skiflugschanze w Oberstdorfie (14 lutego 2013)[1]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Kranj 2006 drużynowo
złoto Szczyrbskie Jezioro 2009 drużynowo
srebro Zakopane 2008 drużynowo
brąz Tarvisio 2007 indywidualnie
Alpen Cup
brąz 3. miejsce
2005/2006

Thomas Thurnbichler (ur. 19 czerwca 1989 w Innsbrucku) – austriacki skoczek narciarski i trener, zawodnik Kitzbüheler SC. Brązowy indywidualnie, a także dwukrotnie złoty i raz srebrny w drużynie medalista mistrzostw świata juniorów w narciarstwie klasycznym z lat 2006–2009. Od sezonu 2022/2023 główny trener reprezentacji Polski w skokach narciarskich.

Młodszy brat Stefana Thurnbichlera oraz syn Waltera, także trenera skoczków narciarskich[2][3].

Przebieg kariery

[edytuj | edytuj kod]

W Pucharze Kontynentalnym zadebiutował 1 stycznia 2005 w Seefeld, zajmując 35. miejsce. W tym samym roku po raz pierwszy wystąpił w zawodach skoków narciarskich na mistrzostwach świata juniorów w narciarstwie klasycznym, zajmując 27. miejsce w konkursie indywidualnym[4]. W 2006 po raz kolejny wystartował na MŚJ, zajmując 21. miejsce indywidualnie, a także zdobywając złoty medal w konkursie drużynowym. 11 marca 2006 uzyskał pierwsze punkty Pucharu Kontynentalnego, plasując się na 12. miejscu w konkursie w Bischofshofen[5].

Na mistrzostwach świata juniorów Thurnbichler startował łącznie pięć razy, w latach 2005–2009. W 2007 zdobył brązowy medal w konkursie indywidualnym, przegrywając jedynie z Romanem Koudelką i Shōhei Tochimoto, zaś w konkursie drużynowym, wskutek dyskwalifikacji Andreasa Strolza, reprezentacja Austrii zajęła 11. miejsce (był to jedyny start Thurnbichlera w konkursie drużynowym MŚJ bez medalu). W dwóch kolejnych latach Thurnbichler klasyfikowany był na 72. i 12. miejscu indywidualnie, a także wywalczył srebrny i złoty medal w drużynie[6].

Osiemnastokrotnie zimą oraz raz latem zajmował miejsca w czołowej dziesiątce zawodów Pucharu Kontynentalnego. Po raz pierwszy miało to miejsce w sezonie 2007/2008: Thurnbichler był 8. w konkursie Letniego Pucharu Kontynentalnego 2007 w Lillehammer, a następnie 5. w grudniu tego samego roku w Pragelato. Ostatnim występem Thurnbichlera zakończonym w pierwszej dziesiątce cyklu było zwycięstwo 27 lutego 2011 w Zakopanem. Łącznie czterokrotnie stawał na podium: dwa razy na 1. stopniu, po razie na 2. i 3[7]. W klasyfikacji generalnej najlepsze wyniki osiągnął w sezonach 2007/2008 (12. miejsce, 438 punktów) i 2010/2011 (14. miejsce, 460 punktów)[8].

Tylko raz wystąpił w konkursie indywidualnym Pucharu Świata – 6 stycznia 2008 w zawodach Turnieju Czterech Skoczni w Bischofshofen zajął 45. pozycję[9].

Austriak zasłynął z „podwójnego skoku”. W 2003 roku Thurnbichler jako przedskoczek podczas Turnieju Czterech Skoczni w Bischofshofen wylądował, po czym odbił się od zeskoku i ponownie wylądował[10][11].

Ostatnie starty Thurnbichlera w oficjalnych zawodach międzynarodowych miały miejsce latem 2011[12]. Tego samego roku zakończył karierę zawodniczą, o czym zadecydowała dyskopatia[13]. Ukończył studia na kierunku wychowanie fizyczne[14]. W 2021 roku został asystentem trenera reprezentacji Austrii w skokach narciarskich Andreasa Widhölzla, a przed objęciem tego stanowiska m.in. przez 5 lat trenował najmłodszych skoczków w Austrii, przez 2 lata pełnił funkcję trenera w austriackiej kadrze juniorów[15] oraz był trenerem w Tyrolskim Związku Narciarskim[14]. Po sezonie 2021/2022 opuścił austriacką reprezentację, a następnie został trenerem głównym reprezentacji Polski w skokach narciarskich[16].

