Philip Seymour Hoffman – Wikipedia, wolna encyklopedia

Philip Seymour Hoffman
Ilustracja
Philip Seymour Hoffman (2011)
Data i miejsce urodzenia

23 lipca 1967
Fairport, stan Nowy Jork

Data i miejsce śmierci

2 lutego 2014
Nowy Jork

Zawód

aktor, reżyser

Lata aktywności

1991–2014

Multimedia w Wikimedia Commons

Philip Seymour Hoffman (ur. 23 lipca 1967 w Fairport, zm. 2 lutego 2014 w Nowym Jorku[1][2]) – amerykański aktor i reżyser filmowy i teatralny[3]. Laureat Oscara w kategorii Najlepszy aktor pierwszoplanowy, Złotego Globu i nagrody BAFTA za rolę pisarza Trumana Capote’a w filmie biograficznym Capote (2005) w reżyserii Bennetta Millera.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Fairport[4], w stanie Nowy Jork. Jego rodzina miała korzenie irlandzkie, angielskie, niemieckie, holenderskie, a także polskie[5]. Jego matka, Marilyn Hoffman O’Connor (z domu Loucks), pochodziła z Waterloo i pracowała jako nauczycielka w szkole podstawowej, zanim została prawnikiem, a ostatecznie sędzią sądu rodzinnego[6]. Jego ojciec, Gordon Stowell Hoffman, pochodzący z Niemiec, pochodził z Genewy w Nowym Jorku i pracował dla Xerox Corporation[6][7]. Miał starszego brata Gordona Richarda „Gordy’ego” (ur. 13 października 1964) oraz dwie siostry – Jill i Emily[8]. W 1985 ukończył Fairport High School[9]. W szkole średniej występował w przedstawieniach, jako Radar O’Reilly w M*A*S*H i jako Willy Loman w Śmierci komiwojażera[8]. Podczas wakacji był na obozie teatralnym Saratoga Springs (NY), gdzie poznał i zaprzyjaźnił się z Bennettem Millerem i Danem Futtermanem, reżyserem i scenarzystą[8]. W 1989 ukończył studia aktorskie w Tisch School of the Arts na Uniwersytecie Nowojorskim[10].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Po studiach pracował przy produkcjach off-Broadwayowskich. W 1991 zadebiutował na ekranie jako oskarżony o gwałt Steven Hanauer w serialu NBC Prawo i porządek – pt. „The Violence of Summer” i pod nazwiskiem Phil Hoffman[11] jako Klutch w komedii kryminalnej Triple Bogey on a Par Five Hole (1991) z udziałem Robbie’go Coltrane’a. Pierwszą znaczącą rolą była drugoplanowa postać George’a Willisa Jr. w dramacie Martina Bresta Zapach kobiety (1992) u boku Ala Pacino i Chrisa O’Donnella[12].

Po występie w komedii kryminalnej Znaleźne (Money for Nothing, 1993) z Johnem Cusackiem, filmie sensacyjnym Rogera Donaldsona Ucieczka gangstera (1994) jako niedoświadczony gangster u boku Aleca Baldwina i Kim Basinger, melodramacie Luisa Mandokiego Kiedy mężczyzna kocha kobietę (1994) z Andym Garcíą i Meg Ryan oraz komediodramacie Roberta Bentona Naiwniak (1994) wg powieści Richarda Russo z Paulem Newmanem w roli spiętego policjanta, stworzył postać homoseksualnego filmowca Scotty’ego w dramacie Paula Thomasa Andersona Boogie Nights (1997) u boku Marka Wahlberga, Julianne Moore i Burta Reynoldsa. W dramacie kryminalnym Anthony’ego Minghelli Utalentowany pan Ripley (1999) zagrał rolę playboya[13].

Współpracował z takimi reżyserami jak Cameron Crowe na planie komediodramatu U progu sławy (2000) czy Spike Lee podczas realizacji 25. godzina (2002), grając w ich filmach także role drugoplanowe. Jednocześnie rozwijał karierę aktorską w teatrach Broadwayu, zdobywając trzykrotnie nominację do nagrody Tony dla najlepszego aktora jako hollywoodzki scenarzysta Austin w sztuce Sama Sheparda True West (2000)[8] u boku Johna C. Reilly, za rolę Jamesa Tyrone’a Jr. w spektaklu Eugene’a O’Neilla Zmierzch długiego dnia (2003)[8] z Vanessą Redgrave i jako Willy Loman w Śmierci komiwojażera (2012)[8]. Próbował na Broadwayu swoich sił także jako reżyser[6].

Za kreację pracownika banku z Toronto, który przepuszcza miliony dolarów swoich klientów na grę w ruletkę w kasynach w kanadyjskim dramacie psychologicznym Hazardzista (Owning Mahowny, 2003) był nominowany do Nagrody Genie. Przełomową w jego karierze była rola pisarza Trumana Capote’a w filmie biograficznym Capote (2005) w reżyserii Bennetta Millera. Otrzymał za tę kreację m.in. Złote Globy, nagrodę BAFTA oraz Oscara w kategorii najlepsza główna rola męska.

Wyróżniany był także za rolę niezwykłego agenta CIA Gusta Avrakotosa w Wojnie Charliego Wilsona (2007) z Tomem Hanksem i Julią Roberts, kreację podejrzanego o pedofilię księdza w Wątpliwość (2008) z Meryl Streep czy postać charyzmatycznego przywódcy religijnego w Mistrzu (2012) – wszystkie te trzy role przyniosły mu nominacje (w kategorii drugoplanowa rola męska) zarówno do Oscara, jak i Złotego Globu[14].

W 2010 zadebiutował jako reżyser filmem Jack uczy się pływać. Był także producentem tego filmu i kilku innych, w których występował, w tym Capote.

