77 Korpus Strzelecki (ZSRR) – Wikipedia, wolna encyklopedia

77 Korpus Strzelecki
77 стрелковый корпус
Historia
Państwo

 ZSRR

Sformowanie

1943

Rozformowanie

1945

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

Armia Czerwona

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

47 Armia

77 Korpus Strzelecki (ros. 77 стрелковый корпус) – wyższy związek taktyczny Armii Czerwonej.

77 Korpus Strzelecki został sformowany 1 września 1943[1]. W czasie walk na ziemiach polskich dowodzony był przez gen. por. Wiktora Pozniaka. Uczestniczył m.in. w złamaniu oporu armii niemieckiej w Pyrzycach, przyczyniając się do zakończenia władzy III Rzeszy na tym terenie[2]. Szlak bojowy 77 Korpusu Strzeleckiego prowadził z Kowla przez: Siedlce, Mińsk Mazowiecki, Wołomin i Gostynin[3], a zakończył się udziałem w operacji berlińskiej, w czasie której wchodził w skład 47 Armii[4].

Dowódcy korpusu

[edytuj | edytuj kod]

Struktura organizacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Skład 16 kwietnia 1945[4]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Karl Bahm: Berlin 1945. Warszawa: 2015. ISBN 978-83-11-13571-0.
  • Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga: Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945. Warszawa: 1977.