58 Dywizja Strzelecka (ZSRR) – Wikipedia, wolna encyklopedia

58 Dywizja Strzelecka
58-я стрелковая дивизия
Historia
Państwo

 ZSRR

Sformowanie

1941

Rozformowanie

1945

Działania zbrojne
II wojna światowa
agresja ZSRR na Polskę
front wschodni
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

Armia Czerwona

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

13 Korpus Strzekecki

Odznaczenia

58 Dywizja Strzelecka (ros. 58-я стрелковая дивизия) – związek taktyczny piechoty Armii Czerwonej.

W dniu 22 czerwca 1941 (atak III Rzeszy na Związek Radziecki) 58 Dywizją Strzelecką (58 DS) dowodził płk Nikołaj Szkodunowicz. W tym czasie 58 DS chodziła w skład 13 Korpusu Strzeleckiego, 12 Armii Frontu Południowo-Zachodniego[1]. Na ziemiach polskich jej szlak bojowy prowadził przez Tomaszów Lubelski i Nisko. W dniu 30 lipca 1944 razem z 389 Dywizją Piechoty zdobyła Annopol, natomiast próba uchwycenia przyczółku na Wiśle nie powiodła się z powodu kontrataków armii niemieckiej[2].

Dowódcy dywizji

[edytuj | edytuj kod]

Struktura organizacyjna

[edytuj | edytuj kod]
  • 170 Pułk Strzelecki
  • 270 Pułk Strzelecki
  • 335 Pułk Strzelecki
  • 244 Pułk Artylerii[4]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Fiszer i Gruszczyński 2009 ↓, s. 46.
  2. a b Dolata i Jurga 1977 ↓, s. 14.
  3. Zarzycki 2014 ↓, s. 337.
  4. 58-я стрелковая дивизия [online], rkkawwii.ru [dostęp 2024-04-22].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]