Horodyszcze (powiat bialski) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Horodyszcze
wieś
Ilustracja
Klasycystyczny pałac z XIX w.
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

bialski

Gmina

Wisznice

Liczba ludności (2021)

718[2][3]

Strefa numeracyjna

83

Kod pocztowy

21-580[4]

Tablice rejestracyjne

LBI

SIMC

0021730[5]

Położenie na mapie gminy Wisznice
Mapa konturowa gminy Wisznice, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Horodyszcze”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Horodyszcze”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Horodyszcze”
Położenie na mapie powiatu bialskiego
Mapa konturowa powiatu bialskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Horodyszcze”
Ziemia51°45′18″N 23°11′05″E/51,755000 23,184722[1]
Nieoficjalny herb wsi Horodyszcze

Horodyszczewieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie bialskim, w gminie Wisznice[5][6].

Miejscowość sołecka[7], leży przy drodze wojewódzkiej nr 815. Jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii Najświętszego Serca Jezusowego należącej do dekanatu Wisznice. Dawniej samodzielne miasto.

Wieś jest sołectwem w gminie Wisznice[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 787 mieszkańców i była drugą co do wielkości miejscowością w gminie[8].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Horodyszcze uzyskało lokację miejską przed 1569 rokiem, zdegradowane w 1850 roku[9]. Miasto prywatne posiadało prawo magdeburskie w 1572 roku, położone było w ziemi mielnickiej województwa podlaskiego[10]. Miasto posiadał w 1673 roku starosta mielnicki Jan Kazimierz Gołuchowski[11].

W latach 1867–1928 istniała gmina Horodyszcze. W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Horodyszcze, po jej zniesieniu w gromadzie Wisznice. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa bialskopodlaskiego.

W latach 1940–1943 w Horodyszczu funkcjonował obóz pracy przymusowej dla Żydów z getta w Wisznicach[12].

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]
  • Klasycystyczny pałac z XIX w.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 41514
  2. Wieś Horodyszcze w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-01-09], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 352 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-04-23].
  6. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-04-23]. 
  7. a b Jednostki pomocnicze gminy Wisznice. Urząd Gminy Wisznice. [dostęp 2015-06-08].
  8. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  9. Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 34-35.
  10. Józef Maroszek, Rzemiosło w miastach podlaskich, w: Studia nad produkcją rzemieślniczą w Polsce (XIV-XVIII w.), Maria Kwapień, Józef Maroszek, Andrzej Wyrobisz, Wrocław 1976, s. 97.
  11. Anna Laszuk, Zaścianki i królewszczyzny : struktura własności ziemskiej w województwie podlaskim w drugiej połowie XVII wieku, Warszawa 1998, s. 121.
  12. United States Holocaust Memorial Museum, courtesy of Eliezer & Jenelly Rosenberg.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]