Śląsko-Cieszyńska Półbrygada Obrony Narodowej – Wikipedia, wolna encyklopedia

Śląsko-Cieszyńska Półbrygada Obrony Narodowej
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1937

Rozformowanie

1939

Nazwa wyróżniająca

Śląsko-Cieszyńska

Tradycje
Święto

2 października

Kontynuacja

202 Pułk Piechoty (rezerwowy)

Dowódcy
Ostatni

ppłk dypl. Jan Rudolf Gabryś

Działania zbrojne
Rewindykacja Zaolzia
Organizacja
Dyslokacja

garnizon Bielsko

Rodzaj sił zbrojnych

Wojsko[1]

Rodzaj wojsk

Obrona Narodowa

Podległość

Biuro do Spraw Jednostek
Obrony Narodowej

Skład

3 x baony ON typu III

Śląsko-Cieszyńska Półbrygada ON
Obrona Narodowa w 1939

Śląsko-Cieszyńska Półbrygada Obrony Narodowejpółbrygada piechoty Wojska Polskiego II RP.

Formowanie i zmiany organizacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Śląsko-Cieszyńska Półbrygada ON została sformowana w 1937 na terenie Okręgu Korpusu Nr V. Jej nazwa związana była ze Śląskiem Cieszyńskim. Dowództwo jednostki stacjonowało w garnizonie Bielsko[2]. Dowódcy półbrygady podporządkowane zostały trzy bataliony ON: „Bielski”, „Cieszyński” i „Oświęcimski”. We wrześniu 1937 bataliony wydzieliły po jednej kompanii dla Chorzowskiego batalionu ON. W maju 1938 półbrygada, pod względem inspekcji, została podporządkowana gen. bryg. Antoniemu Szyllingowi, generałowi do prac przy GISZ z siedzibą w Krakowie.

30 listopada 1938 Minister Spraw Wojskowych, gen. dyw. Tadeusz Kasprzycki ustalił datę święta półbrygady na dzień 2 października[3].

W listopadzie 1938, po rewindykacji Zaolzia, utworzona została Powiatowa Komenda Przysposobienia Wojskowego we Frysztacie, a w następnym miesiącu podjęto decyzję o zorganizowaniu czwartego batalionu z dowództwem w Cieszynie i kompaniami rozlokowanymi na Zaolziu. Jednostka otrzymała nazwę II Cieszyński batalion ON, a 27 marca 1939 osiągnęła pełny stan osobowy. Dotychczasowy Cieszyński batalion ON otrzymał numer I.

14 lutego 1939 półbrygada przemianowana została na Śląsko-Cieszyńską Brygadę ON, a wiosną tego roku wszystkie cztery bataliony przeformowane na etat batalionu ON typ III. Latem ze składu brygady wyłączony został Oświęcimski batalion ON i podporządkowany dowódcy Górnośląskiej Brygady ON. 21 sierpnia 1939 Biuro do Spraw Jednostek Obrony Narodowej wydało rozkaz o przemianowaniu brygady na Śląsko-Cieszyńską Półbrygadę ON.

Organizacja pokojowa Śląsko-Cieszyńskiej Półbrygady ON w sierpniu 1939

[edytuj | edytuj kod]

Mobilizacja

[edytuj | edytuj kod]

Zgodnie z planem mobilizacyjnym „W” na bazie półbrygady sformowany został 202 Pułk Piechoty (rezerwowy), który wszedł w skład 21 Dywizji Piechoty Górskiej. Dotychczasowe bataliony ON przeformowane zostały w bataliony piechoty oznaczone numerami: 50, 57 i 58.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. W skład ówczesnych Sił Zbrojnych RP wchodziło wojsko, czyli wojska lądowe oraz Marynarka Wojenna.
  2. Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 541.
  3. Dziennik Rozkazów Ministra Spraw Wojskowych z 30 listopada 1938 r., Nr 14, poz. 162.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Kazimierz Pindel, Obrona Narodowa 1937-1939, Warszawa: Wydaw. Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, ISBN 83-11-06301-X, OCLC 69279234.
  • Tadeusz Jaruga: Wojsko Polskie : krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 7, Regularne jednostki Wojska Polskiego w 1939 : organizacja, działania bojowe, uzbrojenie, metryki związków operacyjnych, dywizji i brygad. Warszawa : Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1975
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.