19 Korpus Zmechanizowany (ZSRR) – Wikipedia, wolna encyklopedia

19 Korpus Zmechanizowany

19-й механизированный корпус

Historia
Państwo	ZSRR
Sformowanie	marzec 1941
Dowódcy
Pierwszy	generał major Nikołaj Fieklenko
Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja	Berdyczów
Rodzaj sił zbrojnych	Armia Czerwona
Rodzaj wojsk	wojska zmechanizowane

19 Korpus Zmechanizowany (ros. 19-й механизированный корпус) – wyższy związek taktyczny wojsk zmechanizowanych Armii Czerwonej okresu II wojny światowej.

Formowanie Korpusu rozpoczęto w marcu 1941 roku w Kijowskim Specjalnym Okręgu Wojskowym. Sztab Korpusu rozlokowany był w Berdyczowie na Ukrainie.

• 40 Dywizja Pancerna,
• 43 Dywizja Pancerna,
• 213 Dywizja Zmotoryzowana,
• 21 pułk motocyklowy,
• 547 samodzielny batalion łączności,
• 86 samodzielny zmotoryzowany batalion inżynieryjny,
• 119 korpuśna eskadra lotnicza.

22 czerwca 1941 17 Korpus Zmechanizowany liczył 22 654 żołnierzy (63% stanu etatowego) oraz miał na stanie:

• 458 czołgów, w tym:
  • 9 T-34,
  • 6 KW-1,
  • 291 T-26,
  • 152 T-27 i T-38^[1] ,
• 26 samochodów pancernych BA-10 i BA-20,
• 865 samochodów,
• 85 ciągników,
• 18 motocykli.

• generał major Nikołaj Fieklenko

W chwili ataku Niemiec na ZSRR korpus znajdował się w składzie wojsk 5 Armii Frontu Południowo-Zachodniego. Uczestniczył w walkach w okolicy Dubna (Bitwa w rejonie Dubno – Łuck – Brody). Po walkach w czerwcu/lipcu 1941 roku w korpusie na dzień 1 sierpnia 1941 roku zostało 28 czołgów.

• Korpusy zmechanizowane Armii Czerwonej

• Mark Siemiowicz Sołonin: Czerwiec 1941. Ostateczna diagnoza. Poznań: Dom Wydawniczy Rebis, 2007. ISBN 978-83-7818-616-8.
• Mark Sołonin: 22 czerwca 1941 czyli Jak zaczęła się Wielka Wojna ojczyźniana. Poznań: Dom Wydawniczy Rebis, 2007. ISBN 978-83-7510-130-0.
• 1941 ГОД: Сколько танков было у Сталина?/ 1941 rok: Ile czołgów miał Stalin?. [dostęp 2016-11-29].