112 Dywizja Strzelecka (ZSRR) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 1941 |
Rozformowanie | 1945 |
Działania zbrojne | |
II wojna światowa | |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Podległość |
112 Dywizja Strzelecka (ros. 112-я стрелковая дивизия) – związek taktyczny piechoty Armii Czerwionej.
112 Dywizja Strzelecka (112 DS) została sformowana w 1941[1]. Jej szlak bojowy w składzie 27 Korpusu Strzeleckiego prowadził m.in. przez: Przeworsk, Rzeszów, Morawicę, Chęciny i Przemków, a zakończył się zdobyciem Wrocławia[2].
Dowódcy dywizji
[edytuj | edytuj kod]- płk Iwan Kopiak (28.09.1941 – 10.10.1941)
- płk Iwan Jermolkin (10.08.1942 – 15.11.1942)
- gen. mjr Porfirij Furt (31.12.1942 – 27.04.1943)
- Piotr Poliakow (01.04.1943 – 31.08.1943)
- płk Dmitrij Żukow[3] (01.01.1945 – 31.05.1945)[4]
Struktura organizacyjna
[edytuj | edytuj kod]- 385 Pułk Strzelecki
- 416 Pułk Strzelecki
- 525 Pułk Strzelecki
- 436 Pułk Artylerii[1]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Память народа::Подлинные документы о Второй Мировой войне [online], pamyat-naroda.ru [dostęp 2024-05-19] .
- ↑ Dolata i Jurga 1977 ↓, s. 331,421, 601,602.
- ↑ Dolata i Jurga 1977 ↓, s. 419.
- ↑ 112-я стрелковая дивизия [online], rkkawwii.ru [dostęp 2024-04-22] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga: Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945. Warszawa: 1977.