Trener reprezentacji Polski

[edytuj | edytuj kod]

5 listopada 2022 roku jego podopieczni rozpoczęli rywalizację w Pucharze Świata. Zarówno kwalifikacje, jak i sobotni konkurs wygrał Dawid Kubacki[17]. Thurnbichler jest także trenerem z najlepszym startem w polskiej kadrze, gdyż w pierwszym konkursie sezonu wszyscy reprezentanci Polski uzyskali łącznie 199 punktów w klasyfikacji Pucharu Świata, co wcześniej nie udało się żadnemu szkoleniowcowi[18].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jego rodzinnym miastem jest Innsbruck. W kwietniu 2022 przeprowadził się na stałe do Polski i zamieszkał w Krakowie[13].

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
2005 Finlandia Rovaniemi 27. miejsce
2006 Słowenia Kranj 21. miejsce
2007 Włochy Tarvisio brązowy medal
2008 Polska Zakopane 72. miejsce
2009 Słowacja Szczyrbskie Jezioro 12. miejsce

Drużynowo

[edytuj | edytuj kod]
2006 Słowenia Kranj złoty medal[a]
2007 Włochy Tarvisio 11. miejsce[b]
2008 Polska Zakopane srebrny medal[c]
2009 Słowacja Szczyrbskie Jezioro złoty medal[d]

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

[edytuj | edytuj kod]
Sezon 2007/2008[19]
Ruka Trondheim Trondheim Villach Villach Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Bischofshofen Bischofshofen Predazzo Predazzo Harrachov Zakopane Zakopane Sapporo Sapporo Liberec Liberec Willingen Kuopio Kuopio Lillehammer Oslo Planica Planica punkty
- - - - - - - - - q 45 - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce
2007/2008 68.[20]

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP

[edytuj | edytuj kod]
2011[19]
Wisła Szczyrk Zakopane Hinterzarten Courchevel Einsiedeln Hakuba Hakuba Ałmaty Hinzenbach Klingenthal punkty
- - - - - - - - - q - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[21]
2005/2006 98.
2006/2007 118.
2007/2008 12.
2008/2009 51.
2009/2010 26.
2010/2011 14.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 2 grudnia 2007 Włochy Pragelato Trampolino a Monte K-125 HS-140 138,0 m 123,5 m 251,2 pkt
2. 27 lutego 2011 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 127,5 m 126,0 m 255,3 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 2 grudnia 2007 Włochy Pragelato Trampolino a Monte K-125 HS-140 138,0 m 123,5 m 251,2 pkt 1.
2. 9 lutego 2008 Niemcy Hinterzarten Adlerschanze K-95 HS-108 106,5 m 98,5 m 259,5 pkt 2. 3,5 pkt Thomas Lobben
3. 9 stycznia 2010 Japonia Sapporo Ōkurayama K-120 HS-134 112,5 m 125,5 m 221,4 pkt 3. 19,4 pkt Diego Dellasega
4. 27 lutego 2011 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-120 HS-134 127,5 m 126,0 m 255,3 pkt 1.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

