25 Korpus Zmechanizowany (ZSRR) – Wikipedia, wolna encyklopedia

25 Korpus Zmechanizowany

25-й механизированный корпус

Historia
Państwo	ZSRR
Sformowanie	marzec 1941
Dowódcy
Pierwszy	generał major Siemion Kriwoszein
Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja	Charków
Rodzaj sił zbrojnych	Armia Czerwona
Rodzaj wojsk	wojska zmechanizowane

25 Korpus Zmechanizowany (ros. 25-й механизированный корпус) – wyższy związek taktyczny wojsk zmechanizowanych Armii Czerwonej okresu II wojny światowej.

Formowanie Korpusu rozpoczęto w lutym – marcu 1941 roku w Charkowskim Specjalnym Okręgu Wojskowym. Sztab Korpusu rozlokowany był w Charkowie na Ukrainie.

• 50 Dywizja Pancerna,
• 55 Dywizja Pancerna,
• 219 Dywizja Zmotoryzowana,
• 12 pułk motocyklowy.

W czerwcu Korpus miał na stanie:

• ok. 300 czołgów, w tym:
  • ok. 20 KW-1/KW-2 i T-34.

• generał major Siemion Kriwoszein

W lipcu 1941 roku Korpus walczył w składzie Frontu Zachodniego na Białorusi. Korpus został oficjalnie rozformowany 17.08.1941 roku^[1] .

• Korpusy zmechanizowane Armii Czerwonej

• Mark Siemiowicz Sołonin: Czerwiec 1941. Ostateczna diagnoza. Poznań: Dom Wydawniczy Rebis, 2007. ISBN 978-83-7818-616-8.
• Mark Sołonin: 22 czerwca 1941 czyli Jak zaczęła się Wielka Wojna ojczyźniana. Poznań: Dom Wydawniczy Rebis, 2007. ISBN 978-83-7510-130-0.
• Мой Фронт / Mój Front. [dostęp 2016-12-02].