10 Batalion Strzelców Celnych – Wikipedia, wolna encyklopedia
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Rozformowanie | |
Nazwa wyróżniająca | Kaliski |
Dowódcy | |
Pierwszy | kpt. Antoni Kosiński |
Działania zbrojne | |
powstanie listopadowe | |
Organizacja | |
Rodzaj wojsk |
10 Batalion Strzelców Celnych Kaliskich – ochotnicza polska formacja wojskowa powołana w czasie powstania listopadowego.
Został utworzony w styczniu 1831[1] jako półbatalion z ofiar dobrowolnych obywateli województwa Kaliskiego pod nazwą „Świńskich bermyc”[2].
Dowódca
[edytuj | edytuj kod]- kpt. Antoni Kosiński[2]
Bitwy i potyczki
[edytuj | edytuj kod]- Ostrołęka[3].
- Udrzyn
- Zawady
- Wilno
W czasie wojny otrzymał 1 krzyż złoty i 1 srebrny[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wimmer 1978 ↓, s. 489.
- ↑ a b Gembarzewski 1925 ↓, s. 78.
- ↑ a b Gembarzewski 1925 ↓, s. 79.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925, s. 78−79.
- Bronisław Gembarzewski: Wojsko Polskie - Królestwo Polskie 1815-1830. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 2003. ISBN 83-88841-48-3.
- Jan Wimmer: Historia piechoty polskiej do roku 1864. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978, s. 489.