[edytuj | edytuj kod]
Źródło[19]
Sezon 2004/2005
Rovaniemi Rovaniemi Lahti Lahti Harrachov Harrachov Sankt Moritz Engelberg Engelberg Seefeld Planica Planica Sapporo Sapporo Sapporo Bischofshofen Bischofshofen Lauscha Lauscha Braunlage Braunlage Brotterode Brotterode Westby Westby Iron Mountain Iron Mountain Vikersund Vikersund Zakopane punkty
- - - - - - - - - 35 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2005/2006
Rovaniemi Rovaniemi Harrachov Sankt Moritz Engelberg Engelberg Planica Planica Sapporo Sapporo Sapporo Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Braunlage Braunlage Villach Villach Zakopane Zakopane Iron Mountain Iron Mountain Brotterode Vikersund Vikersund Bischofshofen Bischofshofen punkty
- - - - - - 39 51 - - - - - - - - - - - - - - - - 12 - 22
Sezon 2006/2007
Rovaniemi Rovaniemi Rovaniemi Rovaniemi Engelberg Engelberg Planica Planica Sapporo Sapporo Sapporo Pragelato Pragelato Westby Westby Iron Mountain Iron Mountain Oberhof Oberhof Trondheim Trondheim Vikersund Vikersund Zakopane punkty
- - - - - - 27 28 - - - - - - - - - - - - - - - - 7
Sezon 2007/2008
Pragelato Pragelato Rovaniemi Rovaniemi Rovaniemi Garmisch-Partenkirchen Garmisch-Partenkirchen Engelberg Engelberg Kranj Kranj Sapporo Sapporo Sapporo Brotterode Zakopane Zakopane Hinterzarten Hinterzarten Iron Mountain Ramsau Ramsau Whistler Whistler Trondheim Trondheim Vikersund Vikersund punkty
5 1 dq 15 10 9 10 - - - - - - - - 9 8 2 11 - 31 21 - - 30 20 22 36 438
Sezon 2008/2009
Rovaniemi Rovaniemi Vikersund Vikersund Liberec Liberec Engelberg Engelberg Braunlage Braunlage Sapporo Sapporo Sapporo Bischofshofen Bischofshofen Kranj Kranj Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Zakopane Zakopane Iron Mountain Iron Mountain Brotterode Brotterode Wisła Wisła Trondheim Trondheim Pragelato Pragelato Ruka Ruka punkty
- - - - 23 19 - - 16 5 24 20 19 61 31 - - - - - - - - - - 30 17 - - 19 31 - - 137
Sezon 2009/2010
Rovaniemi Rovaniemi Vikersund Vikersund Otepää Otepää Engelberg Engelberg Sapporo Sapporo Sapporo Titisee-Neustadt Bischofshofen Bischofshofen Iron Mountain Zakopane Zakopane Kranj Kranj Brotterode Brotterode Wisła Oslo Oslo Ruka Ruka punkty
- - - - - - 17 14 18 3 23 14 39 38 - 41 25 - - 37 16 7 14 17 22 12 251
Sezon 2010/2011
Rovaniemi Rovaniemi Vikersund Vikersund Erzurum Erzurum Engelberg Engelberg Sapporo Sapporo Sapporo Pjongczang Pjongczang Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Bischofshofen Bischofshofen Brotterode Brotterode Iron Mountain Iron Mountain Kranj Kranj Zakopane Zakopane Kuopio Kuopio Wisła Wisła punkty
9 15 10 37 14 15 37 46 - - - - - 25 40 14 10 16 10 9 4 19 16 32 1 16 12 16 25 460
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce
2006 30.[22]
2007 71.[23]
2008 39.[24]
2010 64.[25]
2011 57.[26]

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

[edytuj | edytuj kod]
Źródło[19]
2006
Velenje Velenje Villach Villach Oberstdorf Oberstdorf Lillehammer Lillehammer punkty
- - 28 15 - - 8 26 56
2007
Velenje Velenje Kranj Oberstdorf Oberstdorf Lillehammer Lillehammer Villach Villach punkty
- - - - - - - 24 31 7
2008
Velenje Velenje Kranj Lillehammer Lillehammer Villach Villach Oberstdorf Oberstdorf Falun Falun punkty
- - - 25 21 21 38 - - 12 14 66
2009
Velenje Kranj Kranj Villach Villach Lillehammer Lillehammer Pjongczang Pjongczang Wisła Wisła punkty
49 47 36 35 70 - - - - - - 0
2010
Kranj Kranj Velenje Garmisch-Partenkirchen Garmisch-Partenkirchen Courchevel Courchevel Lillehammer Lillehammer Oslo Oslo Ałmaty Ałmaty Wisła Wisła punkty
34 26 24 - - 22 23 - - - - - - 17 32 43
2011
Kranj Kranj Stams Stams Courchevel Courchevel Trondheim Trondheim Klingenthal Klingenthal punkty
36 28 20 67 39 41 37 19 46 27 30
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce
2005/2006 37.[27]
2006/2007 11.[28]
2007/2008 7.[29]
2008/2009 34.[30]
2009/2010 160.[31]
2010/2011 125.[32]

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 1 września 2007 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-106 97,0 m 95,0 m 232,0 pkt
2. 2 września 2007 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-106 99,0 m 98,5 m 245,5 pkt
3. 23 sierpnia 2008 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 106,5 m 101,0 m 266,5 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 1 stycznia 2007 Austria Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-90 HS-100 84,5 m 93,5 m 222,5 pkt 3. 8,5 pkt Daniel Lackner
2. 1 września 2007 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-106 97,0 m 95,0 m 232,0 pkt 1.
3. 2 września 2007 Niemcy Oberwiesenthal Fichtelbergschanzen K-95 HS-106 99,0 m 98,5 m 245,5 pkt 1.
4. 23 sierpnia 2008 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 106,5 m 101,0 m 266,5 pkt 1.

