129 Korpus Strzelecki (ZSRR) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 1944 |
Rozformowanie | 1945 |
Działania zbrojne | |
II wojna światowa | |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
129 Korpus Strzelecki (ros. 129 стрелковый корпус) – wyższy związek taktyczny Armii Czerwonej.
129 Korpus Strzelecki został sformowany w 1944. W czasie walk na ziemiach polskich dowodzony był przez gen. mjra Michaiła Anaszkina. Uczestniczył m.in. w złamaniu oporu armii niemieckiej w Osinowie Dolnym, przyczyniając się do zakończenia władzy III Rzeszy na tym terenie[1]. Szlak bojowy 129 Korpusu Strzeleckiego prowadził z Kowla przez: Łuków, Mińsk Mazowiecki, Wołomin i Myślibórz[2], a zakończył się udziałem w operacji berlińskiej, w czasie której 129 KS wchodził w skład 47 Armii[3].
Dowódcy korpusu
[edytuj | edytuj kod]- gen. mjr Aleksandr Maksimow (21.04.1944 – 10.05.1944)
- gen. mjr Michaił Anaszkin (11.05.1944 – 09.05.1945)[2]
Struktura organizacyjna
[edytuj | edytuj kod]Skład 16 kwietnia 1945[3]:
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dolata i Jurga 1977 ↓, s. 358.
- ↑ a b Память народа::Подлинные документы о Второй Мировой войне [online], pamyat-naroda.ru [dostęp 2024-05-19] .
- ↑ a b Bahm 2015 ↓, s. 247.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Karl Bahm: Berlin 1945. Warszawa: 2015. ISBN 978-83-11-13571-0.
- Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga: Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945. Warszawa: 1977.