30 Korpus Zmechanizowany (ZSRR) – Wikipedia, wolna encyklopedia

30 Korpus Zmechanizowany

30-й механизированный корпус

Historia
Państwo	ZSRR
Sformowanie	marzec 1941
Dowódcy
Pierwszy	generał major Wasilij Gołubowski
Organizacja
Numer	в/ч 8354
Dyslokacja	k. Birobidżanu
Rodzaj sił zbrojnych	Armia Czerwona
Rodzaj wojsk	wojska zmechanizowane
Podległość	1 Armia

30 Korpus Zmechanizowany (ros. 30-й механизированный корпус) – wyższy związek taktyczny wojsk zmechanizowanych Armii Czerwonej z okresu II wojny światowej.

Formowanie Korpusu rozpoczęto w lutym – marcu 1941 roku w Dalekowschodnim Okręgu Wojskowym. Jednostki Korpusu rozlokowane były w okolicach Birobidżanu w Kraju Chabarowskim oraz w Kraju Nadmorskim. Korpus wchodził w skład 1 Armii.

• 58 Dywizja Pancerna,
• 60 Dywizja Pancerna,
• 239 Dywizja Zmotoryzowana,
• 39 pułk motocyklowy^[1] .

W dniu 22.06.1941 r. Korpus miał na stanie:

• 942 czołgi, w tym:
  • 936 BT i T-26,
  • 6 T-37/T-38/T-40^[2] .

• generał major Wasilij Gołubowski

• Korpusy zmechanizowane Armii Czerwonej

• Mark Siemiowicz Sołonin: Czerwiec 1941. Ostateczna diagnoza. Poznań: Dom Wydawniczy Rebis, 2007. ISBN 978-83-7818-616-8.
• Mark Sołonin: 22 czerwca 1941 czyli Jak zaczęła się Wielka Wojna ojczyźniana. Poznań: Dom Wydawniczy Rebis, 2007. ISBN 978-83-7510-130-0.
• Мой Фронт / Mój Front [online] [dostęp 2016-12-03] [zarchiwizowane z adresu 2017-09-09] .
• Korpusy zmechanizowane statystyka [online] [dostęp 2016-12-03] [zarchiwizowane z adresu 2017-03-31] .