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

[edytuj | edytuj kod]
Źródło[19]
Sezon 2005/2006
Predazzo Predazzo Bischofshofen Bischofshofen Sankt Moritz Sankt Moritz Vikersund Vikersund Kuopio Kuopio Seefeld Harrachov Harrachov Ljubno Ljubno Courchevel Courchevel Zaō Zaō Sapporo Zakopane punkty
- - 5 8 - - - - - - 6 - - - - - - - - - - 117
Sezon 2006/2007
Bischofshofen Bischofshofen Garmisch-Partenkirchen Örnsköldsvik Örnsköldsvik Einsiedeln Einsiedeln Seefeld Chaux-Neuve Chaux-Neuve Zakopane Zakopane Zaō Zaō Sapporo punkty
- - 6 - - - - 3 5 4 - - - - - 195
Sezon 2007/2008
Bischofshofen Bischofshofen Oberwiesenthal Oberwiesenthal Falun Falun Einsiedeln Einsiedeln Notodden Notodden Harrachov Harrachov Lauscha Lauscha Eisenerz Eisenerz Kuopio Kuopio Szczyrk Szczyrk Whistler Whistler Sapporo Zaō Zaō punkty
- - 1 1 - - 4 dq - - - - - - - - - - - - - - - - - 250
Sezon 2008/2009
Oberwiesenthal Oberwiesenthal Szczyrbskie Jezioro Szczyrbskie Jezioro Predazzo Predazzo Einsiedeln Einsiedeln Szczyrbskie Jezioro Harrachov Harrachov Yabuli Lauscha Eisenerz Eisenerz Notodden Notodden Ljubno Ljubno Zaō Zaō Sapporo punkty
- - - - 11 1 - - - - - - - - - - - - - - - - 124
Sezon 2009/2010
Villach Predazzo Predazzo Oberwiesenthal Oberwiesenthal Szczyrbskie Jezioro Szczyrbskie Jezioro Falun Falun Einsiedeln Einsiedeln Notodden Notodden Harrachov Harrachov Szczyrk Szczyrk Lauscha Lauscha Villach Kranj Kranj Zaō Zaō Courchevel Courchevel punkty
11 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 24
Sezon 2010/2011
Villach Villach Szczyrbskie Jezioro Szczyrbskie Jezioro Örnsköldsvik Örnsköldsvik Falun Falun Einsiedeln Einsiedeln Notodden Notodden Szczyrbskie Jezioro Szczyrbskie Jezioro Szczyrk Szczyrk Kranj Kranj Ramsau Ramsau Ruhpolding Ruhpolding Zaō Zaō punkty
15 9 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 45
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Polska (od sezonu 2022/2023)

[edytuj | edytuj kod]
Medal Zawodnik Zawody Rok
Polska Dawid Kubacki Letnie Grand Prix 2022
Polska Kamil Stoch Letnie Grand Prix 2022
Polska Dawid Kubacki Turniej Czterech Skoczni 2022/2023
Polska Piotr Żyła Mistrzostwa Świata 2023
Polska Dawid Kubacki Mistrzostwa Świata 2023
  1. Skład zespołu: Mario Innauer, Thomas Thurnbichler, Arthur Pauli, Gregor Schlierenzauer
  2. Skład zespołu: Andreas Strolz, Arthur Pauli, Thomas Thurnbichler, Mario Innauer
  3. Skład zespołu: Thomas Thurnbichler, Manuel Poppinger, David Unterberger, Andreas Strolz
  4. Skład zespołu: Michael Hayböck, Florian Schabereiter, Lukas Müller, Thomas Thurnbichler

