WRT-300 – Wikipedia, wolna encyklopedia

WRT-300
	Dane podstawowe
Państwo	Rosja
Producent	Biuro Konstrukcyjne "WR-Technologie"
Typ	UAV
Konstrukcja	kompozytowa
Załoga	0
	Historia
Data oblotu	2019
	Dane techniczne
Napęd	silnik spalinowy Diesla
	Wymiary
Średnica wirnika	4,8 m
Długość kadłuba	4,08 m
Wysokość	2,05 m
	Masa
Użyteczna	70 kg
Startowa	380 kg
Paliwa	120 kg
Zapas paliwa	100 l
	Osiągi
Prędkość maks.	180 km/h
Prędkość przelotowa	120 km/h
Pułap	5800 m
Pułap zawisu bez wpływu ziemi	2150 m
Zasięg	150 km
Długotrwałość lotu	5 h
	Dane operacyjne
	Użytkownicy
	Rosja
	Multimedia w Wikimedia Commons

WRT-300 (ros. ВРТ-300) – rosyjski dron w układzie śmigłowca.

Historia

Prace nad nową konstrukcją zostały wdrożone w 2014 r. w Biurze Konstrukcyjnym "WR-Technologie" (ros. КБ «ВР-Технологии»), które jest częścią holdingu "Śmigłowce Rosji" («Вертолеты России»). W pracach brali udział inżynierowie z biur Mila i Kamowa oraz z innych rosyjskich firm lotniczych^[1].

Pierwsza publiczna prezentacja WRT-300 miała miejsce 10-13 lipca 2017 r. podczas Międzynarodowej Wystawy Przemysłowej INNOPROM-2017 w Jekaterynburgu^[2]. Kolejna prezentacja nastąpiła w ramach Międzynarodowego Salonu Lotniczo-Kosmicznego MAKS-2017 w Żukowskim. Zaprezentowano wówczas wersję przeznaczoną do prowadzenia obserwacji powierzchni ziemi oraz wersję dostosowaną do operowania z pokładów statków czy platform wiertniczych i zdolną do monitoringu morza i powierzchni lodu. Do oblatania prototypu doszło w trzecim kwartale 2019 r.^[3] Na MAKS-2019 przedstawiono zmodyfikowane egzemplarze drona: wersję Arctic Supervision wyposażoną w radar boczny pracujący w paśmie X, przeznaczoną do badania powierzchni lodu i dostosowaną do działań w Arktyce oraz wersję Opticvision dysponującą zwiększonym zasięgiem lotu^[4].

Produkcja seryjna drona została uruchomiona w 2021 r.^[5] Na pokazach MAKS-2021 spółka "Śmigłowce Rosji" zawarła z Pocztą Rosyjską umowę o wykorzystaniu WRT-300 w Czukockim Okręgu Autonomicznym do transportu przesyłek pocztowych. Do końca 2021 roku planowano przeprowadzenie pierwszych lotów testowych na trasie Anadyr – Ugolne Kopy^[6].

Przypisy

↑ Новый отечественный винтокрылый беспилотник VRT 300 на МАКС-2017. Rusaviacluster.ru. [dostęp 2023-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-17)]. (ros.).
↑ «Вертолеты России» демонстрируют на МАКС-2017 новый вертолет-беспилотник. Missiles.Ru. [dostęp 2023-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-04-02)]. (ros.).
↑ Беспилотный вертолет VRT 300 встал на винт. Жуковские вести. [dostęp 2023-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-16)]. (ros.).
↑ В России начались испытания вертолетного беспилотника VRT300. МИА «Россия сегодня». [dostęp 2023-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-05)]. (ros.).
↑ ВРТ-300. Уголок неба. [dostęp 2023-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-23)]. (ros.).
↑ Ростех и Почта России начнут тестовую эксплуатацию беспилотников для доставки грузов на Чукотке. Rostech. [dostęp 2023-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-28)]. (ros.).

[RC-1] Новый отечественный винтокрылый беспилотник VRT 300 на МАКС-2017. Rusaviacluster.ru. [dostęp 2023-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-07-17)]. (ros.).

[MISS-2] «Вертолеты России» демонстрируют на МАКС-2017 новый вертолет-беспилотник. Missiles.Ru. [dostęp 2023-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-04-02)]. (ros.).

[ŻUK-3] Беспилотный вертолет VRT 300 встал на винт. Жуковские вести. [dostęp 2023-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-16)]. (ros.).

[RIA-4] В России начались испытания вертолетного беспилотника VRT300. МИА «Россия сегодня». [dostęp 2023-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-05)]. (ros.).

[UN-5] ВРТ-300. Уголок неба. [dostęp 2023-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-23)]. (ros.).

[ROS-6] Ростех и Почта России начнут тестовую эксплуатацию беспилотников для доставки грузов на Чукотке. Rostech. [dostęp 2023-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-28)]. (ros.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]