Batalion ON „Chrzanów” – Wikipedia, wolna encyklopedia
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 1939 |
Rozformowanie | 1939 |
Dowódcy | |
Pierwszy | kpt. Tadeusz Stawicki |
Działania zbrojne | |
kampania wrześniowa | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Formacja | |
Rodzaj wojsk | |
Skład | typ IV lub typ III |
Chrzanowski Batalion Obrony Narodowej (batalion ON „Chrzanów”) – pododdział piechoty Wojska Polskiego II RP.
Formowanie batalionu
[edytuj | edytuj kod]Formowanie jednostki batalionu rozpoczęto na podstawie rozkazu Biura ds. ON MSWojsk.L.183 z 2 VIII 1939[1] w pierwszej dekadzie sierpnia 1939 roku według etatu batalionu ON typ IV lub według etatu batalionu ON typ III[a][2][3]. Jednostka wchodziła w skład Dąbrowskiej Półbrygady ON. Stacjonowała na terenie Okręgu Korpusu Nr V: 1 kompania w Chrzanowie, 2 kompania w Jaworznie, a 3 kompania w Trzebini. Batalion składał się z kompanii ON „Chrzanów” przeniesionej z batalionu ON „Sosnowiec” oraz nowo sformowanych kompanii ON „Jaworzno” i „Trzebinia”[2].
24 sierpnia 1939 roku, po rozpoczęciu mobilizacji alarmowej, pododdział został przeformowany w II batalion 204 pułku piechoty. Organizacja jednostki zakończona została w pierwszych dniach września 1939 roku.
Organizacja pokojowa batalionu
[edytuj | edytuj kod]- Dowództwo - kpt. Tadeusz Stawicki
- 1 kompania ON „Chrzanów”
- 2 kompania ON „Jaworzno”
- 3 kompania ON „Trzebinia”
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wiedza o organizacji tego batalionu według etatu nr 5 typu III wynika z załącznika nr 1 wyżej wskazanego rozkazu nr L. 183 z 2 VIII 1939, opublikowanego w książce K. Stepana i A. Wesołowskiego, Warszawa 2019. Nazwa załącznika „Skład organizacyjny i dyslokacja Dąbrowskiej Półbrygady ON”. Dodatkowo w tej tabeli-załączniku wskazany jest „Skład osobowy w/g L.1600/Tj.O.N.39”. Wniosek: Autor opisujący, że niniejszy batalion był formowany w/g typu IV prawdopodobnie pomylił w tabeli nr etatu z typem sąsiednich dwóch batalionów.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rybka i Stepan 2010 ↓, s. 1074.
- ↑ a b Skupień i Śliwa 2020 ↓, s. 18-19.
- ↑ Stepan i Wesołowski 2019 ↓, s. 138.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Kazimierz Pindel , Obrona Narodowa 1937-1939, Warszawa: Wydaw. Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, ISBN 83-11-06301-X, OCLC 69279234 .
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Najlepsza broń. Plan mobilizacyjny „W” i jego ewolucja. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Adiutor”, 2010. ISBN 978-83-86100-83-5.
- Tadeusz Böhm , Bataliony Obrony Narodowej w Wielkopolsce w latach 1936-1939 i ich rola w Kampanii Wrześniowej, Poznań: Sorus, 1996, ISBN 83-87133-01-9, OCLC 830126196 .
- Tadeusz Jurga: Wojsko Polskie : krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 7, Regularne jednostki Wojska Polskiego w 1939 : organizacja, działania bojowe, uzbrojenie, metryki związków operacyjnych, dywizji i brygad. Warszawa : Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1975.
- Władysław Steblik, Armia "Kraków" 1939, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1989, wyd. II, ISBN 83-11-07434-8.
- Piotr Skupień, Adam Śliwa: 55 Dywizja Piechoty Rezerwowa. seria Wielka Księga Piechoty Polskiej 1918-1939 tom nr 45. Warszawa: Edipresse Polska S.A., 2020. ISBN 978-83-8164-328-3.
- Kamil Stepan, Andrzej Wesołowski: To proste - będziemy się bić. Polskie przygotowania obronne (marzec-sierpień 1939). Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, Wojskowe Biuro Historyczne im. gen. broni Kazimierza Sosnkowskiego, 2019. ISBN 978-83-8098-697-8.