17 Armia (ZSRR) – Wikipedia, wolna encyklopedia

17 Armia
17-я армия
Historia
Państwo

 ZSRR

Sformowanie

lipiec 1940

Rozformowanie

lipiec – sierpień 1946

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

Armia Czerwona

Podległość

Zabajkalski Okręg Wojskowy
Front Zabajkalski
Zabajkalsko-Amurski Okręg Wojskowy

Odznaczenia

17 Armia (ros. 17-я армия) – ogólnowojskowy[1] związek operacyjny Armii Czerwonej w czasie II wojny światowej.

Została sformowana w lipcu 1940 w Zabajkalskim Okręgu Wojskowym rozkazem z 21 czerwca 1940[2], na bazie jednostek 1 Grupy Armijnej. 15 września 1941 weszła w skład Frontu Zabajkalskiego i pozostawała w gotowości bojowej. Uczestniczyła w operacji chingano-mukdeńskiej, w czasie której wyszła nad Zatokę Liaotuńską. W czasie walk z japońską Armią Kwantuńską zdobyła Tapanszan[3].

W lipcu-sierpniu 1946 w Zabajkalsko-Amurskim Okręgu Wojskowym została rozformowana.

Dowódcy armii

[edytuj | edytuj kod]

Struktura organizacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Skład w sierpniu 1945:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Sztemienko 1969 ↓, s. 381.
  2. Konecki 2007 ↓, s. 145.
  3. a b Sztemienko 1969 ↓, s. 387.
  4. Финал. Ист.-мемуарный очерк о разгроме империалистической Японии в 1945 г. // - Wydanie 2, Moskwa, 1969.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]