Ford Zephyr – Wikipedia, wolna encyklopedia
Ford Zephyr – samochód osobowy klasy średniej, a następnie klasy wyższej produkowany przez brytyjski oddział koncernu Ford Motor Company (Ford of Britain) w latach 1950–1972.
Pierwsza generacja
[edytuj | edytuj kod]Ford Zephyr I | |
Producent | |
---|---|
Zaprezentowany | Sierpień 1950 |
Okres produkcji | 1950 – 1956 |
Miejsce produkcji | |
Poprzednik | |
Następca | Ford Zephyr II |
Dane techniczne | |
Segment | |
Typy nadwozia | |
Skrzynia biegów | 3-biegowa manualna |
Napęd | |
Długość | 4369 mm |
Szerokość | 1626 mm |
Wysokość | 1524 mm |
Rozstaw osi | 2642 mm |
Masa własna | 1118 kg |
Liczba miejsc | 4 |
Dane dodatkowe | |
Pokrewne |
Ford Zephyr I został zaprezentowany po raz pierwszy w 1950 roku.
W 1950 roku brytyjski oddział Forda przedstawił, topowy model Zephyr, który oparty został na tańszym i pozycjonowanym w ofercie niżej sedanie Consul. Pierwsza generacja modelu była pojazdem klasy średniej, wyróżniając się obłą, zaokrągloną sylwetką przyozdobioną licznymi chromownaymi akcentami[1]. Charakterystycznym elementem było zabudowane tylne nadkole, a także zwężana ku tyłowi sylwetka nadwozia[2].
Zodiac
[edytuj | edytuj kod]W 1954 roku Ford poszerzył swoją ofertę modelową o jeszcze bogatszy wariant modelu Zephyr, który otrzymał nazwę Ford Zodiac. Odróżniała się ona dwukolorowym malowaniem nadwozia, innym wzorem atrapy chłodnicy i większą liczbą chromowanych akcentów[3].
Silnik
[edytuj | edytuj kod]- L6 2.2l OHV
Druga generacja
[edytuj | edytuj kod]Ford Zephyr II | |
Producent | |
---|---|
Zaprezentowany | Sierpień 1950 |
Okres produkcji | 1956 – 1962 |
Miejsce produkcji | |
Poprzednik | Ford Zephyr I |
Następca | Ford Zephyr III |
Dane techniczne | |
Segment | |
Typy nadwozia | 4-drzwiowy sedan |
Skrzynia biegów | 3-biegowa manualna |
Napęd | |
Długość | 4534 mm |
Szerokość | 1702 mm |
Rozstaw osi | 2718 mm |
Masa własna | 1168 kg |
Liczba miejsc | 4 |
Dane dodatkowe | |
Pokrewne |
Ford Zephyr II został zaprezentowany po raz pierwszy w 1956 roku.
Druga generacja Zephyra przeszła istotne modyfikacje w stosunku do poprzednika, stając się znacznie większym samochodem klasy wyższej[4]. Topowa limuzyna Forda zyskała szersze oraz dłuższe, smuklejsze nadwozie, a także wyraźniej zaznaczone reflektory i większą, chromowaną atrapę chłodnicy. Kabina pasażerska razem z przedziałem bagażowym stała się pojemniejsza. Opcja dwukolorwego nadwozia obejmowała teraz także podstawowy wariant Zephyr[5].
Zodiac
[edytuj | edytuj kod]Podobnie jak w przypadku poprzednika, także i oferta drugiej generacji Zephyra została poszerzona o luksusowy, topowy model Zodiac[6]. Charakteryzował się bogatszym wyposażeniem, a także większą liczbą chromowanych ozdobników, które zdobiły nie tylko pas przedni, ale i tylną część nadwozia[7].
Silnik
[edytuj | edytuj kod]- L6 2.5l OHV
Trzecia generacja
[edytuj | edytuj kod]Ford Zephyr III | |
Producent | |
---|---|
Zaprezentowany | Kwiecień 1962 |
Okres produkcji | 1962 – 1966 |
Miejsce produkcji | |
Poprzednik | Ford Zephyr II |
Następca | Ford Zephyr IV |
Dane techniczne | |
Segment | |
Typy nadwozia | |
Skrzynia biegów | 3-biegowa manualna |
Napęd | |
Długość | 4591 mm |
Szerokość | 1759 mm |
Wysokość | 1454-1467 mm |
Rozstaw osi | 2718 mm |
Masa własna | 1168-1321 kg |
Liczba miejsc | 4 |
Ford Zephyr III został zaprezentowany po raz pierwszy w 1962 roku.
Trzecia odsłona Forda Zephyra powstała w zupełnie nowym kierunku stylistycznym, porzucając zaokrąglone kształty nadwozia[8]. Samochód zyskał bardziej kanciaste proporcje, z wyraźniej zaznaczoną linią nadkoli, drzwi oraz błotników. Przód zdobiły okrągłe reflektory i duża, chromowana atrapa chłodnicy, z kolei tył zdobiły podłużne, wąskie tylne lampy umieszczone pionowo z delikatnym odchyleniem na zewnętrzne strony[9].
Równolegle z trzecią, podstawową odsłoną Zephyra, ofertę poszerzyła także droższa odmiana Zephyr 6, która charakteryzowała się innym wyglądem pasa przedniego. Pojawiła się tutaj dwuczęściowa atrapa chłodnicy dzielona w połowie poprzeczką w kolorze malowania nadwozia[10].
Zodiac
[edytuj | edytuj kod]Topowym modelem w ofercie Forda ponownie stała się luksusowa odmiana Zodiac. Charakteryzowała się ona bogatszym wyposażeniem, a także innym wyglądem zewnętrznym. Z przodu pojawiła się dodatkowa para reflektorów, a nadwozie zdobiło więcej chromowanych ozdobników[11].
