Émile Loubet – Wikipedia, wolna encyklopedia

Émile Loubet
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Émile François Loubet

Data i miejsce urodzenia

30 grudnia 1838
Marsanne

Data i miejsce śmierci

20 grudnia 1929
Montélimar

8. Prezydent Francji
Okres

od 18 lutego 1899
do 18 lutego 1906

Poprzednik

Charles Dupuy (p.o.)

Następca

Armand Fallières

Faksymile
Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Krzyż Wielki Orderu Gwiazdy Anjouan Krzyż Wielki Orderu Smoka Annamu Krzyż Wielki Orderu Kambodży (Francja) Krzyż Wielki Orderu Gwiazdy Czarnej Krzyż Wielki Orderu Błyszczącego Krzyż Wielki Orderu Gwiazdy Etiopii Krzyż Wielki Orderu San Marino Order Chryzantemy (Japonia) Order św. Andrzeja (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Aleksandra Newskiego (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny I klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława I klasy (Imperium Rosyjskie) Order Orła Czarnego (Prusy) Krzyż Wielki Orderu Orła Białego (Serbia) Order Królewski Serafinów (Szwecja) Order Imtiyaz (Imperium Osmańskie) Order Słonia (Dania) Najwyższy Order Zwiastowania Najświętszej Marii Panny (Order Annuncjaty) Order Złotego Runa (Hiszpania) Order Domowy Chakri (Tajlandia) Order Lwa Złotego (Nassau) Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Lwa Niderlandzkiego (Holandia) Order Lwa Norweskiego

Émile François Loubet (ur. 30 grudnia 1838 w Marsanne, zm. 20 grudnia 1929 w Montélimar) – francuski polityk, prezydent Francji. Z zawodu adwokat, był członkiem stowarzyszenia radykalnego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Od roku 1876 poseł do parlamentu francuskiego. W latach (1878–1885) był deputowanym, później został senatorem. Był ministrem robót publicznych w latach 1887–1888. W roku 1892 pełnił funkcję premiera, a następnie ministra spraw wewnętrznych (1892–1893). Od roku 1896 pełnił funkcję prezydenta senatu. W okresie od 18 lutego 1899 r. do 18 lutego 1906 r. był prezydentem Francji. W swej polityce przestrzegał ściśle konstytucji, dążył do oddzielenia kościoła od państwa oraz do zbliżenia z Anglią i Rosją. Był współtwórcą Ententy.

Podczas prezydentury Loubeta rząd premiera Waldecka-Rousseau usiłował rozwiązać sprawę Dreyfusa, który w nowym procesie został ponownie uznany za winnego. Zaraz potem został uniewinniony dekretem prezydenckim.

Upamiętniony nazwą wybrzeża anatrktycznego.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j k l m n o p q r Almanach national. Annuaire officiel de la République française. Paryż: Berger-Levrault, 1900. s. 469, 600, 601, 603, 605, 607, 616, 623, 626, 630.
  2. Jørgen Pedersen: Riddere af Elefantordenen 1559-2009. Frederiksberg, Syddansk Universitetsforlag, 2009. s. 456.
  3. France and Italy.
  4. Chevaliers de la Toison d’Or – Toison Espagnole.
  5. a b c Almanach national. Annuaire officiel de la République française. Berger-Levrault, 1903. s. 660, 663, 676.
  6. The Order of the Norwegian Lion. kongehuset.no. [dostęp 2015-11-27]. (ang.).