Batalion ON „Sokal” – Wikipedia, wolna encyklopedia

Batalion ON „Sokal”
Sokalski batalion ON
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1939

Rozformowanie

1939

Dowódcy
Ostatni

kpt. Jan Baraniecki

Działania zbrojne
kampania wrześniowa
Organizacja
Dyslokacja

Sokal

Formacja

Obrona Narodowa

Rodzaj wojsk

piechota

Skład

typ I

Lwowska Brygada ON
Tarnopolska Półbrygada ON
Obrona Narodowa w 1939

Sokalski Batalion Obrony Narodowej (batalion ON „Sokal”) – pododdział piechoty Wojska Polskiego II RP.

Formowanie i organizacja

[edytuj | edytuj kod]

Jednostka sformowana została wiosną 1939, w Sokalu, w składzie Lwowskiej Brygady ON, na podstawie etatu batalionu ON typ I.

Jednostką administracyjną i mobilizującą dla Sokalskiego batalionu ON był 19 pułk piechoty Odsieczy Lwowa we Lwowie.

Według autorów „Polskich Sił Zbrojnych” oraz Stanisława Truszkowskiego w mobilizacji powszechnej na terenie OK VI utworzono dowództwo Tarnopolskiej Półbrygady ON, któremu podporządkowane zostały bataliony ON: Sokalski, Tarnopolski i Złoczowski. 19 września nastąpiła reorganizacja i wzmocnienie Sokalskiego batalionu ON o kompanię ckm w składzie 3 ckm i armaty ppanc. ppor. Leona Kamensa. Tego dnia batalion liczył 17 oficerów i 382 szeregowych[1].

Sokalski batalion ON w kampanii wrześniowej

[edytuj | edytuj kod]

W trakcie obrony Lwowa, od 13 września batalion wszedł w skład odcinka północno-zachodniego „Góra Stracenia” sektora zachodniego pod dowództwem ppłk Stanisława Kalkista Brzezińskiego. Od 19 września uzupełniony osobowo i dozbrojony batalion wszedł w skład pułku piechoty „Góra Stracenia” ppłk Stanisława Kalkista Brzezińskiego jako jego II batalion. 19 września po południu prowadził natarcie w kierunku cmentarza kleparowskiego[2].

Żołnierze batalionu ON "Sokal"

[edytuj | edytuj kod]

Obsada dowódcza batalionu we wrześniu 1939

[edytuj | edytuj kod]

Obsada personalna batalionu[3]

  • dowódca batalionu – kpt. adm. (piech.) Jan Baraniecki[4]
  • adiutant batalionu - ppor. rez. Stanisław Schneider
  • oficer gospodarczy - kpt. rez. Stanisław Jaworski
  • oficer żywnościowy - por. Rudolf Brenenstuhl
  • dowódca 1 kompanii - por. rez. Kazimierz Schneid
  • dowódca 2 kompanii - kpt. piech. st. sp. Józef Joachim Grzyb †1940 Charków
  • dowódca 3 kompanii – kpt. piech. Władysław Szczurowski
  • dowódca kompanii ckm - ppor. Leon Kamens

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Kazimierz Pindel, Obrona Narodowa 1937-1939, Warszawa: Wydaw. Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, ISBN 83-11-06301-X, OCLC 69279234.
  • Polskie Siły Zbrojne w II wojnie światowej, tom I, Kampania wrześniowa 1939, cz. 1, Polityczne i wojskowe położenie Polski przed wojną, Londyn 1961.
  • Stanisław Truszkowski, Z dziejów formacji Obrony Narodowej w siłach zbrojnych II Rzeczypospolitej, Wojskowy Przegląd Historyczny, nr 3/4 z 1969 i nr 1 z 1970.
  • Andrzej Wesołowski (red.): Obrona Lwowa 1939 tom 1: Dokumenty 1-16 września. Warszawa: Wydawnictwo Tetragon, 2018. ISBN 978-83-63374-64-8.
  • Andrzej Wesołowski (red.): Obrona Lwowa 1939 tom 2: Dokumenty 17-22 września. Warszawa: Wydawnictwo Tetragon, 2018. ISBN 978-83-63374-65-5.
  • Jerzy S. Wojciechowski: 40 Pułk Piechoty „Dzieci Lwowskich”. Zarys historii wojennej pułków polskich w kampanii wrześniowej. Zeszyt 168. Pruszków: Oficyna Wydawnicza Ajaks, 2007. ISBN 978-83-88773-90-7.