183 Dywizja Strzelecka (ZSRR) – Wikipedia, wolna encyklopedia

168 Dywizja Strzelecka
168-я стрелковая дивизия
	Historia
Państwo	ZSRR
Sformowanie	1940
Rozformowanie	po 11 maja 1945
Nazwa wyróżniająca	Charkowska
	Tradycje
Rodowód	4 Dywizja Piechoty; (Łotwa)
Kontynuacja	23 Dywizja Zmotoryzowana
	Dowódcy
Pierwszy	Andrej Krustiņš
Ostatni	Leonid Wasilewski
	Działania zbrojne
	II wojna światowa (front wschodni) bitwa pod Rżewem; bitwa na łuku kurskim; operacja wschodniokarpacka; operacja morawsko-ostrawska;
	Organizacja
Dyslokacja	Łotewska SRR
Rodzaj sił zbrojnych	Armia Czerwona
Rodzaj wojsk	piechota
Podległość	Front Północno-Zachodni →; Front Kaliniński →; 3 Armia Rezerwowa →; 40 Armia →; 69 Armia →; 1 Armia Uderzeniowa →; 38 Armia
Skład	227 Pułk Strzelców,; 285 Pułk Strzelców,; 295 Pułk Strzelców,; 624 Pułk Artylerii Haubic
	Odznaczenia

183 Dywizja Strzelecka (ros. 183-я стрелковая дивизия) – związek taktyczny (dywizja) Armii Czerwonej.

Sformowana w 1940 z Łotyszy, w związku z przyłączeniem Łotwy do ZSRR. Po niemieckiej agresji broniła się wzdłuż rzeki Dźwina i pod Starą Russą, w 1942 walczyła pod Rżewem. W 1943 na łuku kurskim, w ogniu najcięższych walk, następnie wyzwalała Charków. W 1944, na zachodniej Ukrainie, potem na Słowacji i w południowej Polsce, forsowała Dunajec i Wisłę. W 1945 wyzwalała Czechy, wojnę zakończyła w Pradze.

Bibliografia

183-я стрелковая дивизия. Справочник на сайте клуба «Память» Воронежского госуниверситета. [dostęp 2018-10-11]. (ros.).
Robert Poirier, Albert Conner: Red Army order of battle in the Great Patriotic War. 1985. (ang.).