Batalion ON „Zawiercie” – Wikipedia, wolna encyklopedia

Batalion ON „Zawiercie”
Zawierciański batalion ON, Batalion piechoty typ spec. nr 51
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1937

Rozformowanie

1939

Dowódcy
Pierwszy

mjr Rudolf Geyer

Działania zbrojne
kampania wrześniowa
Organizacja
Dyslokacja

Zawiercie

Formacja

Obrona Narodowa

Rodzaj wojsk

piechota

Skład

typ III

Górnośląska ON
Obrona Narodowa w 1939

Zawierciański Batalion Obrony Narodowej (batalion ON „Zawiercie”) batalion piechoty typ specjalny nr 51[1]pododdział piechoty Wojska Polskiego II RP.

Formowane i zmiany organizacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Batalion został sformowany w 1937 roku, w Zawierciu, w składzie Górnośląskiej Brygady ON. Wiosną 1939 roku został przeformowany na etat batalionu ON typ III. Jednostką administracyjną dla Zawierciańskiego batalionu ON był 11 pułk piechoty w Tarnowskich Górach. Jego dowódcą został mianowany mjr Rudolf Geyer. Ze względu na reorganizacje struktur ON na Śląsku, w batalionie ON „Zawiercie” nastąpiła zmiana terenu działania batalionu z dniem 2 sierpnia 1939 przeniesiono kompanię ON „Olkusz”, do formowanego batalionu ON „Olkusz” w jej miejsce sformowano nową kompanię ON „Łazy”[2].

W dniach 24-25 sierpnia 1939 roku, zgodnie z planem mobilizacyjnym „W”, skład osobowy Zawierciańskiego batalionu ON stał się zawiązkiem dla batalionu piechoty typu specjalnego nr 51, mobilizowanego w alarmie, w grupie jednostek oznaczonych kolorem niebieskim przez Komendę Rejonu Uzupełnień Zawiercie[1].

Baon piechoty nr 51 został włączony w skład 201 pułku piechoty jako jego I batalion.

Obsada personalna

[edytuj | edytuj kod]

Obsada personalna batalionu w marcu 1939 roku[3][a]:

  • dowódca batalionu – mjr Rudolf Geyer (*)[b]
  • dowódca 1 kompanii ON „Zawiercie” – kpt. Szczepaniak Kazimierz (*)[b]
  • dowódca 2 kompanii ON „Olkusz” – kpt. Szyszkowskl Konstanty (*)[b]
  • dowódca 3 kompanii ON „Siewierz” – kpt. piech. Tomczak Kazimierz I

Obsada „wojenna”[6]:

  • dowódca batalionu – mjr Rudolf Geyer
  • adiutant – NN
  • lekarz – ppor. rez. lek. med. Kinowski (ppor. dr med. Tuora)
  • dowódca 1 kompanii strzeleckiej (dawniej ON „Zawiercie”) – kpt. Kazimierz Szczepaniak
  • dowódca 2 kompanii strzeleckiej (dawniej ON „Łazy”) – ppor. Anatol Garstka
  • dowódca 3 kompanii strzeleckiej (dawniej ON „Siewierz”) – kpt. Antoni Bulka
  • dowódca kompanii ckm – por. Fedorowicz (por. Adam Doboszyński)
  1. Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[4].
  2. a b c Gwiazdką oznaczono oficera, który pełnił jednoczenie więcej niż jedną funkcję[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Kazimierz Pindel: Obrona Narodowa 1937-1939. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979. ISBN 83-11-06301-X. OCLC 69279234.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.
  • Piotr Zarzycki, Plan mobilizacyjny "W". Wykaz oddziałów mobilizowanych na wypadek wojny, Pruszków 1995, ISBN 83-85621-87-3.
  • Władysław Steblik, Armia "Kraków" 1939, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1989, wyd. II, ISBN 83-11-07434-8.
  • Batalion ON „Zawiercie”. Obrona Narodowa II RP 1937-1939. Serwis poświęcony formacjom Obrony Narodowej II RP i Przysposobienia Wojskowego Konnego. [dostęp 2018-08-20].
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Najlepsza broń. Plan mobilizacyjny „W” i jego ewolucja. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Adiutor”, 2010. ISBN 978-83-86100-83-5.
  • Piotr Skupień, Adam Śliwa: 55 Dywizja Piechoty Rezerwowa. seria: Wielka Księga Piechoty Polskiej tom nr 45. Warszawa: Edipresse Polska S.A., 2020. ISBN 978-83-8164-328-3.