5 Korpus Powietrznodesantowy (ZSRR) – Wikipedia, wolna encyklopedia

5 Korpus Powietrznodesantowy

5-й воздушно-десантный корпус

Żołnierze 201 Brygady Powietrznodesantowej należącej do 5 KPD. Czerwiec 1942 rok.
Historia
Państwo	ZSRR
Sformowanie	1941
Rozformowanie	1942
Tradycje
Kontynuacja	39 Gwardyjska Dywizja Strzelecka
Działania zbrojne
II wojna światowa atak Niemiec na ZSRR
Organizacja
Formacja	Armia Czerwona
Rodzaj wojsk	wojska powietrznodesantowe
Podległość	Front Pównocno-Zachodni

5 Korpus Powietrznodesantowy (ros. 5-й воздушно-десантный корпус) – wyższy związek taktyczny Armii Czerwonej.

5 Korpus Powietrznodesantowy (5 KPD) utworzony został w marcu 1941 roku. Początkowo 5 KPD liczył 10 000 spadochroniarzy stacjonujących na północ od Dyneburga, jednak nie byli oni w pełni wyekwipowani^[1]. Od 22 czerwca 1941 roku podlegał dowódcy Frontu Północno-Zachodniego. W czasie niemieckiego ataku na Związek Radziecki, żołnierze 5 KPD od 25 czerwca prowadzili działania obronne prawdopodobnie w rejonie Poniewieża. Później walczyli o odbicie Dyneburga. Następnie 5 KPD został wycofany z fronu na głębokie tyły i nie podlegał już dowództwu Frontu Północno-Zachodniego.

Ponieważ Grupa Pancerna Guderiana przełamała front pod Orłem, łącznie samolotami TB-3 i PS-84 przetransportowano na zagrożony odcinek 5440 żołnierzy z 5 KPD wraz z bronią wśród której tyło 10 dział^[1]. Spadochroniarze mieli za zadanie chronić koncentację 1 Gwardyjskiego Korpusu Strzeleckiego. Po walkach w rejonie Orła, front ustabilizował się 14 października 1941 roku w rejonie Mcenska^[1]. Po licznych walkach 5 KPD został wycofany z frontu w styczniu 1942 roku. Po uzupełnieniach przeorganizowany roztał w połowie 1942 roku w 39 Gwardyjską Dywizję Strzelecką^[1].

• gen. por. Iwan Biezugłyj^[2]

Skład w 1941 roku^[3]:

• 9 Brygada Powietrznodesantowa
• 10 Brygada Powietrznodesantowa
• 201 Brygada Powietrznodesantowa

• Michał Fiszer, Jerzy Gruszczyński: Operacja Barbarossa 1941. Hitlera uderza na ZSRR. Poznań: 2009. ISBN 978-83-261-0286-8.