Gubernia kowieńska – Wikipedia, wolna encyklopedia
gubernia | |||
1842–1915 | |||
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Siedziba | |||
Powierzchnia | 40 641,36 km² | ||
Populacja (1897) • liczba ludności |
| ||
• gęstość | 38 os./km² | ||
Plan guberni kowieńskiej | |||
Położenie na mapie |
Gubernia kowieńska (ros. Ковенская губеpния; lit. Kauno gubernija[1]) – jednostka administracyjna Imperium Rosyjskiego z centrum w Kownie. Gubernia obejmowała 40641,36 km², dzieliła się na 7 ujezdów.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Utworzona 18 grudnia 1842 ukazem cara Mikołaja I z zachodniej części guberni wileńskiej. Oficjalnie jej powstanie ogłoszono 1 lipca 1843. Była częścią Kraju Północno-Zachodniego obejmującego dawne Wielkie Księstwo Litewskie. Po rozpadzie Imperium Rosyjskiego i uzyskaniu niepodległości przez kraje Europy Wschodniej prawie w całości znalazła się w składzie Litwy, jedynie niewielką część obszarów przyłączono do Polski i Łotwy.
Podział administracyjny
[edytuj | edytuj kod]Według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego w 1883 dzieliła się na następujące powiaty czy też ujezdy:
Demografia
[edytuj | edytuj kod]W 1897 gubernię zamieszkiwało 1 544 564 osób.
Ludność w ujezdach według deklarowanego języka ojczystego 1897[2]
[edytuj | edytuj kod]Ujezd | Litwini | Żmudzini | Żydzi | Polacy | Rosjanie | Białorusini | Łotysze | Niemcy |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Gubernia łącznie | 37,2% | 28,8% | 13,7% | 9,0% | 4,7% | 2,4% | 2,3% | 1,4% |
Wiłkomierski | 72,2% | ... | 13,2% | 10,0% | 4,1% | ... | ... | 0,2% |
Kowieński | 35,7% | 5,8% | 19,8% | 23,2% | 11,6% | 0,4% | ... | 2,3% |
Nowoaleksandrowski | 49,7% | ... | 12,7% | 8,9% | 9,9% | 16,8% | 1,8% | 0,1% |
Poniewieski | 71,6% | ... | 12,2% | 6,5% | 1,9% | 0,1% | 6,8% | 0,6% |
Rosieński | 9,4% | 66,9% | 11,2% | 5,5% | 2,0% | 0,1% | 0,1% | 4,4% |
Telszewski | 0,8% | 80,4% | 12,4% | 1,5% | 1,3% | ... | 2,3% | 0,9% |
Szawelski | 17,4% | 53,4% | 14,3% | 6,3% | 2,2% | 0,4% | 4,9% | 1,0% |
Miasta
[edytuj | edytuj kod]Miasta guberni w 1897 roku na podstawie danych z carskiego spisu powszechnego oraz porównanie przynależności administracyjnej przed rozbiorami Polski oraz przynależności państwowej w międzywojniu i współcześnie:
miasto | populacja | województwo (1771) | 1930 | 2016 | |
---|---|---|---|---|---|
1. | Kowno | 70 920 | trockie | ||
2. | Szawle | 16 128 | żmudzkie | ||
3. | Wiłkomierz | 13 532 | wileńskie | ||
4. | Poniewież | 12 968 | trockie | ||
5. | Rosienie | 7 455 | żmudzkie | ||
6. | Jeziorosy | 6 359 | wileńskie | ||
7. | Telsze | 6 205 | żmudzkie | ||
8. | Widze | 5 103 | wileńskie | ||
9. | Szadów | 4 474 | żmudzkie |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jedynie nazwa rosyjska miała status oficjalny
- ↑ Pierwszy powszechny spis ludności Imperium Rosyjskiego 1897 – Gubernia kowieńska - ludność według deklarowanego języka ojczystego
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Gubernia kowieńska, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 530 .