Zala 421-16E – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zala 421-16E
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Rosja

Producent

Zala Aero Group

Typ

UAV

Konstrukcja

kompozytowa

Załoga

0

Dane techniczne
Napęd

silnik elektryczny

Wymiary
Rozpiętość

2,815 m

Długość

1,02 m

Masa
Użyteczna

1,5-3 kg

Startowa

10 kg

Osiągi
Prędkość maks.

110 km/h

Pułap

3500 m

Zasięg

210 km

Promień działania

45 km

Długotrwałość lotu

3-4 h

Dane operacyjne
Użytkownicy
Rosja

Zala 421-16E – rodzina rosyjskich bezzałogowych statków powietrznych (UAV – Unmanned Aerial Vehicle) opracowany przez firmę Zala Aero Group. Wykonuje zadania związane z rozpoznaniem, obserwacją oraz wskazywaniem celów.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Podczas prac konstrukcyjnych uwzględniono potrzeby Ministerstwa Obrony Rosji, które wymagało skonstruowania drona o obniżonej wykrywalności. Konstruktorzy zdecydowali się na odejście od układu z silnikiem ciągnącym na rzecz konstrukcji opartej o układ latającego skrzydła z silnikiem pchającym. Przyjęte założenie sprawdziło się podczas oblotu, którego dokonano w Iżewsku. Maszyna wykazała się bardzo dobrymi właściwościami lotnymi oraz bardzo dobrą prędkością wznoszenia. Wielkość przenoszonego ładunku użytecznego została oceniona jako przewyższająca oczekiwania konstruktorów. Nowa konstrukcja została zaprezentowana na Międzynarodowym Salonie Lotniczo-Kosmicznym MAKS-2011[1]. Dron wzbudził również zainteresowanie Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, Ministerstwa ds. Sytuacji Nadzwyczajnych i organów ścigania Federacji Rosyjskiej[2].

Na bazie Zala 421-16E powstały liczne modyfikacje rozszerzające możliwości wersji pierwotnej. W marcu 2020 r. firma Zala poinformowała o opracowaniu wersji Zala 421-16E2 charakteryzującej się wydłużonym czasem lotu oraz zwiększoną gamą przenoszonego wyposażenia dodatkowego. 21 maja 2020 r. poinformowano o skonstruowaniu wersji Zala 421-16EV łączącej cechy tradycyjnego układu konstrukcyjnego samolotu z dronem wielowirnikowym[3]. W 2021 r. miała miejsce prezentacja wersji Zala 421-16E5 wyposażonej w silnik hybrydowy i dysponującej czasem lotu 12 godzin[4]. Najnowszą wersją jest Zala 421-16ЕМ, który w porównaniu z pierwowzorem ma zmniejszone rozmiary przy zachowaniu dotychczasowego pułapu, zasięgu i masy przenoszonego ładunku[5].

Konstrukcja

[edytuj | edytuj kod]

Dron Zala 421-16E został zbudowany w układzie latającego skrzydła. Jest wyposażony w system nawigacji GPS/GLONASS oraz magnetometr trójosiowy co znacznie poprawia koordynację trasy lotu drona oraz doprecyzowuje współrzędne zidentyfikowanych obiektów. Standardowo dron przenosi cyfrową lustrzankę o rozdzielczości co najmniej 18 megapikseli i wysokiej jakości kamerę wideo z 20-krotnym powiększeniem, stabilizowaną żyroskopowo. Dodatkowo jest wyposażony w kamerę termowizyjną o rozdzielczości 640x480 pikseli. Przenoszone wyposażenie jest w pełni kompatybilne z innymi dronami rodziny Zala 421-16 i bezzałogowymi śmigłowcami Zala 421-22[6].

Wykorzystanie

[edytuj | edytuj kod]

W 2022 r. dron został wykorzystany przez oddziały Rosgwardii podczas agresji Rosji na Ukrainę[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Беспилотный самолёт ZАLА 421-16Е: технологическая новинка Российской армии. RPC INTEGRAL Ltd.. [dostęp 2023-07-04]. (ros.).
  2. Что из себя представляет разведывательный БЛА ZALA 421-16E?. АО «Аргументы и Факты». [dostęp 2023-07-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-04)]. (ros.).
  3. a b Zala E-серия БВС (Беспилотное воздушное судно). TAdviser. [dostęp 2023-07-04]. (ros.).
  4. Компания ZALA Aero представила новый разведывательный беспилотник с гибридным двигателем. Военное обозрение. [dostęp 2023-07-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-04)]. (ros.).
  5. ZALA 421-16ЕМ, беспилотный самолет. ООО «Объединение выставочных компаний «БИЗОН». [dostęp 2023-07-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-04)]. (ros.).
  6. Беспилотное воздушное судно ZALA 421-16E. ZALA AERO GROUP Беспилотные системы. [dostęp 2023-07-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-06-19)]. (ros.).