Przez lata zmagał się z uzależnieniem od alkoholu i narkotyków[13][15]. Zmarł 2 lutego 2014 w wieku 46 lat w apartamencie na Manhattanie[1][2]. Nieżyjącego aktora znalazła w łazience jego asystentka[16][17]. Policja znalazła w wynajmowanym przez Hoffmana mieszkaniu heroinę oraz liczne akcesoria potrzebne do jej stosowania[18][19]. Został pochowany podczas prywatnej ceremonii z udziałem rodziny i przyjaciół[20].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

W 1999 poznał projektantkę kostiumów Marianne „Mimi” O’Donnell[15], z którą był związany aż do swojej śmierci[21]. Mieli trójkę dzieci: syna Coopera Alexandra oraz dwie córki – Tallulah i Willę.

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Ray Sanchez (2014-02-28): Coroner: Philip Seymour Hoffman died of acute mixed drug. CNN. [dostęp 2014-02-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-03)]. (ang.).
  2. ↑ a b Allen St. John (2014-02-02): Philip Seymour Hoffman Found Dead In NYC Apartment. „Forbes”. [dostęp 2014-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-03)]. (ang.).
  3. ↑ Philip Seymour Hoffman. Listal. [dostęp 2016-11-27]. (ang.).
  4. ↑ Personalidade: Philip Seymour Hoffman (EUA). InterFilmes.com. [dostęp 2019-07-03]. (port.).
  5. ↑ Philip Seymour Hoffman – What Nationality Ancestry. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2022-07-07]. (ang.).
  6. ↑ a b c Philip Seymour Hoffman Biography (1967-). Film Reference. [dostęp 2016-11-27]. (ang.).
  7. ↑ Philip Seymour Hoffman – Actor. CineMagia.ro. [dostęp 2017-04-27]. (rum.).
  8. ↑ a b c d e f Philip Seymour Hoffman Actor. TV Guide. [dostęp 2014-11-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-08)]. (ang.).
  9. ↑ Philip Seymour Hoffman Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2017-04-27]. (ang.).
  10. ↑ Philip Seymour Hoffman. MYmovies. [dostęp 2017-04-27]. (wł.).
  11. ↑ Triple Bogey on a Par Five Hole. IMDb. [dostęp 2014-02-04]. (ang.).
  12. ↑ Philip Seymour Hoffman. ČSFD.cz. [dostęp 2017-04-27]. (cz.).
  13. ↑ a b Janusz Wróblewski (2014-02-03): Philip Seymour Hoffman (1967–2014). „Polityka”. [dostęp 2017-03-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-08)]. (pol.).
  14. ↑ Philip Seymour Hoffman (23 de Julho de 1967). Filmow. [dostęp 2016-11-27]. (port.).
  15. ↑ a b Oszukał wszystkich?. Wirtualna Polska. [dostęp 2017-03-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-08)]. (pol.).
  16. ↑ Philip Seymour Hoffman Dead: Actor Dies At 46 In New York Apartment. „The Huffington Post”. [dostęp 2014-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-08)]. (ang.).
  17. ↑ Benjamin Lee (2017-07-15): Discretion, not CGI: how Philip Seymour Hoffman was kept in the Hunger Games. „The Guardian”. [dostęp 2017-03-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-08)]. (ang.).
  18. ↑ Philip Seymour Hoffman: Uzależniony od heroiny. Interia.pl. [dostęp 2014-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-02)]. (pol.).
  19. ↑ Zachary Kussin (2016-09-16): Live in the NYC home where Philip Seymour Hoffman died – for less. „New York Post”. [dostęp 2017-03-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-08)]. (ang.).
  20. ↑ Philip Seymour Hoffman (1967-2014). Find A Grave. [dostęp 2017-04-27]. (ang.).
  21. ↑ Laura Turner (2014-02-03): Philip Seymour Hoffman: ‘Were Jesus alive today, he would be causing havoc’. Religion News Service. [dostęp 2014-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-08)]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Nagroda Akademii Filmowej dla najlepszego aktora pierwszoplanowego
1920–1939
1940–1959
1960–1979
1980–1999
2000–2019
2020–2039
Złoty Glob dla najlepszego aktora w filmie dramatycznym
1940–1959
1960–1979
1980–1999
2000–2019
2020–2039

Nagroda BAFTA dla najlepszego aktora pierwszoplanowego
1950–1959
1960–1969
1970–1979
1980–1989
1990–1999
2000–2009
2010–2019
2020–2029
Nagroda Gildii Aktorów Ekranowych za wybitny występ aktora w roli pierwszoplanowej
1994-1999
2000–2009
2010–2019
2020–2029
Puchar Volpiego dla najlepszego aktora
1932-1959
1960-1989
1990-2009
2010-2029
Nagroda Krajowego Stowarzyszenia Krytyków Filmowych dla najlepszego aktora
Nagroda Stowarzyszenia Bostońskich Krytyków Filmowych dla najlepszego aktora
Nagroda Stowarzyszenia Chicagowskich Krytyków Filmowych dla najlepszego aktora
Nagroda Stowarzyszenia Krytyków Filmowych Dallas-Fort Worth dla najlepszego aktora
Nagroda Stowarzyszenia Krytyków Filmowych Los Angeles dla najlepszego aktora
Nagroda Stowarzyszenia Krytyków Filmowych Toronto dla najlepszego aktora
Nagroda Stowarzyszenia Krytyków Filmowych Online dla najlepszego aktora
Nagroda National Board of Review dla najlepszego aktora
Nagroda National Board of Review dla najlepszego aktora drugoplanowego
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Philip_Seymour_Hoffman&oldid=71664324”