129 Korpus Strzelecki (ZSRR) – Wikipedia, wolna encyklopedia

129 Korpus Strzelecki
129 стрелковый корпус
Historia
Państwo

 ZSRR

Sformowanie

1944

Rozformowanie

1945

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

Armia Czerwona

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

47 Armia

129 Korpus Strzelecki (ros. 129 стрелковый корпус) – wyższy związek taktyczny Armii Czerwonej.

129 Korpus Strzelecki został sformowany w 1944. W czasie walk na ziemiach polskich dowodzony był przez gen. mjra Michaiła Anaszkina. Uczestniczył m.in. w złamaniu oporu armii niemieckiej w Osinowie Dolnym, przyczyniając się do zakończenia władzy III Rzeszy na tym terenie[1]. Szlak bojowy 129 Korpusu Strzeleckiego prowadził z Kowla przez: Łuków, Mińsk Mazowiecki, Wołomin i Myślibórz[2], a zakończył się udziałem w operacji berlińskiej, w czasie której 129 KS wchodził w skład 47 Armii[3].

Dowódcy korpusu

[edytuj | edytuj kod]
  • gen. mjr Aleksandr Maksimow (21.04.1944 – 10.05.1944)
  • gen. mjr Michaił Anaszkin (11.05.1944 – 09.05.1945)[2]

Struktura organizacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Skład 16 kwietnia 1945[3]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Karl Bahm: Berlin 1945. Warszawa: 2015. ISBN 978-83-11-13571-0.
  • Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga: Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945. Warszawa: 1977.