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2018-03-20].
  2. Magdalena Kobus: Bracia Na Skoczni - cz.1: Stefan i Thomas Thurnbichler. skokinarciarskie.pl, 2008-02-12. [dostęp 2016-03-07].
  3. Skoki narciarskie. "Małysz trafił na żyłę złota" - Finowie o zatrudnieniu Thurnbichlera [online], Skijumping.pl [dostęp 2023-01-02] (pol.).
  4. THURNBICHLER Thomas - Athlete Information. data.fis-ski.com. [dostęp 2016-03-07]. (ang.).
  5. THURNBICHLER Thomas - Athlete Information. data.fis-ski.com. [dostęp 2016-03-07]. (ang.).
  6. THURNBICHLER Thomas - Athlete Information. data.fis-ski.com. [dostęp 2016-03-07]. (ang.).
  7. THURNBICHLER Thomas - Athlete Information. data.fis-ski.com. [dostęp 2016-03-07]. (ang.).
  8. THURNBICHLER Thomas - Biographie. data.fis-ski.com. [dostęp 2016-03-07]. (ang.).
  9. THURNBICHLER Thomas - Athlete Information. data.fis-ski.com. [dostęp 2016-03-07]. (ang.).
  10. Thomas Thurnbichler - double jump - YouTube [online], www.youtube.com [dostęp 2020-11-16].
  11. Skoki narciarskie. Thomas THURNBICHLER [online], www.skijumping.pl [dostęp 2020-11-16].
  12. THURNBICHLER Thomas - Athlete Information. data.fis-ski.com. [dostęp 2016-03-07]. (ang.).
  13. a b "Nigdy nie można przestać się rozwijać" - Thomas Thurnbichler rozpoczął pracę w Polsce. skijumping.pl, 2022-04-15. [dostęp 2022-05-18].
  14. a b ÖSV - Österreichischer Skiverband. oesv.at. [dostęp 2022-04-03]. (niem.).
  15. Piotr Majchrzak: Nieoficjalnie: Nowy trener polskich skoczków wybrany. Tak ma wyglądać sztab. sport.pl, 2022-03-29. [dostęp 2022-04-06].
  16. Oficjalnie: Thomas Thurnbichler trenerem Polaków! [online], www.skijumping.pl [dostęp 2022-04-05].
  17. PŚ w Wiśle. Kubacki zwycięża na inaugurację sezonu, świetna forma Polaka! [online], sport.interia.pl [dostęp 2022-11-06] (pol.).
  18. Takiego debiutu w polskich skokach jeszcze nie było! Znakomite liczby Thurnbichlera [online], Przegląd Sportowy Onet [dostęp 2022-11-06] (pol.).
  19. a b c d e Adam Kwieciński: THURNBICHLER Thomas 1989.06.19 AUT. [dostęp 2020-07-12].
  20. THURNBICHLER Thomas - Athlete Information - World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-11-21]. (ang.).
  21. THURNBICHLER Thomas - Athlete Information - Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-11-21]. (ang.).
  22. FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2006. fis-ski.com, 2006-08-20. [dostęp 2022-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-22)]. (ang.).
  23. FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2007. fis-ski.com, 2007-09-16. [dostęp 2022-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-25)]. (ang.).
  24. FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2008. fis-ski.com, 2008-10-12. [dostęp 2022-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-25)]. (ang.).
  25. FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2010. fis-ski.com, 2010-10-03. [dostęp 2022-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-25)]. (ang.).
  26. FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2011. fis-ski.com, 2011-09-25. [dostęp 2022-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-25)]. (ang.).
  27. Cup Standings FIS Cup 2005/2006. fis-ski.com, 2006-03-05. [dostęp 2022-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-07-05)]. (ang.).
  28. Cup Standings FIS Cup 2006/2007. fis-ski.com, 2007-03-15. [dostęp 2022-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-22)]. (ang.).
  29. Cup Standings FIS Cup 2007/2008. fis-ski.com, 2008-05-19. [dostęp 2022-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-07-05)]. (ang.).
  30. Cup Standings FIS Cup 2008/2009. fis-ski.com, 2009-03-09. [dostęp 2022-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-07-05)]. (ang.).
  31. FIS Cup 2009/2010 Cupstandings. fis-ski.com, 2010-03-07. [dostęp 2022-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-07-05)]. (ang.).
  32. FIS Cup 2010/2011 Cupstandings. fis-ski.com, 2011-03-10. [dostęp 2022-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-07-05)]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]