Silnik
[edytuj | edytuj kod]- L4 1.7l OHV
Czwarta generacja
[edytuj | edytuj kod]Ford Zephyr IV | |
Producent | |
---|---|
Zaprezentowany | Październik 1966 |
Okres produkcji | 1966 – 1972 |
Miejsce produkcji | |
Poprzednik | Ford Zephyr III |
Następca | |
Dane techniczne | |
Segment | |
Typy nadwozia | |
Skrzynia biegów | 4-biegowa manualna |
Napęd | |
Długość | 4699 mm |
Szerokość | 1810 mm |
Wysokość | 1486 mm |
Rozstaw osi | 2921 mm |
Masa własna | 1232-1308 kg |
Liczba miejsc | 4 |
Ford Zephyr IV został zaprezentowany po raz pierwszy w 1966 roku.
Czwarta i ostatnia generacja Forda Zephyra powstała jako zupełnie nowa konstrukcja, w dalszym stopniu zmierzając w stronę kanciastych proporcji nadwozia[12]. Nadwozie zyskało smuklejsze proporcje, z wyraźnymi przetłoczeniami i lusterkami bocznymi umieszczonymi na krawędziach przednich błotników. Z przodu pojawiła się węższa atrapa chłodnicy przedzielona w połowie chromowaną poprzeczką, a mniejsze, okrągłe reflektory zdobiły okalające je kierunkowskazy z zaokrąglonymi krawędziami. Tył zdobiły z kolei wąskie, prostokątne reflektory[13].
Zodiac
[edytuj | edytuj kod]Jedną z dwóch luksusowych odmian opartych na Fordzie Zephyrze czwartej generacji ponownie był odel Zodiac, który poza bogatszym wyposażeniem tym razem otrzymał rozleglejsze zmiany wizualne. Zdobione większą liczbą chromowanych ozdobników nadwozie otrzymało z przodu dwie pary okrągłych reflektorów, a także większą, chromowaną atrapę chłodnicy i biegnący przez całą szerokość tyłu pas oświetlenia[14].
Executive
[edytuj | edytuj kod]Nowością w gamie ostatniej generacji Forda Zephyra była jeszcze droższa odmiana Ford Executive, która plasowała się powyżej modelu Zodiac z najdłuższą listą wyposażenia dodatkowego. Otrzymała ona inny wzór felg, więcej chromowanych ozdobników i dodatkowe oświetlenie na zderzaku[15].
Koniec produkcji i następca
[edytuj | edytuj kod]Trwająca 6 lat produkcja Forda Zephyra zakończyła się we wszystkich krajach, gdzie go wytwarzano, w 1972 roku[16]. Następcą na rynku europejskim i południowoafrykańskim stał się model Granada, z kolei w Australii i Nowej Zelandii - trzecia generacja modelu Falcon.
Silniki
[edytuj | edytuj kod]- V4 2.0l
- V6 2.5l
Zephyr w popkulturze
[edytuj | edytuj kod]Ford Zephyr odegrał kluczową rolę w kształtowaniu się kontrkultury Zef wśród białej społeczności w Republice Południowej Afryki, od którego zaczerpnęła ona swoją nazwę[17].
Zephyr, który przez wszystkie 22 lata był lokalnie wytwarzany w RPA, zdobył tam dużą popularność. W subkulturze właścicieli tego modelu utarło się określenie zef, którzy nazywali tak siebie w związku z posiadanym samochodem[18].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ 1952 Ford Zephyr - Classic Car Price Guide. [dostęp 2020-04-11]. (ang.).
- ↑ Ford Zephyr Mk1: Buying guide and review (1950-1956). [dostęp 2020-04-11]. (ang.).
- ↑ 1954 Zephyr Zodiac Mk1. [dostęp 2020-04-11]. (ang.).
- ↑ 1957 Ford Zephyr - Classic Car Price Guide. [dostęp 2020-04-11]. (ang.).
- ↑ 1957 - '61 Ford Consul/Zephyr/Zodiac. [dostęp 2020-04-11]. (ang.).
- ↑ 1957 Ford Zodiac - Classic Car Price Guide. [dostęp 2020-04-11]. (ang.).
- ↑ Lot 121 - 1957 Ford Zodiac Mk. II. [dostęp 2020-04-11]. (ang.).
- ↑ Ford Zephyr/Zodiac MK III [online], The Independent [dostęp 2020-04-11] (ang.).
- ↑ 1963 Ford Zephyr - Classic Car Price Guide. [dostęp 2020-04-11]. (ang.).
- ↑ 1964 Ford (U.K.) Zephyr Mk III 6 Saloon. [dostęp 2020-04-11]. (ang.).
- ↑ Lot 210 - 1964 12918 Zodiac Mk.III. [dostęp 2020-04-11]. (ang.).
- ↑ History of the Ford Zephyr. [dostęp 2020-04-11]. (ang.).
- ↑ The History of the Ford Zephyr, Zodiac and Consul cars:. [dostęp 2020-04-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-24)]. (ang.).
- ↑ FORD Zodiac 1966–1972. [dostęp 2020-04-11]. (ang.).
- ↑ 1967 Ford Zodiac Executive mk4. [dostęp 2020-04-11]. (ang.).
- ↑ Zephyr: The last of the big British Fords [online], The Independent [dostęp 2020-04-11] (ang.).
- ↑ Representation of the Zef Culture by Die Antwoord. [dostęp 2020-04-11]. (ang.).
- ↑ The Dummies guide to Zef. [dostęp 2020-04-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-08)]. (ang.).