Daniel Day-Lewis – Wikipedia, wolna encyklopedia

Daniel Day-Lewis
Ilustracja
Daniel Day-Lewis, 2013
Imię i nazwisko

Daniel Michael Blake Day-Lewis

Data i miejsce urodzenia

29 kwietnia 1957
Londyn

Zawód

aktor

Współmałżonek

Rebecca Miller
(od 1996)

Lata aktywności

1971–2017

Odznaczenia
Odznaka Rycerza Kawalera (Wielka Brytania)

Sir Daniel Michael Blake Day-Lewis (ur. 29 kwietnia 1957 w Londynie) – brytyjski aktor filmowy i teatralny. Posiada irlandzkie obywatelstwo.

Zdobywca trzech Oscarów za najlepsze role pierwszoplanowe w filmach: Moja lewa stopa (1989), Aż poleje się krew (2007) i Lincoln (2012), łącznie był nominowany do nagrody sześć razy. W listopadzie 2012 został okrzyknięty „największym aktorem świata” przez amerykański tygodnik „Time[1]. W czerwcu 2017 poinformował o zakończeniu kariery aktorskiej[2]. W 2024 roku powrócił do aktorstwa, by zagrać w filmie Anemone w reżyserii jego syna Ronana[2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Rodzina i edukacja

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Greenwich w Londynie jako syn irlandzkiego poety Cecila Day-Lewisa i pochodzącej z żydowskiej rodziny aktorki Jill Balcon. Dorastał ze starszą siostrą Lydią Tamasin (ur. 1953). Kiedy miał dwa lata, przeprowadził się z rodziną do Croom's Hill w Greenwich.

Po ukończeniu szkoły średniej Bedales School w Hampshire i Sevenoaks School w hrabstwie Kent studiował aktorstwo w Bristol Old Vic Theatre School w Bristol.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Kiedy miał 14 lat, zadebiutował na kinowym ekranie rolą w dramacie Johna Schlesingera Ta przeklęta niedziela (1971) u boku Glendy Jackson. Występował na scenie Bristol Old Vic i Royal Shakespeare Company. Po gościnnym występie w roli DJ-a w serialu BBC Mały nakład (Shoestring, 1980) znalazł się w obsadzie biograficznego dramatu Richarda Attenborough Gandhi (1982) z Benem Kingsleyem i Candice Bergen. Później wystąpił w przygodowym dramacie historycznym Bunt na Bounty (1984) u boku Mela Gibsona i Anthony’ego Hopkinsa, komediodramacie Stephena Frearsa Moja piękna pralnia (1985) oraz melodramacie Jamesa Ivory Pokój z widokiem (1985) z Heleną Bonham Carter i Julianem Sandsem.

Za rolę Christy’ego Browna, uznanego artysty malarza zmagającego się z porażeniem mózgowym, urodzonego niemal całkowicie sparaliżowanego, a przez większą część dzieciństwa uważanego za niedorozwiniętego umysłowo w biograficznym filmie Jima Sheridana Moja lewa stopa (1989) został uhonorowany nagrodą Oscara i Brytyjskiej Akademii Filmowej (BAFTA).

Uchodził za perfekcjonistę. Przed nagrywaniem scen przesłuchania Gerry’ego Conlona, drobnego złodziejaszka z Belfastu niewinnie skazanego za udział w zamachu terrorystycznym, w opartym na faktach dramacie Jima Sheridana W imię ojca (1993) spędził trzy doby w zamkniętej celi więziennej – bez snu, gdyż strażnicy co dziesięć minut uderzali o kraty blaszanymi kubkami. Ta kreacja przyniosła mu nominację do Oscara. Przed realizacją filmu Bokser (1997) przeszedł kilkumiesięczny trening bokserski. Przygotowując się do roli bezlitosnego przywódcy grupy Amerykanów – Billa „Rzeźnika” Poole’a w dramacie gangsterskim Gangi Nowego Jorku (2002), nosił stroje z epoki także poza planem. Za rolę w tym filmie zdobył kolejną nominację do Oscara.

Drugiego Oscara w karierze przyniosła mu rola wydobywcy cennego surowca w Kalifornii w dramacie Paula Thomasa Andersona Aż poleje się krew (2007). Trzecią statuetkę Oscara otrzymał za rolę prezydenta Stanów Zjednoczonych Abrahama Lincolna w filmie Stevena Spielberga Lincoln (2012).

W grudniu 2017 roku pojawił się w głównej roli w filmie Nić widmo (Phantom Thread), także w reżyserii Andersona, za którą został ponownie nominowany do Oscara. Wcześniej jednak, w czerwcu tego samego roku, ogłosił koniec kariery aktorskiej, nie zdradzając tego przyczyn[2].

W październiku 2024 Deadline Hollywood poinformował, że Day-Lewis wraca do aktorstwa. Ma się pojawić w filmie Anemone, którego reżyserem jest jego syn Ronan, a scenariusz napisali oni wspólnie[2].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1989–1994 był związany z Isabelle Adjani, z którą ma syna Gabriela-Kane’a (ur. 9 kwietnia 1995)[3]. 13 listopada 1996 roku poślubił Rebeccę Miller. Mają dwóch synów – Ronana Cala (ur. 14 czerwca 1998) i Cashela Blake’a (ur. 2002).

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]
Day-Lewis na gali rozdania nagród BAFTA (2008)

Filmy fabularne

[edytuj | edytuj kod]

Seriale telewizyjne

[edytuj | edytuj kod]
  • 1980: Mały nakład (Shoestring) jako DJ
  • 1982: Mróz w maju (Frost in May) jako Archie Hughes-Forret
  • 1983: BBC Play of the Month jako Gordon Whitehouse

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jessica Winter (2012-11-05): The World’s Greatest Actor. Time. [dostęp 2017-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-07)]. (ang.).
  2. a b c d Andreas Wiseman, Anthony D'Alessandro: Daniel Day-Lewis Returning To Big Screen In Focus Features’ ‘Anemone’ From Ronan Day-Lewis. deadline.com. [dostęp 2024-10-01]. (ang.).
  3. Cassie Carpenter (2015-09-24): Silver fox Daniel Day-Lewis bares his tattooed sleeves on NYC stroll... as his son Gabriel showcases his six-pack abs. Daily Mail. [dostęp 2017-06-21]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]