Aist (dron) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Typ | |
Konstrukcja | kompozytowa |
Załoga | 0 |
Historia | |
Data oblotu | 2010 |
Dane techniczne | |
Napęd | 2 × silnik spalinowy HKS-700E |
Moc | 2 × 60 KM |
Wymiary | |
Rozpiętość | 8,07 m |
Długość | 4,73 m |
Szerokość kadłuba | 1,89 m |
Wysokość | 6 m² |
Masa | |
Użyteczna | 100 kg |
Startowa | 600 kg |
Paliwa | 150 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. | 250 km/h |
Prędkość przelotowa | 220 km/h |
Pułap | 6000 m |
Długotrwałość lotu | 12 h |
Rozbieg | 600 m |
Dane operacyjne | |
Użytkownicy | |
Rosja |
Aist (ros. Аист, pol. Bocian) – rosyjski dwusilnikowy dron rozpoznawczy.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Prace nad nową konstrukcją zostały rozpoczęte w 2006 r., prowadził je moskiewski Instytut Naukowo-Badawczy „Kulon” (ros. Московский НИИ «Кулон»). W 2008 zakończono prace nad dokumentacją oraz przystąpiono do przygotowania produkcji. Konstruktorzy zakładali, że Aist będzie wykorzystywany do prowadzenia monitoringu powierzchni ziemi i znajdujących się na niej obiektów, tj. rurociągów czy linii energetycznych. Przewidziano, że maszyna może posłużyć również do transportu ładunku o masie 100 kg[1]. W ramach wyposażenia dron przenosi system SON-100 obejmujący kamery pracujące w paśmie widzialnym i podczerwieni, moduł wymienny z radarem obserwacji bocznej z syntetyczną aperturą w paśmie X, łącze radiowe oraz pokładowy rejestrator danych[2].
Makieta drona została publicznie zaprezentowana na wystawie „Bezzałogowe wielozadaniowe systemy w interesie kompleksu paliwowo-energetycznego UVS-TECH-2007” (ros. «Беспилотные многоцелевые комплексы в интересах ТЭК») na stoisku Koncernu Radiotechnicznego Wega (ros. ОАО «Концерн радиостроения «Вега»)[3]. Budowę drona zlecono Państwowemu Kosmiczno-Rakietowemu Centrum Naukowo-Produkcyjnemu Progres (ros. Государственный научно-производственный ракетно-космический центр «ЦСКБ-Прогресс»). Prototyp drona został skierowany na badania w locie, jednakże w 2010 r. doszło do jego katastrofy[1].
Konstrukcja
[edytuj | edytuj kod]Dron został zbudowany w układzie konwencjonalnego dolnopłata z usterzeniem motylkowym. Do jego napędu przewidziano dwa silniki spalinowe o mocy 60 KM. Małe wydłużenie płata przekłada się na znaczne obciążenie powierzchni nośnej co przekłada się na dużą prędkość startu i lądowania. Podwozie chowane w locie, trójpunktowe z kółkiem przednim[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Аист – беспилотная птица. Беспилотные летательные аппараты. [dostęp 2023-07-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-25)]. (ros.).
- ↑ Аист. Уголок неба. [dostęp 2023-07-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-25)]. (ros.).
- ↑ ВЕГА «Аист». Drone Catalog. [dostęp 2023-07-25]. (ros.).
- ↑ Вега АИСТ Разведывательный БПЛА. Avia. Pro. [dostęp 2023-07-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-25)]. (ros.).