380 Dywizja Strzelecka (ZSRR) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 28 sierpnia 1941 |
Rozformowanie | 29 maja 1945 |
Nazwa wyróżniająca | |
Dowódcy | |
Pierwszy | Timofiej Sidorin |
Ostatni | płk Aleksiej Goriczew |
Działania zbrojne | |
Front wschodni (II wojna światowa) | |
Organizacja | |
Dyslokacja | Sławgorod (IX 1941) |
Formacja | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość | zmienna: |
Odznaczenia | |
380 Dywizja Strzelecka (ros. 380-я стрелковая дивизия) – związek taktyczny (dywizja) Armii Czerwonej.
Historia i szlak bojowy
[edytuj | edytuj kod]Sformowana w ramach generalnej mobilizacji w ZSRR wobec niemieckiej inwazji. 380 DS powstała w Sławgorodzie na Syberii w sierpniu 1941, w listopadzie przeniesiona do Tatarska, od grudnia walczyła na froncie przeciwko Niemcom.
- 1943
W lutym 1943 weszła w skład 1 Armii Uderzeniowej nacierając na Diemiansk. Latem tegoż roku już w składzie 3 Armii uczestniczyła w ofensywie na Orzeł i jako jedna z trzech radzieckich dywizji została uznana za wyzwolicieli tego miasta.
- 1944
W 1944 dywizja uczestniczyła w wyzwoleniu Białorusi, w składzie 50 Armii i 2 Frontu Białoruskiego. Pokonując niemiecką 337 DP, 380 DS sforsowała Druć i skierowała się na Mińsk, a następnie ku Polsce, osiągając rubież rzeki Narew.
- 1945
W 1945, w składzie 49 Armii, począwszy od 14 stycznia dywizja wzięła udział w uderzeniu na Mazury, działając na północno-zachodnim brzegu Narewi. W lutym kontynuowała działania zaczepne zajmując Sominy (wieś w województwie pomorskim).
W kwietniu 380 DS forsowała Odrę z okolic Krzypnicy i wsi Ognica, mając u boku 42 DS. Wojnę zakończyła w Grabowie w Meklemburgii, nawiązując kontakt z Brytyjczykami.
Rozwiązana na miejscu, 29 maja 1945.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jakubowski 1976 ↓, s. 177.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Iwan Jakubowski: Ziemia w ogniu. Warszawa: 1976.
- 380-я стрелковая дивизия, [w:] Справочник на сайте клуба «Память» Воронежского госуниверситета [online] (ros.).
- 380-я стрелковая дивизия [online] (ros.).